REVENGER | KV

Part 7 | Lucky Tae

Place: Basement of the wolf mansion, St. Petersburg, Russia
Date: August, 31, 2020
Time: 22:15

"نـه نــه نـــه"

گفت اما زودتر از این حرفا دست های جانگ کوک، شاسی قرمز رنگ رو فشردن و اون بدن بی جون اما هوشیار، داخل استخر سقوط کرد.

حالا این چشم های تک تک سلول های بدن تهیونگ بودن که بدون پلک زدن، به تجزیه شدن اجزای بدن دیو که از لایه لایه سوختن توی اون استخر اسید، فریادش رو به گوش اسمون هفتم میرسوند، خیره مونده بودن.

.

.

.

.

ده دقیقه از اون اتفاق گذشته بود اما چشم های تهیونگ هنوز روی تکه های لباس زیر دیو که روی آب شناور بودن، خیره بود.

لباش از هم فاصله داشتن و لرزش فکش یه لحظه هم قطع نمیشد. پلکاش هر چند دقیقه یبار همدیگه رو لمس میکردن و صدای صوتی که توی گوشاش میپیچید، بهش اجازه ی شنیدن صدای جانگ کوک که تمام این ده دقیقه رو باهاش حرف زده بود و حالا فقط صداش میزد رو نمیداد.

حتی بدنش اونقدر قفل شده بود که ضربه ها و تکون های آرومی که جانگ کوک به بدنش وارد میکرد رو حس نکنه.

با افتادنش توی آب داغ جکوزی، بالاخره به خودش اومد و قبل از اینکه آبی که داخل ریه هاش شده بود خفه ش کنه، از آب بیرون کشیده شد.

هنوز شدیدا تو شوک بود ولی به خوبی میتونست دست های عضلانی جانگ کوک رو که قفسه ی سینشو میفشردن رو ببینه.

بالاخره کل اون آب از دهنش خارج شد و حالا صدای سرفه های بی وقفه ش بود که توی اون اتاق اکو میشد. میون سرفه های شدیدش، بعد از لرزش شدید بدنش بیهوش شد و نتونست ببینه واکنش جانگ کوک به حالتاش رو.

جانگ کوک معطل نکرد، با سرعت باور نکردنی ای که از یک انسان بعید بود، مرد رو به آغوش کشید و تا اتاق خوابی که برای تهیونگ ساخته شده بود دوید و بین راه، از اولین کسی که سر راهش دید، خواست تا پزشک شخصی خودش رو خبر کنه.

تهیونگی خیس و آشفته رو روی تخت خوابوند. با تردید به لباس های خیسش نگاهی انداخت.

باید عوضشون میکرد؟ میتونست از پسش بر بیاد؟

خب... این کاری بود که یه زمانی اون دو پسر هرروز برای هم انجامش میدادن اما حالا... میتونست از پسش بر بیاد؟

"نباید سرما بخوری!"

بعد از حرفش، سراغ نیم بوتای مشکیش رفت و کفش ها جوراباش رو از پاهاش خارج کرد. چطور وقتی حتی با دیدن پاهای صاف و کشیده ش، یه عالمه خاطره جلوی چشماش زنده میشدن میتونست بقیه ی اون لباسارو از تنش خارج کنه؟