Hoofdstuk 2

7.1K 322 28
                                    

Ik slik, terwijl ik nog steeds naar de grond blijf staren. Sunny zit naast me te huilen, en word voorzichtig getroost door Damian de badboy van de klas. Iedereen zit inmiddels bang tegen de muur, sommigen huilen zelfs. Ik niet, ik heb ergere dingen meegemaakt. Mijn vader is overleden toen ik 10 jaar was, ik leek precies op hem. Helder blauwe ogen, blond haar en een beetje getint. Ik voel hoe een brok in m'n keel zich vormt, snel slik ik zodat de tranen wegblijven. Ik huil niet snel, want mijn vader leerde me: big girls, don't cry. Ik word uit m'n gedachtes gehaald door een oorverdovend gegil, ik kijk voorzichtig omhoog. Één van de mannen, heeft Tara uit m'n klas bij haar haar gepakt. Ik word opeens aangekeken door 12 paar ogen, van de mannen is zwarte pakken. Op dit moment vervloek ik m'n blauwe ogen, daardoor val ik op. 'Zozo' zegt een van de mannen. Ik slik hoorbaar, en kijk weer naar de grond. Mijn gezicht word ruw omhoog getrokken, ik kijk recht in 2 hazelbruine ogen. Ik bijt op de binnenkant van m'n wang, terwijl ik nog steeds angstig in de hazelbruine ogen kijk. 'Ben je blind?' vraagt hij.

'Nee hoezo?'

'Oh, sommige blinde mensen hebben dat'

Ik haal m'n wenkbrauw op.. Dus?!

'Ik niet'

'Hoe komt het dat je zulke opvallende ogen hebt?'

Wat? Hij komt me hier gijzelen en dan stelt hij zulke domme vragen?!
Ik besluit geen grote mond te geven..

'Van m'n vader' antwoord ik.

'Ach van je papa, maar waar is je papa nu? Hij komt je niet redden hoor'

Oei, ik voel een steek door m'n hart gaan.

'Hij is fucking dood, klootzak' sis ik boos.

De hazelbruine ogen beginnen speels te twinkelen. 'Dood?' lacht hij. Ik bijt op m'n onderlip om niet in huilen uit te barsten.

'Ja dood' antwoord ik kil.

'Spijtig' grijnst hij.

Hij staat op, en loopt weer weg. Ik kijk hem verbaast na, terwijl hij tegen een van de mannen begint te praten. 'Alle meisjes, meekomen!' roept een van hen. Ik sta als eerst op, en al snel
volgen alle andere meisjes. We worden begeleid naar het ballenhok. 'Allemaal naar binnen!' zegt hij. Ik gehoorzaam, en even later zit ik met alle meisje opgesloten in het hok. 'Hoe komen we hier weg?' vraagt Diana, een stoer meisje uit m'n klas. Niemand antwoord, in tegendeels zelfs ze beginnen te huilen. 'Waarom ben jij niet bang?' vraagt Diana aan mij.
'Ik ben wel bang, maar dat heeft toch geen nut' antwoord ik, terwijl ik m'n schouders ophaal.

'Hoe bedoel je?'

'Nou, janken heeft al helemaal geen zin'

Oei dat kwam er wat botter uit, dan het bedoelt was. Diana knikt voorzichtig, en slaakt een diepe zucht. 'Dadelijk schieten ze ons dood ofzo' zucht ze wanhopig. 'Hou je bek, alsof dat helpt' snauwt Sunny terwijl ze een gebaar naar de huilende meisjes maakt. Diana haalt verveeld haar schouders op. Als alle meisjes zijn uitgehuild, sta ik op. Ik veeg het stof van de vloer, aan m'n joggingsbroek af. 'Hallo!' scheeuw ik, terwijl ik aan het rek rammel. Binnen notime staat er een man aan de andere kant van het hek. 'Waarom hebben jullie je muts af?' vraagt ik verbaast, terwijl ik een jongen zie met lang zwart haar en groene ogen.

'Jullie komen hier toch nooit meer weg, binnenkort vervoeren we jullie ergens anders heen' grinnikt hij

'Ik kom hier wel uit'

'Dat mocht je willen'

'Dat wil ik ook'

'Nou schat, droom lekker verder'

Na die laatste woorden, draait hij zich om en loopt weg. Ik ga vermoeid op de grond zitten. Na een lange stilte begint Sunny te praten. 'Ik moet plassen' zegt ze beschaamt. 'Ik ook' zeg ik, en pers er een klein glimlachje uit. Ik begin weer te schreeuwen. 'We moeten plassen!' Gelijk komt de jongen met het lange zwarte haar aanlopen. 'Hoeveel?' vraagt hij. Ik maak een gebaar naar Sunny en mij. Hij opent de deur, en laat Sunny en mij eruit. Gelijk sluit hij de deur, en pakt ons ruw vast. Ik word gelijk half verblind door de felle lichten in de gymzaal. 'Dennis, deze twee moeten naar de wc' zegt hij, tegen de jongen met hazelbruine ogen. Ohdamn wat is hij knap, maar ik kijk hem nog steeds emotieloos aan. Dennis knikt naar de jongen met het zwarte haar, hij pakt ons vast en duwt ons door een deur.
'Ik wacht hier, en waag het niet weg te gaan, we vinden jullie toch wel weer' zegt hij. Ik loop samen met Sunny de wc's in. 'Het komt goed' zeg ik, als Sunny me verdrietig aankijkt. 'Ik beloof het' zeg ik, en geef haar een lange knuffel..

OpgeslotenWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu