Opgesloten

Hoofdstuk 12

Ik staar uit het donkere raam naar buiten, ik word uit m'n gedachtes gehaald door Sunny die opgewonden de kamer in stormt. 'Stacey! We krijgen schietlessen' zegt ze enthousiast. Ik kijk haar vreemd aan, en keer m'n rug weer naar haar toe. 'Waarom zo vrolijk?' vraag ik, want ik voel hoe Sunny haar verbaaste ogen in m'n rug prikken. 'Nou, ik wou altijd al leren schieten' antwoordt Sunny. 'Snap het dan niet?' vraag ik, terwijl ik m'n vuisten samenknijp. 'Wat?' vraagt Sunny.

'Je leert schieten omdat je binnenkort zelf ontschuldige mensen moet vermoorden en ontvoeren'

'Ja maar alsnog, schieten lijkt me zo vet!'

Ik kijk haar boos aan.

'Dus jij zou het niet erg vinden om mensen dood te knallen? Weetje Sunny, jij snapt het niet'

'Wat snap ik niet?'

'Dat wij binnenkort ook zulke verschrikkelijk dingen bij anderen gaan doen, wij zullen net als hun worden'

Met nadruk op hun.

'Ohja'

Zuchtend gaat Sunny op het bed zitten. Ik kijk nog steeds uit het raam en zwijg.. 'Maar.. Niemand zal ons missen, we kunnen hier toch een nieuw leven beginnen?' vraagt ze zacht. Ik draai me met een ruk om, en kijk haar strak aan. 'Je fucking ouders missen je, en ik ga nog liever dood dan dat ik anderen moet vermoorden' zeg ik bot, gelijk draai ik me weer om en staar uit het raam. 'Sorry hoor' hoor ik Sunny mompelen, daarna hoor ik de deur dichtgaan. Sunny is de kamer
uitgelopen, en ik zit nog steeds hopeloos uit het raam te kijken.

Wat denkt Sunny, dat het hier uberhaupt leuk zou kunnen worden? No way. Ik steun met m'n ellebogen op de vensterbank, en knijp m'n ogen tot spleetjes. Als ik kijk zie ik 2 personen die tegen elkaar aan het schreeuwen zijn. Charlotte tegen Dennis..

Ik druk m'n oor tegen het raam wat weinig nut heeft, maar vang toch een paar zinnen op.

'Ik vind je niet leuk' ..

'Waarom die slet?' ..

'Ik houd van haar' ..

'Je bent haar ontvoerder' ..

ik word gestoord door de speaker.

'Alle meisjes behalve Sunny, Stacey, Charlotte en Julia naar benenden komen we gaan vertrekken'

Ik bijt op m'n onderlip, het is nu zover. Ze gaan de andere meisjes verkopen, gelijk kijk ik uit het raam..
Ik zie hoe de 7 meisjes beginnen te huilen, en sommigen schreeuwen wanhopig. Ik voel een steek door m'n hart gaan, ik heb medelijden met de meisjes..

Ik draai me weg van het raam, en pak een flesje cola. Net wanneer ik de dop eraf draai, word er geklopt.

Met het flesje cola in m'n hand, open ik de deur. Charlotte.

'Ja?' vraag ik.

'Ik weet het best hoor'

'Wat?'

Maar ik weet eigenlijk precies wat ze bedoelt.

'Dennis' antwoordt ze.

Oeiii..

Ik kijk haar niet-begrijpend aan..

'Je vindt hem leuk, maar onthoud diep van binnen houdt hij van mij!' glimlacht ze gemeen.

Ik schiet in de lach, en houd m'n handen rond m'n buik geklemt.
De tranen staan in m'n ogen, na 5 minuten kijk ik Charlotte aan die met serieuze blik en licht geirriteert naar me kijkt. Per direct stop ik met lachen.

'Geen grapje?'

Ze schudt haar hoofd, en loopt heupwiegend weg. Ik mompel wat, en gooi de deur weer dicht.

'Diep van binnen houdt hij van mij' doe ik haar dramatisch na in de badkamerspiegel. Ik bekijk mezelf goed in de spiegel..

Misschien moet ik ook maar gewoon meedoen, m'n moeder zal me vast niet missen. Waarschijnlijk is ze nu aan de drank omdat ze toch verder niet meer heeft, het zelfde als met papa..

~ Flashback

Ik kom terug van school, en trap m'n sneakers in de gang uit. 'Mama' schreeuw ik, ik krijg geen antwoord terug. 'Mama?' schreeuw ik nog een keer, terwijl ik de woonkamerdeur opengooi. Ik blijf stokstijf staan, en kijk naar een vrouw die met een fles wodka op de bank ligt. 'Mam?' vraag ik zacht. Maar ik zie dat ze slaapt, voorzichtig ruim ik de flessen op.. Net wanneer ik de flessen heb verplaatst, word er aangebeld. 'Ik ga wel' schreeuw ik, en natuurlijk krijg ik geen antwoord van m'n moeder. Als ik de deur open, staan daar 2 politie agenten. 'Gecondoleerd meisje' zegt een van hen. Verbaast pak ik z'n hand aan, en begin te praten. 'Waarvoor?' De politie kijkt me meelevend aan. 'Je vader is .. overleden' zegt hij, terwijl hij bij me hurkt. 'M'n mama, is aan het slapen, ze heeft alcohol gehad' snik ik. 'Omdat je vader is overleden, schat' zeg de vrouwlijke agent. Ik knik, m'n moeder is depressief..

~ Einde Flashback

Gelukkig ging het daarna beter, ze had het er soms wel moeilijk mee. Maar dat snapte ik opzich wel..

Ik woel m'n handen door m'n haar en ga weer bij het raam zitten.. Somber kijk ik naar buiten..