Chapter 51

541 73 5
                                        

-typo and wrong grahams ay HAHAHAHAHAHA
grammar rather ⚠️ do understand and correct niyo nalang sa mind niyo.geh proceed!

.

.

.

.

.

Jaydee's Pov:

"Jaydee!"

"baby!"

"Babyyyy I'm homeee" nagulantang ang diwa ko sa isang familiar na boses.

"honey i'm so proud of you,bangon ka na" kahit nakapikit ako kilalang kilala ko ang boses na naririnig ko.

"baby malelate kana! graduation mo ngayon!" napangiti nalang ako ng mapait.

unti unti kong minulat ang mga mata ko,nataranta ako ng makita ko siya.

i saw my dad watching me habang nakangiti sakin.

all i can see is white tapos mukha lang ni daddy ang nakaharap sakin,agad ko siyang niyakap ng mahigpit,sobrang higpit!! yakap na parang ayoko ko siyang pakawalan,yakap na gusto ko ulit madama,yakap na hinahanap hanap ko palagi,yakap na sa tingin ko ay huli na. ramdam kong bumagsak ang mga luha ko habang nakasandal ang noo ko sa dibdib niya.

"daddy" pilit kong banggit.

"Mahal na mahal kita anak! sobrang proud ako sayo, continue to reach your goal okay? i'm always here for you" bulong niya sakin

"daddy wag mo'ko iwan please" umiiyak ako pero wala akong nararamdamang sakit sa dibdib ko.

galit ako pero bakit ang gaan ng puso ko? malungkot ako pero bakit ang saya ko ngayon?
natatakot ako pero bakit nahaharap ko ang kahinaan ko ngayon?
hindi ko maipaliwanag lahat! parang dito wala akong problema,wala akong iniisip,walang mabigat o magaan na bitbit,walang sagabal o humaharang,walang sakit,saya,lungkot at pagkalugmok!

sa yakap niya na alam kong ligtas ako.
sa yakap niya na alam kong walang mananakit sakin.
sa yakap niya na nagiging matapang ako!

"i'm happy here anak,i want to stay with you but it can't be! i want you to know na masaya ako,na okay na ako." sambit niya at dahan dahang bumitaw sa pagkakayakap ko.

"dad" naiiyak pa rin ako habang pinagmamasdan siyang papalayo sakin.

"daddy i'm sad!i'm scared!hindi ko alam kung saan ako pupunta kung hindi ikaw ang kasama ko" sigaw ko sapat lang para marinig niya.

he stopped walking and turn around to speak again.

"i know! but you are strong honey!i know you can! always remember what daddy said okay?" lumapit siya ng kaunti at hinawakan ang pisnge ko,ang lamig ng mga kamay niya.

"just like what i've said ---" hindi ko siya pinatapos at agad na dinugtungan ang sasabihin niya.

"walang lubak na daan sa taong matyagang dumadaan" napangiti siya sakin hinalikan ako sa noo.

"at hindi sa lahat ng oras may kasama kang maglakad,nasa huli kaman o nasa unahan ang mahalaga patuloy kang naglalakad kung saan mo gustong tumungo" he said.

"mahal na mahal kita daddy!" dagdag ko.

"you always make me proud baby, always choose to be better and kind okay? go! live your beautiful life without me! i'm always watching you from a far, iloveyouuu my love" he said bago siya tuluyang nawala sa paningin ko.

LOVE TROUBLETahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon