Mucize Doktor (Türkçe olarak) - FerBel, AlNaz, AcDem, EyDor

Mucize Doktor - Bölüm 40 - Eylül ve Doruk'un öğleden sonra

Telefonu çaldığında Doruk eşyalarını topluyordu.

- "Merhaba Beliz! Söyle bana, naber?"

- "Merhaba! Ferman bizimle küçük bir görüşme yapmak istediğinizden bahsetmişti. Sadece Açelya ile de konuştuğumu ve her şeyi halledeceğimizi söylemek istedim."

- "Oh, süpersin!! Çok teşekkür ederim!"

- "Hiçbir şey... Ama söyle bana, böyle aniden organize olmamızın özel bir nedeni var mı?" - Beliz şüpheyle sordu.

- "Bu bir sürpriz olmalı..."

- "Tamam... Merak etmiyorum... O zaman yarın akşam kutlarız!"

- "Yarın gece kutluyoruz!" - Doruk da mutlu bir şekilde dedi ve kapattı.

Birkaç saat sonra Doruk kağıtları aldı ve eşyalarını güzelce paketledi. Çok geçmeden Eylül yanına geldi.

- "Gidebilir miyiz canım?" - diye sordu Eylül heyecanla.

- "Evet!!"

- "Söyle bana, araban burada mı?" - diye sordu Eylül.

- "Evet, bununla gidelim."

- "Süper. Lütfen anahtarlar." - dedi Eylül gülümseyerek.

- "Oooh ooooh! Eylül, neden arabamı kullanmak istiyorsun?" - diye sordu Doruk.

- "Çok basit. Tam olarak iyileşmedin ve nereye gittiğimizi ben biliyorum... Araba kullanmak istersen, en fazla ikimizden birinin yanına gidebiliriz..."

- "Uff... Tamam, sen benim patronumsun aşkım. Anahtarları koy."

- "Teşekkürler... Evet, çünkü senden çok daha iyi sürüyorum! - dedi Eylül ve gülerek arabaya doğru koştu. - Gel!"

- "Ahh! Biliyordum! Çok komiksin, anlayabiliyorum!!" - Doruk, gücenmek istese de güldü.

Yolda Doruk, Eylül'e yarınki partiden bahseder.

- "Bunu gerçekten sen ve kardeşim mi organize ettiniz??"

- "Evet, ama neden bu kadar şaşırdın?"

- "Sadece garip, Ferman'la bu kadar iyi bir ilişkiniz olduğunu düşünmemiştim."

- "Söyleme bile... Ne kadar duygusal olduğum için benimle dalga geçiyor..." - Doruk içini çekti.

Eylül yüksek sesle güldü.

- "Endişelenme, sadece dikkati kendi üzerinden başka yöne çekmek istiyor. O da çok değişti. Özellikle uzun zaman önce hastanede ne kadar sert bir adam olduğuna dair hikayeler duydum. Işçiler ondan korkuyordu. Onlarla birlikte olduğumdan beri böyle bir şey olmadı. Akşamları ben ve Leyla ile oynadığında Ferman dünyanın en tatlı erkeği gibi oluyor. Onunla ilgili o eski hikayelere inanamıyorum. "

- "Yine de kimsenin durduramayacağı bir şeye kızmak ya da üzülmek gerçekten korkutucuydu." - dedi Doruk düşünceli bir şekilde.

- "Eh, artık tamamen bitti..." - dedi Eylül.

Doruk: "Evet, sana ve Belize'ye teşekkürler... :)" - dedi.

Bunun üzerine Eylül yoldan çıkıp park etti.

- "Geldik... Haydi yürüyüşe çıkalım. :)"

Güzel bir yerdeydiler. Araba kıyıya yakın bir otoparka bırakıldı ve iskelede yürüyüşe çıktılar.

- "Tatlım, buraya yürüyüşe gelmek harika bir fikirdi. Buradaki her şey çok huzurlu ve sessiz." - dedi Doruk mutlulukla.

- "Ve şimdi o barışa ihtiyacımız var..."

"Peki bu sabah söylemek istediğin haber neydi?" - diye sordu Doruk, kuma batarak.

- "Şey, bu günlerde birkaç önemli karar aldım... Son zamanlarda çevremde çok fazla değişiklik oldu ve benim de kariyerimi değiştirmem gerektiğini hissettim."

- "Bekle, sanırım... Artık basketbolcu olmak istemiyorsun..."

- "Kızgın mısın?" - Eyl ihtiyatla sordu.

- "Olmaz. Tüm kararlarında seni destekleyeceğim. Bunun doğru olduğunu düşünüyorsan ve ben sadece onun adına mutlu olabilirim..."

- "Şey... O zaman ben sana hastanede çalışacağımı söyleyeyim, Beliz'in yanında!"

- "Nasıl? Cidden???" - Doruk şaşkınlıkla sordu.

- "Evet. Yeni zorluklarla ilgileniyorum ve bu arada seni ve kardeşimi daha sık göreceğim. :)"

- "Çok mutluyum!"

- "Umarım tek bir yerde çalışmamız sorun olmaz..." - dedi Eylül.

- "Ne düşünüyorsun?"

- "Beliz bana hastanede bebeğin önünde sürekli tartıştıklarını ve bu yüzden birkaç kez ayrıldıklarını söyledi..."

Doruk: "Bir bebeğimiz olsun demek istemiyorsun, değil mi? :)" - dedi.

- "Hayır, seni aptal! Bir bebeğe ihtiyacım olursa, işte yeğenim ve erkek yeğenim yakında doğacak... Ve benim aşkım koskoca bir bebek, o yüzden teşekkür ederim ama hayır."

- "Nasıl yapılır? Hemen geri al! - diye hakaret eden Doruk, Eylül'ü kuma gömüp eğilirken - Aşkım, hemen geri al."

- "Asla! Tuzağından çıkmadan çözeceğim..."

- "Yine de nasıl...?" Doruk cümlesine kibirli bir şekilde başladı ama Eylül onu kendine çekip yavaş ve uzun öptüğü için cümlesini tamamlayamadı. Doruk dayanamadı ve öpüşürken yavaşça ellerini Eylül'den çekip yanağını okşadı.

- "Gördün mü? Ondan kurtuldum." - dedi Eylül gururlu bir gülümsemeyle.

- "Anlıyorum... Peki, bütün sorunları böyle çözeceksen, hastanede benimle çok tartışmanı isteyeceğim... :)"

- "Çok komik. Hadi, şimdi eve gidelim, dinlenmen gerek."

- "Tamam. Beni bu güzel yere getirdiğin için teşekkür ederim... Gel de seni eve götüreyim." - dedi Doruk.

- "Tamam hadi gidelim :)"