Opgesloten

Hoofdstuk 19

Ik zit op m'n bed te staren naar m'n pols.. Ik twijfel even maar haal het verband er voorzichtig af. Ik haal een handdoek waarvan ik de punt nat maak. Voorzichtig veeg ik het opgedroogde bloed van m'n arm. Ik schrik wanneer ik een zwarte stipje zie, in m'n pols. Ik bekijk het nauwkeurig, en veeg er met een vinger overheen. Ik zucht, terwijl ik opsta en richting het raam loop. Ik laat me zakken om de stoel, terwijl ik naar buiten staar. Ik knijp m'n ogen tot spleetjes als ik twee schaduwen zie op het bankje. Ik zie hoe de twee schaduwen dichterbij elkaar komen, nieuwsierig blijf ik kijken. Pas wanneer Dennis en Sunny onder de boom vandaan komen, deins ik naar achter en val met een harde klap achterover van de stoel. Snel sta ik op, en kijk uit het raam terwijl ik met een pijnlijk gezicht over m'n achterhoofd wrijf. Mijn ogen worden groot als ik Suny tegenover Dennis zie, hij geeft haar een kus. Een steek gaat door m'n hart, en ik laat me op het bed zakken. 'Hufter' brom ik, ik duw m'n gezicht in het kussen.

Nadat ik misschien wel een uur gehuild heb, sta ik op en trek m'n sportkleding aan. Woedend loop ik de kamer uit, en smijt de deur achter me dicht.

Wanneer ik onderaan de trap kom, word ik tegen gehouden door Stefan. 'Wat ga je doen?' vraagt hij. 'Trainen' brom ik,

'Waarom?'

'Sinds wanneer mag ik niet trainen?'

Geen antwoord..

'Waarom heb je het verband eraf gehaald?' vraagt hij terwijl hij m'n pols stevig vastpakt.

'Uuuh, het verband zat te strak' lieg ik.

Stefan mompelt iets, wat ik niet kan verstaan en laat m'n pols los. Snel loop ik door.

'23, 24, 25, 26..' Voor de laatste keer druk ik me op. Ik sta op, en pak een handdoek en veeg het zweet van m'n voorhoofd. Ik gooi de handdoek over m'n schouder en ga zitten.. Nu Dennis een hufter blijkt te zijn, zou ik misschien toch m'n plan uit kunnen voeren. Het enige probleem is dat ik Sunny achterlaat, wat me op dit totaal niets boeit.. Ik denk diep na, als ik dit alles binnen één enkele nacht doe zullen ze niets doorhebben. Ik sta op en loop de deur uit, oke ik ga doen. Ik ga ontsnappen, het maakt me allemaal niets meer uit ik moet hier weg.

Ik open m'n kamerdeur, en zie hoe Sunny naar buiten staart. Ik zeg niets en loop regelrecht naar de inloopkast, pas wanneer ik schone kleren heb gepakt en de inloopkast uitloop begint ze tegen me te praten.

'Hey' zegt ze vrolijk.

Ik geef haar alleen een arrogante blik, en loop de badkamer in. Ik kleed me uit, en stap onder de douche..

Ik wikkel m'n haar in een handdoek, en trek een wijd shirt aan met een joggingsbroek. Ik open de deur, en zie Sunny nergens. Zuchtend kijk ik door het raam, zoals ik al dacht zit Sunny daar op het bankje met Dennis. Ik bijt op m'n tanden, en knijp m'n vuisten samen. Als ik tot rust ben gekomen, loop ik de kamer uit richtig de eetkamer. Ik ben het eerst als eerste binnen, logische het is nog maar kwart over 5. Ik schuif een stoel naar achteren, en ga zitten. Ik leun met m'n hoofd op m'n handen, en wacht totdat we gaan eten.

Inmiddels zit iedereen aan tafel te eten. Sunny zit naast me, en heeft steeds oogcontact met Dennis. Ze probeert het natuurlijk niet opvallend te doen, maar helaas is ze daar niet zo goed in. Wanneer Sunny voor 8e keer naar Dennis glimlacht en knipoogt, kan
ik me niet meer inhouden. Ik pak m'n glas met cola, en gooi het zogenaamd perongeluk over de broek
van Sunny. 'Sorry' mompel ik, terwijl
ik rustig door eet. Sunny kijkt me verbaast aan, terwijl ik onschuldig terugkijk. 'Ik ben zo terug' mompelt Sunny terwijl ze de eetzaal uitrent. Ik voel hoe Dennis me aankijkt, direct kijk ik terug. 'Is er wat?' vraag ik, licht grijnzend. 'Waarom deed je dat?' vraagt hij.

'Wat?'

' Waarom gooide je drinken over haar heen?'

'Ongelukje'

'Stacey, ik zag duidelijk dat het
geen ongeluk was'

'Oh'

'Waarom deed je dat?'

'Dat weet je donders goed'

Gelijk is hij stil, en ik zie hoe hij snel naar z'n eten kijkt en door eet.

Sunny komt de eetzaal weer inlopen, en schuift weer aan. 'Zo' zucht ze, glimlachend. Ik kijk haar niet aan, en schep nog wat te eten op. Na het eten sta ik op, en loop richting de tuin.