GREJUVA

Bölüm 9

PLAN

 İZMİR

Yıl 1921

Behnan ellerini birbirine çarparak "Hadi bakalım! Yılmak yok. Yola devam. Kalkıııınnn! heeeyyyy! Ahali duyduk duymadık demeyiiiinn. Biz yıkılmadık. Buradayız. Hala ölmedik de, kalkın hadi!"

Adad "ne oluyor burada. Delirdin mi? Çılgın Türk."

Melania " A oğlum horozlara imkân tanımıyorsun ki ötsünler. Ne ciyaklıyorsun salonun orta yerinde."

Vanessa ise sessizce Topluluğa katıldı. Behnan "Evet teyze. Dediğim gibi ölmedik. Dimi! Dünyanın da sonu değil. Çıkar geceden beri alnına bağladığın şu yazmayı. Bir fikrim var."

Adad "Neymiş sanırım yalnızca buna ihtiyacımız var. Şu an sahip olduğumuz elimizde bir umut etmek kaldı." Behnan "Hayır eniştem. Umut bekleyenin kapısını çalmaz, umut çabanın doğan sonucudur. Bak şimdi. Ben, Vanessa, sen ve teyzem ağlayıp zırlayacağımıza iş dağılımı yapacağız.

Melania "Neymiş o iş. Sen, Ali Baba biz, harami mi olacağız."

Behnan "oooofff! Çok komik teyze."

Adad "Ben buldum. Robin Hood'u bulup, donundan yapışacağız. Ne saçmalıyorsun evlat!"

Behnan "Tamam yeter. Bu kadar dalga okyanuslarda yok. Maşallah! Bakın kesmeyin beni tamam mı? Sen Vanessa, kedi gibi yuvarlak suçlu gözlerini dikme ve beni dinleyin."

Vanessa içinden "haahh! Rahat dursam da buldu sataşmak için bir yer."

Behnan kollarını kaldırdı ve kıvrak el hareketleriyle konuşmasının verdiği yöne göre destek vere vere anlatmaya başladı.

"Bakın şimdi. Bu köylü tüm hasadını yapmadı mı? Patates, mısır, susam ve toprak ana onlara daha ne sunmuşsa." Adad "Eeeee! Tamammm. Buldum. Ambarlarını boşaltacağız."

Melania hızlıca Adad'ın kıçına ayağındaki takunyayla vurarak "sersem adam" dedi. Behnan "Aaaaa! Olur mu hiç. Bak şimdi akşam karanlık basınca hepimiz hasat olmuş tarlalara dağılacağız. Toprak altında ve üstünde ne kalmışsa, her gece çuvallara doldurup stok yapacağız. Ama önce ben gündüzden tüm tarlaları belirleyeceğim. Hangi kısımlarında ürün kalmış bakacağım. Hepimiz kasabayı der dest edeceğiz. Allah ne verdiyse rızgımız varsa saklamıştır elbet. Toprağın altında ve üstünde ne saklamışsa bize, biz onu bulacağız. Rızkımız için savaşacağız. Var mısınız? Dedi ve elini uzattı. Sonra Adad koydu. Melania derken Vanessa da koydu. Hepsi üst üste koydular ve plana başladılar. Aradan bir saat geçti. Kurdukları sofranın başında yine birlik olup yüzlerinde gülümsemeler yer almıştı. Hatta umudun ümidiyle şakalaşıp eski düzene dönmüşlerdi. O günü planlamışlar ve aralarında kurdukları kolektif bir programla geçirmişlerdi. Evde ne bulmuşsa, egenin cömertliğinde paylaşıp bir tandır ekmeğini bölerek bile mutluluğu yeniden yakaladılar. Kısa zamanda akşam bastırdı. Gece ardından hızlıca dayandı. Uyudular sabaha değin hepsinin ayrı ayrı geliştirdiği planlar kafalarında döndü ve sabah oldu. Komşunun horozu "ügürüüüüü üggggg ügürüü ügggg" diye bağırdı.

Melania "Hayyy çatla bire sesi kırık kağnı gibi. Adad. Kalk Adaaaatt! Kalk hadi!"

"Karıııı karııı! Sana bir ahali adam yığsam da şu eve, yine sen beni bulursun uğraşacak. De git orda gençler var kadın. Antrenmanını onlarda yapsana."

Melania son kez hızlı hızlı Adad'ı sarstı. Bu hareketin onu sinir edip uyutmayacağını biliyordu. O kendisine dönmeden hızlıca kaçtı. Odadan Adad "Seni yakalarsam aman vermem kadın. Uslu dur dedim. Sana sorarım hııı! Sen beni yaşlı sanıyorsun ha!" deyip aklına düşen erkekliğini şimdilik bastırıp "geçersin elbet elime" dedi. Kendisi de Melania'nin ardından çıktı.