Smile Again

Part 23

Zawgyi Ver

ေနပူပူေအာက္မွာ တဒီးဒီးက်ေနသည့္ ေခၽြးစတို႔ကို လက္ခံုျဖင့္သုတ္ရင္း ကိုယ့္ကိုယ္ျပန္ငံု႔ၾကည့္ေနမိသည္။တစ္ကိုယ္လံုးကလည္း ရြံ႕ဗြက္ေတြဗရပြနဲ႔ ေပက်ံကာ  အိုင္လူးထားသည့္ ကၽြဲတစ္ေကာင္ႏွယ္ မည္းေပလို႔ေနေတာ့သည္။
ဆယ့္ႏွစ္လရာသီ လယ္ထဲမဟုတ္ကိုင္းထဲ တစ္ခုမဟုတ္တစ္ခု လုပ္ေနရသည့္ သူ႔မွာ ေျခဖေနာင့္ကြဲေၾကာင္းအထပ္ထပ္ ပက္ၾကားအက္ရာ ေနေလာင္ကြက္ စသျဖင့္ တစ္ေန႔တစ္ျခားမဲျပာလိုက္ကာ လူရုပ္ပင္မထြက္ေတာ့ဘဲ ကၽြဲနဲ႔ေတာင္ တစ္ေန႔တစ္ျခားတူတူလာေနသည္။
ေဖာက္ျပန္ေနသည့္ရာသီဥတုေၾကာင့္ အိမ္အျပန္မိုးခ်ဳပ္သည့္ သူဟာ ေရမခ်ိဳးရသည္မွာ ေလးငါးရက္ရွိေနၿပီ။
တစ္ခ်က္တစ္ခ်က္ ထြက္ထြက္လာတဲ့ ခ်ဥ္စူးစူးအနံ႔ေၾကာင့္ ႏွာေခါင္းရႈံ႕ရင္း ကိုယ့္အနံ႔ကိုယ္ေတာင္ မူးေနာက္ေနာက္။
ေရခ်ိဳးလည္းမထူးပါဘူးေလ အျမဲတမ္း ဗြက္လူးေနရသည့္ သူ႔အဖို႔တာ အနံ႔အသက္က ဘာမ်ားအေရးပါမွာလဲ။
ေရခ်ိဳးျပန္ေတာ့လည္း ဆပ္ျပာမဝယ္ရေသးဘူး ဆိုၿပီး ဆပ္ျပာေတာင္ မတြန္းရသည္မို႔ ေခၽြးနံ႔ေတာင္မေပ်ာက္။
ဖုန္းေတာင္ ဉာဏ္က လွမ္းဆက္လို႔ကိုင္ရတာ။
လက္ထဲလည္း သံုးစရာ တျပားမွမရွိတဲ့ သူက ကိုသက္လြင္ကို ေခ်းလိုက္ရင္လည္း ရေပမယ့္ ဆပ္ျပာဖိုးေတာင္မရွိဘူးေျပာရင္ သိပ္ကို သနားစရာေကာင္းေနလိမ့္မည္။ဘဝမွာ တစ္ခါမွ ဒီေလာက္ထိအေနဆင္းရဲလိမ့္မယ္လို႔ေတာ့ မေတြးဖူးခဲ့။
အရင္က စုေဆာင္းထားသည့္ ပိုက္ဆံေတြကလည္း ထက္ရွိန္နဲ႔ႏွစ္ေယာက္တည္းေနစဥ္က ျဖဳန္းလိုက္တာေရာ သံုးလိုက္တာေရာ
ေယာကၡမျဖစ္သူက ထက္ရွိန္ေက်ာင္းစရိတ္လိုတယ္ေျပာလို႔ ရက္ရက္ေရာေရာေပးလိုက္တာေရာနဲ႔ အခုမ်ားေတာ့ ပိုက္ဆံဆိုတာ အခြံနဲ႔လားေမးယူရမေလာက္။
အဲ့တုန္းကေတာ့ ေယာကၡမအေၾကာင္းကို ေကာင္းေကာင္းမွမသိေသးဘဲကို။
အခုလိုသာ သိရင္ေတာ့ သံုးစရာနည္းနည္းေတာ့ ခ်န္ထားပါတယ္။
သူ႔သားကိုလည္း ပိုက္ဆံယူထားတဲ့အေၾကာင္း မေျပာပါနဲ႔တဲ့။
ဉာဏ္ သိရင္လည္း မသံုးဘဲေနမွာစိုးလို႔ မေျပာျဖစ္ေတာ့ပါ။
ကၽြန္ေတာ့္ပိုက္ဆံက သူ႔ပိုက္ဆံပဲ မလား။