Opgesloten

Hoofdstuk 3

'Schiet op' bromt Dennis vanaf de gang. 'Wij zijn meisjes geef ons de tijd' antwoord ik. 'Dan nog' mompelt hij. 'Wat nou als we ongesteld zijn?' zegt Sunny. Geen antwoord, maar wel hoorbaar geslik vanaf de andere kant van de deur.. Sunny grinnikt en wast haar handen. Ik draai de deur van het slot, en gelijk worden Sunny en ik vastgepakt. 'Rustig man' mompel ik, met een pijnlijk gezicht. Dennis mompelt iets, wat ik niet kan verstaan..

'Oke iedereen mag hier komen!' hoor ik vanuit de zaal. Sunny en ik zitten alweer opgesloten bij de andere meisjes. Zuchtend staan we allemaal op, en wachten tot de deur opengaat. Een jongen met rood haar, komt onze kant oplopen. 'Werd tijd' zucht een
meisje achter me. 'Wie zei dat?' bromt hij. Gelijk is iedereen stil.. 'Mooi' zegt hij met een gemene grijns, en opend de deur. Langzaam lopen we de gymzaal in, de jongens zitten al tegen de muur en kijken ons emotieloos aan. Zuchtend ga ik er naast zitten, en zo volgen de andere meisjes ook. 'Oke luister goed' begint Dennis. 'We gaan zoals jullie weten, ergens anders naar toe. We hebben nog genoeg tijd voordat de politie komt, op jullie rooster staat dat jullie vandaag 3 uur gym hebben.. Maar we hebben een probleem, we hebben niet genoeg plaats. We hebben een schoolbus, voor 22 personen 11 jongens, 11 meisjes. Maar we zijn hier met 30' Zegt hij. Opeens krijg ik een vrolijk gevoel van binnen, als er te weinig ruimte is laten ze een paar vast gaan. Hoopvol luister ik verder..
'Iedereen in een lange rij, meisjes links jongens rechts' roept Dennis. We gehoorzamen allemaal, en doen wat hij zegt. Zenuwachtig kijk ik de mannen aan.. Dennis loopt de jongens rij langs, en wijst er een paar aan die een stap naar voren moeten doen. Ik bijt op m'n onderlip, en wacht in spanning af. Dennis komt met grote passen op ons aflopen en bekijkt alle meisjes. 'Jij!' zegt Dennis terwijl hij naar mij wijst. Ik kijk hem vragend aan. 'Jij gaat met ons mee samen met die vriendin van je'
Gelijk zakt de moed in m'n schoenen, ik loop samen met Sunny naar de muur en gaan er tegen aan zitten. Nadat ze klaar zijn, staan er nog 5 jongens en 3 meisjes. 'Wapens!' schreeuwt Dennis. Ik kijk met grote ogen naar de wapens die ze vasthouden, ze gaan toch niet doen wat ik denk dat ze gaan doen?! Volgens mij heeft Sunny m'n angstig blik gezien, en knijpt bijna m'n hand fijn. Ik.. Stacey.. Zit gewoon toe te kijken naar hoe zometeen 8 klasgenootjes worden neergeknalt? Noway.. Ik raap al m'n moed bij elkaar, en sta op. 'Laat ze gaan' scheeuw ik, maar ik klink totaal niet zelfverzekerd. 'Zozo, barbie is talking' grijnst Dennis. 'Ik ben verdomme geen barbie' kaats ik boos terug. 'En je plastic tieten dan?' grinnikt Dennis. Ik voel dat een rood word, maar herstel me snel weer. 'Ze zijn niet nep, sukkel' mompel ik, maar hij heeft het blijkbaar gehoord want hij kijkt me speels aan. Ik kijk hem boos aan.. Terug hij me aan blijft kijken, begint het te scheeuwen.. 'Schiet!' Gelijk kijk ik naar de geweren, alles gaat in slowmotion. Ik kijk angstig naar de 8 leerlingen die luid scheeuwen, ik hoor meerdere schoten.. Gelijk vallen de 8 op de grond, ik begin luid te scheeuwen. 'Vieze vuile-!' ik kan m'n zin niet afmaken want Dennis sleurt me mee naar buiten. Ik wil schreeuwen, maar Dennis houdt zijn hand voor m'n mond.

Ik zit zwijgend naast Sunny in de bus.. De ramen zijn geblindeerd zodat de mensen van buitenaf ons niet kunnen zien. 'Gaan we dood?' piept Sunny. Ik schud m'n hoofd. 'Natuurlijk niet' zeg ik bemoedigend. Maar eigenlijk weet ik niet of ik dit overleef.. Ik kijk naar buiten, en laat m'n hoofd op de schouder van Sunny rusten.. Ik kijk nog even naar buiten, maar dan vallen langzaam m'n ogen dicht. Ik val in slaap..