GREJUVA

Bölüm 7

ESİR

İZMİR

Yıl 1921

Susam tarlalarını kontrolden dönen Adad ve Melania, evdeki gergin havayı hemen fark etmişlerdi. Çünkü Kedi köpek gibi dalaşan, bu gençlerin suratları sirke satıyordu. Adad "Ne oldu burada. Geceden beri didişip duruyorsunuz. Vanessa, sen ev sahibi oldun kızım. Katır gibi tepip durma oğlanı."

"Tabii. Sizin oğlunuz ya, elbet kayırırsınız. Ben bir sığıntıyım." dedi ağlamaklı. Melania "Aman! Bu kızın da hormonları bir patlayıp, bir duruluyor. Normal bu normal" diye gülerek başını salladı. Behnan teyzesini anlayamamıştı. Onun gebe oluşu henüz fark edilecek aşamada değildi. Bu yüzden fark edememişti. Venessa'sa, çıtı pıtı olduğu için varla yoğu belli bile değildi. Ama artık bundan sonra durum daha da gün yüzüne çıkmaya mahkûmdu. Sonrasında ise melania havadaki gerginliği dağıtmak adına "of of offf! Her yerim kırılmış gibi. Tarladaki yabani otlar canıma okudu. Vanessa, ov kızım biraz omuzlarımı." Diyerek hayıflandı.

Behnan, "Yabani ot bir tek tarlanı mı sardı teyze." Vanessa kısık sesle " Seni domuzzz" dedikten sonra o da behnana laf çarptırarak "Melania teyzem, evinde de kaktüsler ve yabani otları yetişir olmuş. Gezerken bile ayaklarıma batıyor. Hazır elin değmişken onları da sökü ver ha" diye karşılık verdi.

Melania "Ahhh hahaaha ha! Kız hiç güleceğim yoktu. Seni, seni!" diyerek kıs kıs güldü.

Behnan "Neden taktın ki bana gıcık oldun bu kadar. Ne yaptım sana"

"Bilmem. Sen neden bu kadar üstüme gidiyorsun. Bir nedeni var mı? Sen söyle?"

Behnan "Anlaşıldı. Demek ki ikimiz de aynı şeyleri düşünüyoruz. Bu evde rahat etmemiz için barış imzalamamız gerekecek." Dedi.

Vanessa, Behnan'ın bu sözlerine cevap vermek yerine kaçak düşünmeyi tercih etti.

"Neden durup dururken, birden bire geldin ki sen. Sinsi! Sende bir şeyler var. Bu ziyaret hayra gebe değil. Anlarız nasıl olsa" dedi. Ama hala Behnana cevap vermeyip sinirle Melania'nın omuzlarını ovuyorken

Melania "Kızım napıyorsun. Ellerinin altındaki canlı unuttun mu?"

Vanessa "Özür dilerim. Dalmışım." Dedi.

"Ahhh! Her yerim tutulmuş. Siz gençler varken bana düşer miymiş hiç. Evde çekişip duracağınıza, siz bakacaksınız susam işine. İşte o kadar. Hasadı siz kaldıracaksınız dimi Adad" diye kocasından yardım dilendi.

Adad "hah hah hah! İyi ki geldiniz gençler. Sizden bana sıra bile gelmez oldu. Bu kadın düştü sonunda yakamdan. Oh be!"

Melania "sen durrr! Sana da özel planlarım var."

Adad "Ne yapacaksın. Çocuk mu yapacaksın. Hazırım." diyerek abaza horoz gibi sırıttı.

Melania "Gençliğinde çok verimliydin ya kat zampara" diyerek yanındaki sepetten elmayı kafasına fırlattı. Adad "ahhh!" diye alıp elmayı sertçe kavradı. "çatırrt" diye ısırdı elmadan. "Elma da suluymuş" diye sırıttı. Sakalından suyu akarken, Behnan ve Vanessa tüm çekişmeleri bir kenara bırakıp kahkahayı bastılar.

Vanessa bu keyifli ortamda içinden şunları geçirmeden edemedi. 'hiç bu kadar eğlenmemiştim. Günler su gibi akıyor. Zaman hızla geçiyor. Beni Melania ve Adad'taki sahiplenme etkiledi. Babamda görmediğim, annemde görmediğim bir eksikliği tamamlıyorsunuz. İlk defa ailem varmış gibi hissediyorum. Biz aile nedir hiç bilmedik. Ancak babamın gazabından dolayı kardeşlerimle birbirimize sığınmayı öğrendik. Kendimizde yıllarca, olaylar karşısında sinmesini, ağlamasını ve korkunun yüreğimize çöreklenmesini izledik. Oysa şimdi, ne tatlı ortamdayım. Gürültüden uzak, gülmeyi öğrenmiş bir gurup insan toplanmışız. Nasıl bir araya geldiğimiz bile belli değil. Hepimiz birbirimizi bilmeden bir evde toplanmış, arkamın ne kadar karanlık olduğunu sorgulamadan kucak açan insanlar, beni derinden etkiyor. Acaba, ben de çocuğuma böyle güzel bir ortam verebilecek miyim? Staffen'a nasıl gideceğim. Tamam, Yunanistan yakın ama nasıl olacak. Harekete geçmeliyim. Ne kadar bu insanlara alışsam da buraya ait değilim.' Behnan, Vanessa'nın düşüncelerini bozdu.