Opgesloten

Hoofdstuk 17

'Oh hey' stotter ik, terwijl ik ongemakkelijk ga staan. 'Zozo' grijnst Charlotte. Dennis gaat naast me staat, en knijp bemoedigend in m'n hand. 'Wat?' vraag ik.

'Ik zag het wel'

'Oke, wil je nu een sticker?'

'Sinds wanneer hebben jullie?'

'We hebben niet'

'Nog niet' fluistert Dennis.

Ik grinnik, maar herstel me snel weer en kijk Charlotte strak aan.

'Jaloers?' vraag ik.

'Nee' antwoordt ze stottert.

'Oh'

'Als jullie hier zo zoenen mag iedereen toch wel weten dat jullie wat hebben?'

'Maar we hebben niets' lieg ik.

'Oke, voor deze ene keer.. Maar laat het me niet merken' zegt ze op zo'n moeder-achtige toon.

Ik knik snel, en kijk Dennis aan. Ik zie dat hij verdrietig terugkijkt. Ik geef hem en knipoog, zodat hij weet dat ik lieg. Gelijk glimlacht hij weer.. 'Nouu, dan ga ik maar weer is, ik houd jullie in de gaten' zegt Charlotte, terwijl ze heupwiegend wegloopt. Nu pas valt het me op, dat ze een theedoek om haar bovenarm heeft geknoopt. Vanwege die snee, ik grijns. Karma.

'Dus' zegt Dennis, terwijl we inmiddels weer op het bankje zitten. 'Dus' doe ik hem na.. Hij legt z'n hand op m'n knie, en kijkt me aan. Ik kijk terug. 'Niemand mag het nog weten, Stefan vermoord me..' zegt hij. 'Wat boeit ons dat nou?' antwoord ik bot. 'Ik wil geen gezeik' zegt hij.

'Hoezo geen gezeik?'

'Nou ehm, gewoon je weet wel'

'Shut up Dennis, je schaamt je gewoon voor me'

'Nee dat is het niet'

'Wel, lieg niet'

'Okeoke'

'Dus het is echt zo'

'Ja'

'Hufter'

'Ik schaam me, omdat ik je fucking ontvoerder bent. Jij kunt veel beter krijgen, ik schaam me niet voor jou maar ik zou me moeten schamen. Snap dat dan!'

'Nee, ik weet best dat jij er niets aan kan doen dat je mij ontvoerd! Dus ik kan daar doorheen kijken Dennis! Ik zie een jongen, en geen ontvoerder'

Dennis zucht diep, niet-wetend wat hij hierop moet zeggen.

'Laatmaar' zeg ik, terwijl ik opsta en richting de deur op, ik zucht en doe de deur open.

'Wat ga je doen?'

'Trainen' antwoord ik droog, en gooi de deur achter me dicht.

Ik doe m'n kamerdeur open, en gelijk zie ik Sunny op het bed zitten. 'Hey Stacey' glimlacht ze, ik glimlach terug en kleed me om.

'Ga je mee?' vraagt Sunny die bij de deur staat, ik knik en loop achter Sunny aan.

Ik veeg het zweet van m'n voorhoofd, en sla nogmaals tegen de boksbal. Na 12 minuten laat ik me uitgeput, op de grond zakken. Ik ga in de kleermakerzit zitten, en kijk hoe Sunny zich alweer aan het opdrukken is.

Ga je mee? vraag ik. Sunny knikt terwijl ze met een handdoek over haar voorhoofd veegt. Ik duw de ijzeren deuren open, en gelijk zien we de jongens van onze school. 'Die heb ik lang niet meer gezien' fluister ik, Sunny knik verbaast. We lopen richting de jongens, en begroeten ze. Ze kijken ons afkeurend aan. Ik het 'nerdje' uit m'n klas.. Jordy. Hij is gespierd geworden, ik zie z'n sixpack door z'n shirt. 'Jordy, lang niet meer gezien' zeg ik, terwijl ik hem vriendschappelijk een stomp op z'n schouder geef. Gelijk trek ik met een pijnlijk gezicht m'n hand weg, en wapper een paar keer mee. 'Heb jij stenen in je schouders ofzo?' zegt ik, terwijl ik naar m'n rood aangelopen hand kijk. 'Nee' antwoord hij droog. Sunny trekt me mee, en ik strompel achter haar aan. 'Ze zijn veranderd' mompel ik, terwijl ik aan Jordy denk. 'Jup' antwoordt Sunny droog. Ik hoop niet dat ik in zo'n emotieloos persoon verander.

'Ik ben doodmoe' mompel ik, terwijl ik uitgeput op het bed ga zitten. 'Ik niet' antwoordt Sunny die op het bed aan het springen is. 'Sunny, rustig' mompel ik. 'Sorry sorry' giechelt ze.
Ze komt naast me zitten, en zegt even niets.

'Zouden onze ouders ons missen?' vraagt ze plots.

'Vast wel, alleen.. Mijn moeder zal me vast niet missen' mompel ik.

'Waarom niet?'

'Drank'

Gelijk weet ze wat ik bedoel, Sunny weet het verhaal namelijk over m'n moeder en de drank.

'Ohja' zucht ze.

'Denk jij dat joun ouders je missen?' vraag ik.

Sunny haalt haar schouders op,

'Weet ik niet' zucht ze.

'Als ik de kans krijg om terug te gaan naar m'n moeder, ga ik terug'

'Dan laat je Dennis achter he..'

'Misschien gaat hij dan wel mee?'

'Wat als het niet zo is?'

'Dan is het niet zo, ik moet m'n moeder helpen voordat ze domme dingen gaat doen.. Zoals drugs, roken of andere erge dingen, ze is nu al aan de drank.. Wie weet wat ze nog meer zal gebruiken of doen..'

'Tja god mag het weten'

Ik knik..