Zawgyi Ver
ေနာက္ရက္ မနက္မွာေတာ့ မိုးမိထားတာေရာ ရုိက္ခံထားရတဲ့အရွိန္ေၾကာင့္ ဝန္းရံခရဲ႕ တစ္ကိုယ္လံုးက မီးထြက္မတတ္ျခစ္ျခစ္ေတာက္ေအာင္ ပူေနၿပီး
ေနမေကာင္းလ်က္နဲ႔ ေက်ာင္းကို ေပကပ္ၿပီးသြားရာက ေက်ာင္းေရာက္ေတာ့ ေခါင္းေတာင္မေထာင္ႏိုင္ေတာ့ဘဲ Assembly ကြင္းမွာ လဲက်သြားေတာ့သည္။
သူ ႏိုးထလာေတာ့ မအိပ္ရတာၾကာၿပီျဖစ္တဲ့ အိစက္ညက္ေညာတဲ့ေမြ႕ယာခင္းထားတဲ့ ခပ္က်ယ္က်ယ္ကုတင္နဲ႔ သူ႔ရဲ႕အိမ္က အိပ္ရာေပၚကို ေရာက္ေနတာပင္။
ယိုင္နဲ႔ေနတဲ့ ေျခလွမ္းေတြနဲ႔ အခန္းျပတင္းရွိရာကို သြားၿပီး ဖြင့္လိုက္ရင္း ေျဖးညင္းစြာတိုတ္ခတ္လို႔လာေနတဲ့ ညရဲ႕ေလေျပႏုႏုကို ခံယူေနမိသည္။ ဒီလို လတ္ဆတ္တဲ့ ေလႏုေအးေတြကိုဆို သူ အရမ္းႀကိဳက္သည္။
"ဝန္းဝန္း...ဘာလုပ္ေနတာလဲ တံခါးျပန္ပိတ္လိုက္ ေလေအးေတြတိုက္ၿပီး ဖ်ားတာရွည္ေနမယ္"
ႏြားႏို႔ခြက္နဲ႔ ေဆးကို အိပ္ရာေဘးက စားပြဲေပၚသို႔တင္လိုက္ရင္း ေဒၚခင္မ်ိဳးႏြယ္ သူ႔ရဲ႕သားကို လွမ္းဆူလို႔ေနသည္။
"ဝန္းဝန္းတို႔မ်ား လူၾကားမေကာင္း အရုိက္ခံရလို႔ ဖ်ားေတာင္ယူရတယ္....
လာ ေဆးလိမ္းရေအာင္"
စိတ္ထဲမွာ ဝမ္းနည္းစရာေတြရွိေနခဲ့ရင္ ေမေမ့အေရွ႕ကိုေရာက္တာနဲ႔ အလိုလို ရစ္သီလာတတ္တဲ့မ်က္ရည္စေတြနဲ႔ ငိုမဲ့မဲ့မ်က္ႏွာေလးနဲ႔ သူဟာ ေမေမ့အတြက္ေတာ့ ခ်စ္စရာကေလးငယ္ တစ္ေယာက္ပါ...။
ေဒၚခင္မ်ိဳးႏြယ္က ေဆးလိမ္းေပးေနရင္း ဒဏ္ရာေတြကိုၾကည့္ကာ ကုတင္ေပၚမွာ ေမွာက္လ်က္အေနအထားနဲ႔ တအီအီငိုေနတဲ့ သူ႔ရဲ႕သားကိုၾကည့္ၿပီး စိတ္မေကာင္းျဖစ္ေနမိသည္။
"အဲ့ေလာက္ထိ ဒုကၡဆင္းရဲခံေနရရင္လည္း
အေဆာင္မွာ မေနပါနဲ႔ေတာ့ သားရယ္"
အဲ့ေတာ့မွ ဝန္းရံခက မ်က္ရည္ေတြ ကပ်ာကယာသုတ္ ႏွာကိုရႈပ္ကာ
"အင့္...အရုိက္ခံရတာက သားတစ္ေယာက္ထဲေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး ေမေမ့ရဲ႕
သားက နာလို႔ငိုတာ မဟုတ္ဘူး ရွက္လို႔ငိုတာ..."
YOU ARE READING
Smile Again
Randomအရာရာကိုစြန္႔လႊတ္ၿပီး မင္းကိုပဲ ေရြးခ်ယ္ခဲ့တာေတာင္ တစ္စံုတစ္ေယာက္နဲ႔ယွဥ္လာတဲ့အခါ မင္းကေတာ့ ငါ့ကိုစြန္႔ပစ္ခဲ့တယ္.......။ ဒီအခ်စ္ေတြက မင္းနဲ႔ မထိုက္တန္ပါဘူးဆိုတဲ့ ေျဖသိမ့္စကားေလးရဲ႕ ေနာက္ကြယ္က နာက်င္ခံစားရမႈေတြကိုေတာ့ ဘယ္သူကမ်ားတာဝန္ယူေပးမွာလဲ...။ မ...
