GREJUVA

BÖLÜM 5

KONUK

İZMİR

Yıl 1921

Aradan tam 4 ay geçmiş Melania ve Adad, o günden sonra, olanlar hakkında hiç konuşmamışlardı. Kasabalılar ise Melania ve Adad'ın gizemli misafirini git gide aralarında suçlu ilan etmişlerdi. Artık işler Vanessa için daha da zorlaşıyor, karnındaki yük ise git gide daha da ağırlaşıyordu. Odasında sessizce düşüncelerinden, karnındaki kıpırdamalarla sıyrıldı. Vanessa, çocuk varlığını hissettirdikçe korkuyor, neler olacağının yükünü düşünmek istemiyordu. Melania ve Adad ise odalarında uyanmışlar, yataklarında kendi aralarında konuşuyorlardı.

"Adad. Bu kızla ne yapacağız?"

"Bilmiyorum Melania. Kedi yavrusu gibi sığındı. Atsan ataman satsan sataman. Bir garip kız."

"Ne kendinden bahsediyor ne de olanlardan. Anlamamız gerek. Nedir başına gelen. Bir de yüklü."

"Sen bugün iyice konuş Melania. Nerden geldi. Ne oldu. Başına ne geldi anla. Bir hal etmeliyiz bu kızı. Ailesine ulaştıralım. Bir aydır olanlardan sonra kasabaya, kahveye gidemez oldum. Bize bileniyorlar, her şeyin suçlusu bizmişiz gibi davranıyorlar. Biz miyiz? Bizde bilmiyoruz. Bu gizem bitsin. Konuş onunla."

"Tamam Adad. Bugün dananın kuyruğu kopacak"

Konuşmalarını bölen kapı sesine Adad "Bu da kim sabah sabah. Hangi densiz" diyerek söylendi.

"Bilmem kimseyi beklemiyorum" diyerek Adad'a baktı.

Bu esnada kapı sesini duyan Vanessa "kim o" diye bağırarak kapıya yönelmişti.

Melania "Hay Allah! Açtı bile. Adat kalk! Kalk! Bu kız görünmesin çok. Kapıda koş!" diyerek kendisi de yataktan kalkarak Adad'ın peşinden gidiyordu. Vanessa'nın ardından fırlayan Adad "kızım dur. Ben bakarım." Dese de kapı açılmıştı. Arkadan gruba katılan Melania " Aaaa! Behnan! Sen misin bu?" diyerek kapıya koşturdu.

Behnan, Melania'nin küçük kardeşinin oğluydu. Dümdüz kumral saçları, 30 yaşlarında olmasına rağmen çizgili tertemiz yüz hatları, yaramaz çocuk gibi bakan kumral saçlarını tamamlayan bal rengi gözleri ve kare keskin hatlara sahip yüzünün yanı sıra ok gibi düzgün fiziği ile çok çekici, bir o kadar da yaramazlığa hazır bir çocuk gibi çapkındı.

Behnan karşısında Vanessa'yı görünce şaşırmış teyzesine dönerek "Teyze! Bu kızı bizden gizli hangi ara yaptın. Annemin bile haberi yok." Deyip teyzesine duyduğu özlemle boynuna sarılmış, bir yanda da bu yabancı hakkında teyzesinden açıklama bekliyordu.

"Geç! Geç! İçeri densiz oğlan"

"Çok zaman oldu" diyerek içeriye girmiş, konuşa konuşa içeri ilerliyordu.

Vanessa bu genci görünce utanmıştı. Melania onu görünce yüzü güldü diye hafiftede kıskandı .

"Behnan hangi rüzgâr attı seni. Nasıl bildin buraları? Anan olacak karı nasıl yolladı seni ha konuş bakalım"

"Rahatlaya bilirsin Adad enişte. Artık düşmanlık edeceğin bir anam yok."

Melania "Ne oldu ona. Kız kardeşime ne oldu?"

" Olan oldu teyze. 4 ay önce babamla tarladan çalışıyorlarmış. Ben askerdim. O zaman o kadar şiddetli bir yağmur yağmış ki tarla da bastırmış onları derken şimşek, yağmuru peş peşe. Annem korkudan deli gibi ağacın altına doğru koşmuş. Babam bas bas bağırsa da annem yeri göğü inleten gürültüden onu duymamış. Annemin ağacın altına girmesiyle göğü yarıp, inleten bir yıldırımın ağaçla beraber annemi kül etmesi bir olmuş. Annemin cayır cayır yanışını izlemiş babam. Yaşadığı dehşet babamın da sonu oldu. Teyze ben annemin ölümünden 10 gün sonra askerliği bitirip dönmüştüm. Her gece babamın anneme yanışını izledim. Kan ter içinde bu böyle 10 gün daha sürdü. Sonra bir gece. Babamın sesini duymadım. Odasına gittim. Yatağının üstünde dişlerini sıkmış, gözleri olayın vahşet anını izler gibi dehşet içinde tavana saplanmıştı. Kaskatı buldum onu ." Boğazı düğüm düğüm olayı anlatan Behnan odayı buz kestirmişti.