Hoofdstuk 8

5.2K 300 15
                                    

Toen ik de eetzaal ben uitgelopen, ben ik maar in de tuin gaan zitten. Natuurlijk hangen overal camera's en overal staan hoge hekken met prikkeldraad, dus eigenlijk is dit geen tuin maar een gevangenis. Ik ga op een bankje zitten, en kijk naar een soort meertje dat 3 meter van me verwijderd is. Ik denk na over m'n vader, gelijk krijg ik een flashback.

~~~ Flashback

Ik klop aan bij de grote witte deur, en een verpleegster doet de deur open. Ik loop zonder iets te zeggen langs de vrouw, en ga naar een bed waar een doodzieke man ligt.. Mijn vader.. Ik pak een houten stoel en ga erop zitten, ik kijk naar mijn vader die iets probeert te zeggen, maar zelf daar heeft al bijna te weinig kracht meer voor. 'Lieverd, papa houd van je' hoor ik hem zeggen.
'Waarom zeg je dat nu?' vraag ik angstig. 'Ik zal niet meer beter worden sweetheart, het is voorbij. Ik kan niet meer'

Die laatste woorden doen me pijn..

'Neenee! Papa je zou beter worden, je hebt het beloofd!' huil ik.

'Sorry prinses'

'Papa?'

'Ja?'

'Ik hou van je, wat er ook gebeurt'

Ik zie hoe mijn vader me met z'n helder blauwe ogen aankijkt en kort glimlacht, en dan valt hij langzaam in slaap.

~~~ einde flashback

Inmiddels rollen de tranen alweer over m'n gezicht, terwijl ik helemaal niet wil huilen. Ik veeg de tranen weg, en loop weer naar binnen.

Ik open de deur, en daar zit Sunny huilend op haar bed. Ik negeer haar, ze heeft het verdient. 'S-s-stacey?' vraagt ze stotterend. Ik kijk haar met een kille blik aan, en knik. 'Het spijt me zo! Ik had nooit met die klootzak mogen zoenen, sorry sorry sorry' snikt ze. Ergens heb ik medelijden, dus ik loop naar haar toe en geef haar een knuffel. 'Oke, het is goed maar beloof me dat je nooit neer met zo'n asshole zoent. Het zijn namlijk je fucking ontvoerders die je hele leven van je afpakken' zeg ik. Sunny knikt, en slaakt een diepe zucht.
'We gaan hier uitkomen' zeg ik na een lang stilte.

'Hoe?'

'Weet ik nog niet'

'Lukt ons toch niet'

'We kunnen het toch altijd proberen? Of wil je liever verkocht worden, aan seksuele hufters?'

'Nou nee, maar ontsnappen heeft ook geen nut'

'Hoezo niet?'

'Dennis zei zelf dat het hele gebied hier leeg is'

'Als we zijn ontsnapt kunnen we toch naar hulp zoeken?'

'Oke als je een plan hebt, vertel het niet oke?'

'Hoezo niet?'

'Stacey, ben je vergeten dat hier camera's hangen?'

'Oh shitt..'

'Hopelijk zitten er geen microfoontjes op'

'Hoop het ook niet, anders zullen ze ons meer in de gaten houden'

Sunny knikt en staat op. 'Ga je mee zwemmen? We moeten toch iets doen..' vraagt ze. Ik knik en loop richting de bak met bikini's, ik pak een roze met glitters. Ik kleed me snel om, en Sunny doet het zelfde. 'Ready?' vraag ik. 'Yes' antwoordt Sunny glimlachend.

'Wacht hier' zegt Sunny terwijl ze een kamertje inloopt. Ik knik en ga op een ligstoel zitten. Nog geen 30 secondes later komt Sunny aanlopen met 2 handdoeken. 'Hoe kom je hieraan?' vraag ik verbaast. 'Daniël liet het me gister zien' zegt ze, terwijl ze op haar onderlip bijt. 'Oh' zeg ik, dat is dus de jongen die zij ooit leuk vond.. Een ontvoerder.. Ik loop samen met Sunny naar de rand, en ga erop zitten. Opeens horen we stemmen achter ons, onze andee klasgenootjes. Ze zitten met elkaar te praten, gelijk luisteren Sunny en ik mee.

'Dus ze gaan ons binnenkort verkopen?'

Gelijk kijkt Sunny me bang aan, maar dit wist ik allemaal al van Dennis.
Al snel luisteren ik en Sunny verder.

'Je mag ook kiezen of je wilt blijven, maar ik weet niet of ik dat wil'

'Nee ik ook niet, maar die Dennis is zo knap!'

Oei, gelijk voel ik een steek van jaloezie. Maar waarom? Dennis is een klootzak, een asshole.. Ik bijt op m'n onderlip, ik mag niet verliefd worden op die hufter.. Nooit..

OpgeslotenWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu