Part 14

795 46 0
                                    

Zawgyi Ver

ုထိုႏွစ္ရဲ႕တကၠသိုလ္ဝင္စာေမးပြဲေအာင္စာရင္းမွာေတာ့ ထက္ရွိန္ ျမန္မာစာမွလြဲ၍ က်န္ရွိသည့္ဘာသာရပ္ငါးခုစလံုး ဂုဏ္ထူးျဖင့္ ထူးထူးခၽြန္ခၽြန္ေအာင္ျမင္ကာ မႏၲေလးေဆးတကၠသိုလ္မွာ တက္ေရာက္ခြင့္ရခဲ့သည္။
တကၠသိုလ္ေတြမဖြင့္ခင္တစ္ေလၽွာက္လံုး ဝန္းရဲ႕အနားမွာဘဲေနၿပီး ဝန္းကိုစာေတြျပေပးတယ္။

ဝန္း မပ်င္းရေလေအာင္ ေသာင္းေျပာင္းအေထြေထြေသာနည္းလမ္းမ်ိဳးစံုကိုရွာၿပီး ဆုေပးဒဏ္ေပးစနစ္နဲ႔ စာေတြကို စိတ္ဝင္စားလာေအာင္ ကၽြန္ေတာ္က လုပ္ေပးရတယ္။ ဝန္းက သူ စာေတြကိုစိတ္မဝင္စားဘဲ ပ်င္းေနၿပီဆိုရင္ ေၾကာင္ငပ်င္းေလးလိုပဲ အျမဲကပ္ခၽြဲေနတတ္တယ္။

"ဝန္းကကြာ စာက်က္ပါဆိုတာကို
ေဝ့ဝိုက္ေနတယ္ ဒီအပုဒ္တိုတိုေလးကို နာရီဝက္ေက်ာ္ေနၿပီ
လုပ္ပါ စာကို အာရုံစိုက္ပါ"

"ငါ တစ္ေနကုန္ စာေတြကိုပဲ ထိုင္ၾကည့္ေနရတယ္ တကယ္ပ်င္းေနၿပီ
စာေတြက မင္းမွမဟုတ္တာ ဘယ္ၾကည့္လို႔ေကာင္းပါ့မလဲ
ဉာဏ္....
မင္းကို ေအးေအးေဆးေဆး တစ္နာရီေလာက္ေတာ့ ထိုင္ၾကည့္ပါရေစဦး"

ဝန္းရံခရဲ႕စကားေၾကာင့္ ေက်ေက်နပ္နပ္ႀကီး ျပံဳးေနမိသူဟာ ထက္ရွိန္တစ္ေယာက္ရယ္ပါ။

"စကားေတြ တအားတတ္ေနတယ္ေပါ့
ျမန္မာစာ ဂုဏ္ထူးမထြက္ရင္ မင္းနဲ႔ငါေတြ႕မယ္ ဝန္း"

"ဘာလုပ္မွာလဲ ေတြ႕ၿပီး"

ဝန္းရံခက ထက္ရွိန္ရဲ႕အနီးနားတိုးကပ္လို႔ ေလသံေလးနဲ႔ ေမးလိုက္ေတာ့ ထက္ရွိန္က ျပံဳးစစနဲ႔ ရယ္ေသြးသမ္းရင္း ေျဖသည္။

"မင္းမႀကိဳက္တာလုပ္မွာ"

"ငါ မႀကိဳက္တာက ဘာလဲ ငါ့ကိုနမ္းမွာလား"

ထက္ရွိန္ ထိုစကားကိုၾကားေတာ့ ဆတ္ကနဲ မ်က္ခံုးရႈံ႕လိုက္ရင္း ေခါင္းရမ္းျပသည္။

"မဟုတ္ပါဘူး အဲ့တာက မင္းဒီေလာက္ သေဘာက်ေနတာ
အျပစ္ေပးတာျဖစ္ႏိုင္ပါ့မလား"

"အာ့ဆို ဘာလုပ္မွာလဲ"

ဝန္းရံခက ႏႈတ္သီးေလး တေထာ္ေထာ္နဲ႔ ထက္ရွိန္ရဲ႕လက္ေမာင္းကို ကိုင္လႈပ္လို႔ေနသည္။

Smile AgainWhere stories live. Discover now