Jaydee's Pov:
apat na araw akong pabalik balik sa bahay nila frances pero wala talagang balita sakanya,walang frances na pumapasok sa school,walang frances na nagpapakita sakin! nababaliw na'ko kakaisip kung anong kasalanan ko,kung anong nagawa kong mali para gawin niya sakin to.nakakapagod na pero ayokong sumuko,pagod na pagod na'ko kakaisip kung bakit bigla nalang siya hindi nagparamdam!wala na akong ibang ginawa kundi magkulong sa kwarto.
"dong,kumain ka naman please?" madie said at may hawak na pagkain.
tulala lang ako,ang lamim ng iniisip ko na parang ayoko nalang gumalaw.
"dong! nahihirapan na ako,ilang araw kanang ganyan!wag mong ikulong ang sarili mo kay frances! kung mahal ka niya hindi niya gagawin sayo to! tulungan mo naman ang sarili mo!" madie said habang hawak hawak ang pisnge ko.
"ako ba? hindi ba'ko nahihirapan?pagod na pagod na ako pero umaasa pa rin ako na babalik siya! kasi nangako siya eh! nangako siya sakin madie!" i said habang umiiyak.
"hindi naman mali ang umasa dong!ang sakin lang alagaan mo naman sarili mo!wag mong hayaan na malugmok ka dahil sa isang taong nangakong hindi ka sasaktan!" she said.
"pwede mo ba akong samahan sa kanila?" tanong ko.
"ilang araw mo na yan ginagawa! hindi kaba napapagod?wala kang mapapala pag pumunta kapa ulit dun!" sagot nito
"madie please? last na,gustong gusto ko siyang kausapin o makita man lang!please?" pagmamakaawa ko.
"sasamahan kita pero dong last na to okay?hindi ko na kayang nakikita kang ganyan!" she said at niyakap ako.
pagkatapos kong kumain sinamahan ako ni madie na pumunta sa bahay nila,naghintay kami ng ilang minuto bago buksan ng kasambahay nila ang gate.
"manang nakauwi na ba si frances?" i asked.
"ikaw na naman?" saad nito.
"nagbabakasali lang po ako,wala po bang balita sakanya?" tanong ko pa.
"sorry talaga,pero wala talaga akong balita kay ma'am frances" she said at sinara ang gate.
napaupo nalang ako sa gilid ng kalsada.
"dong,umuwi na tayo!dumidilim na baka maabutan tayo ng ulan dito." madie said at hinawakan ang braso ko.
"konting hintay pa,baka mamaya andito na yun" i said habang nakatingin sa malayo.
"tama na to please?hindi mo deserve lahat ng to!tara na dong." naiiyak na sabi ni madie.
natulala lang ako ng ilang minuto,tiningnan ko lang siya habang naiiyak at nakatitig sakin.hinawakan ko ang braso niya at naglakad papuntang kotse.papasok na kaming dalawa ng may natanaw akong isang sasakyan papunta sa gate nila frances kaya tumigil ako.
i saw frances with kielle,inalalayan pa siya ni kielle pababa sa sasakyan.nakatitig lang ako sakanila,namamanhid ang buong katawan ko.ilang araw akong naghintay tapos si kielle lang pala kasama niya?sa mga oras nato durog na durog na ako!hindi ako makahakbang papalapit sa kanila,nanghihina ako sa sobrang sakit ng nararamdaman ko.
"dong?" bulong sakin ni madie.
nabalik ako sa realidad ng makita ko ng malapitan si frances,agad akong tumakbo papunta sakanya.
"frances?" sigaw ko.
"what are you doing here?" kielle asked.
"anong pakialam mo?" galit na sabi ko.
BINABASA MO ANG
LOVE TROUBLE
Fanfictiongxg Fradeesal/dong&dong hanggang saan ka ilalaban ng taong pinili mong ipaglaban? hanggang kailan mo pipiliin ang taong nagsimula ng kwento niyo? hanggang saan ang kwento ng iyong libro kung natatapos na ang pahina nito? Characters 🦋 -Jaydee Villar...
