Mucize Doktor (Türkçe olarak) - FerBel, AlNaz, AcDem, EyDor

Mucize Doktor - Bölüm 26 - Telefon görüşmesi

Nazlı Amerika'ya taşınalı bir aydan fazla oldu. Bazen yerel halkla, ama çoğunlukla Açelya ve Beliz ile telefonda konuştu. Alit onu birkaç kez aramaya çalıştı ama cevap vermedi. Kızlarla konuştuğunda kendini mutlu göstermeye çalıştı ama yeni, havalı işe rağmen mutlu değildi. Zamanla iyileşeceğini sandı ama arkadaş ve hastane eksikliği canını her geçen gün daha da dayanılmaz bir şekilde incitiyordu. Evde durum biraz daha iyiydi. Ferman, hiçbirinin hafta sonu çalışması planlanmadığından, birlikte pikniğe gideceklerini anladı.

Sabah erkenden ayrıldılar. Beliz'in karnı zaten yuvarlaktı ama onun da onlarla gideceğine şüphe yoktu. Bu yüzden daha gevşek bir program düzenlediler ve ayrıca Ali'nin biraz ve şirkette olmasını sağladılar.

Gerçekten herkes geldi. Gülin, Demir, Açelya ve Doruk aynı arabayla geldi. Ferman'ın arabasıyla Ferman, Beliz, Eylül ve Tanju. Adil ve Selvi, Ali'yi aldı. Güzel bir yerdeydiler ve hava güzeldi. Çok güzel konuştular, iyi vakit geçirdiler. Tanju müzik getirdi, Gülin bir masa oyunu getirdi, Beliz ve Eylül kocaman battaniyeler serdi. Adil ve Selvi yemek getirdi. Eylül yemek yerken bir süredir sorduğu bir konuyu dikkatle aklına getirdi:

- "Dinleee. Şimdi bir doktor ekibiyle pikniğe geldiğime göre bir sorum var. Önümüzdeki hafta sonu..."

- "Yok yaa!" - Ferman o anda patladı.

- "Haaaayır, ne sormak istediğimi bilmiyorsun...!" - dedi Eylül histerik bir şekilde.

- "Ferman, ona baştan sana anlataysın..." - dedi Beliz.

- "İnan bana, ne istediğini çok iyi biliyorum... Hayır, sahaya dönmen için henüz çok erken. İzin vermeyeceğim!"

Eylül tek kelime etmedi.

- "Aşkım gerçekten düşündüysen bence çok erken. Sadece başının derde girmesini istemiyoruz..." dedi Doruk.

- "Tabii öyle düşündüm, çünkü ne yazık ki ağabeyim muhtemelen bunu kafamda görüyor... Ama Fermaan, oyunu çok özlüyorum ve önemli bir maç geliyor... Takım için kazanabilirim." - dedi Eylül, hüzünle başını Doruk'un omzuna yasladı ve Doruk saçlarını öptü.

- "Git, bence gitmek istersen." - dedi Tanju.

- "Neden?? Hayır!" - dedi Ferman.

- "Ama lütfen Ferman... Ali, söyle bana, ne düşünüyorsun?" - diye sordu Eylül.

- "Spor yapma yasağıyla daha fazla zarar veriyoruz sanırım. Teknik olarak kazadan bu yana zorunlu 6 hafta geçti. Kardeşinin dediği başka bir şey, anla senin için endişeleniyor. Ama içeri girerse ben giderim. Önümüzdeki hafta sonu boşum. Oyuna gidiyorum!" - dedi Ali.

- "Harika olur. Teşekkürler! Görüyorsunuz, Ferman, Ali ve Tanju tamam diyor..." - dedi Eylül.

- "Allah Allah... Pekala, bir şartla!" - dedi Ferman.

- "Ve bu ne olurdu?"- "Biraz da olsa bir şeylerin yanlış olduğunu hissettiğiniz anda, maçın durumu ne olursa olsun, kendinizi değiştirip hemen ayağa kalkıyorsunuz! Ve ben ve Ali orada olacağız ve sizi çok izleyeceğiz!" - Ferman çok katı bir şekilde söyledi.

- "Tamam, tamam, tamaaaam! Teşekkür ederim - dedi Eylül ve hızlıca Ferman'ın yanına oturdu ve ona sarıldı. - Söz veriyorum bir sorun yok."

O sırada Beliz'in telefonu çaldı. Ona baktığında Nazlı'nın aradığını gördü. Yanında oturan Ferman ve Eylül'e telefon ekranını gösterdi, ardından ayağa kalkıp ekipten uzaklaştı ve telefonu aldı.

- "Merhaba Nazl. Söyle bana..."

- "Beliz. Merhaba. Rahatsız edebilir miyim?"

- "Çocuklarla pikniğe geldik. Herkes burada ama ben geldim, sakince söyle bana, bir şey mi oldu?"

- "Piknik mi? Ama sana iyi geliyor! Sanırım Ali'yi daha iyi hissettirmek istiyorsun..." - Nazlı hayal kurdu.

- "Evet, gerçekten. Peki, neden aradın?"

- "Eve gitmek istiyorum! Artık dayanamıyorum! Ali'yi gerçekten özlüyorum ve sen de beni özlüyorsun. Eve gitmenin bir yolu olabilir mi?"

Bu sırada Ferman ve Eylül perişan halde birbirlerine baktılar, Ferman nazikçe Beliz'in peşinden gittiğini gösteriyordu. Oraya vardığında ve Beliz'in yüzünü gördüğünde, bunun sıradan bir telefon görüşmesi olmadığını hemen anladı.

- "Bir dakika. Ferman yanıma geldi. Bana her şeyi anlat."

- "Tamam, bence ikinizi de duysanız iyi olur."