Areeyah's POV
It's saturday! Ibig sabihin, rest day. Yey!!
And, sasagutin na si Renz. :) Nagtext naman ak sa kanya.
To: Bhessy'Renz
Goodmorning, bhessy! Rise and shine. :) Take care!
Tumayo na ak sa higaan ko at masiglang bumaba.
Pagbaba ko, busy silang magluto. Oooops. Araw nga pala ng mga patay ngayon. Sayang hnd namin mabibisita si Lolo. :/ Anyway, tumulong lang ak kina Mama na magprepare ng mga lulutuin.
----
Afternoon..
Nagpapahinga na ak dito sa sala dahil tapos na naman silang magluto.
"Ma, ano balak natin bukas?" Tanong ko kay Mama. Birthday kasi ng bunso namin e.
"SM nalang tayo. Nakakatamad nang maghanda e."
Hnd nalang ak sumagot. Kinuha ko nalang yung phone ko at tinanggal sa pagkacharge. I was expecting for his texts. Pero, nagulat ak na wala syang kahit anong text.
Bakit kaya? Dati dati, maaga sya nagigising e. 6 am palang gising na sya. Pero, 1:21 pm na hnd padin sya nagtetext?! Okaaay. Calm, Areeyah.
Baka wala syang load? Hnd e. Nagpapaload naman yun e. Haaay. Simula nung seambreak, madalang nalang sya magparamadam. Sabi naman nya, busy sya e. Kaya okay lang.
"Sambakol na naman mukha mo. Hnd nagtetext si Renz no?" Puna sakin ni Dhana. Kapatid ko.
"Oo nga e. Boset naman!"
"Wala na yan. May iba nang babae yan. Pabebe ka e." At ayon, hinampas ko sya ng upuan. Djk. Unan lang.
"Letse ka! Ibulsa mo nga yan mukha mo at nasusura ak." Singhal ko sa kanya. Nakakainis! Ugh.
Wala parin syang text. Damn. Ang sarap ibato ng cellphone ko. Psh.
---
Kinabukasan..
Paggising ko palang, tinignan ko na agad ang phone ko.
Pero, nadisappoint lang ak. Haaay. Bat wala kaya syang text?
Puro gm lang galing kina Sheena at s aiba ang nasa inbox ko. Nakakatamad na tuloy umalis mamaya.
"Ate! Tumayo ka na dyan! 10 am na nasa higaan ka parin. Ano ka prinsesa?!" Sino pa ba? Edi ang mabait kong kapatid.
"Oo na eto na! Letse ka. Panira ng araw!"
"Hnd na magttxt yon!" Peste talaga e. Kinuha ko yung unan at babatuhin ko na sana sya pero nasara na nya ang pinto. Ugggggh!! Bat ba wala syang text? Haaaaaay.
BINABASA MO ANG
Forevernomore
Non-FictionMarami na tayong pinagdaanan, ngayon pa ba tayo susuko? Marami na tayong pangarap, ngayon pa ba tayo mag-iiwanan? Papatunayan natin sa kanilang, FOREVER DO EXISTS.
