**Loveexist**
By Hilcrowdamon
Set Her Free
“YOUR NOT PREG. MS.BRAVEN!” The Doctor.
Pagkasabi niyun, na kanina lang ay huwag daw siya magugulat. Nag echo pa iyun sa pandinig niya ng paulit-ulit, at ang isipan naman niya ay pinipilit na kainin ang mga salitang iyun kahit ayaw ng sistema ng dalaga.
Patak ng luha ni Riva, after 2 months kasi gumaling na siya. There's a lot of machines she made to pass and undergo, para lang gumaling at tuluyan ng maging maayus.
This hospital is made for those rich people to heal in a best and easy way and has a lot of money nga to spend, para mangyari iyun. All of those specialist Doctors and nurses is here, hindi lang isang taon o limang taon ang experience bagu ka makapasuk sa ganitung uri ng facility. But you have a lot of training, and need a lot of certificate' s and exams to pass.
“Gusto kuna umuwi please po. I' wanna go home na po daddy, sa bahay po natin mismu.” Hilam sa luha mga pisnge ni Riva.
Siya namang tayu ni Lash at lakad niyun palabas sa room na iyun. Lulugo-lugo ito, at medyu magaling na bugbog na natamu sa dalawang binti, at paa na mabuti lang at yun lang sinapit ng binata.
Rinig niya hikbi ng dalaga, siya namang dating ng grupo nila Joao, at Rehan na nagmamadali bitbit mga prutas, bulaklak at makakain para sa girl friend.
Dinaanan lang niyun si Lash, “So anu you are you going to set free Riva? Dawson.
“Yeahhh... Ganun talaga.” Lash.
“Pero paanu na kapag nakalabas na si Riv?” Joao na naupo sa tabi ni Lash.
“Malaya na siya, wala na kaming komunikasyon at mag-uugnay saamin. Tiyaka bakit kupa aalalahanin yun?” Tapik pa ng binata sa brasu ni Joao at ngiti.
“Sure kana ba sa desisyon mo?” Dagdag na tanung pa ni Joao.
“So anu finalized na break-up niyu ni Yvonne?” Syd.
“Kilala niyu ako. Kapag ayuko na ayuko na. When i' trash something, i' will not pick it up to have again.” Lash.
“Eehhh si Riva?” Julien.
“Nasabi kuna diba, pinalalaya kuna siya. Yun na yun.” Lash.
“Bahala kayu diyan. Me aayusin lang muna ako.” Lash.
Gusto man nilang dagukan ang pinsan, dahil sa mga pinagsasabi niyun. Ang labu daw ng pinalalay na, parang ewan daw tung si Lash.
Ngunit sa kaloub-louban ni Lash ngayun pa lang, “Ngayun pa lang na mi-miss na kita mommy lion ko.” those tears fall in his cheeks.
Ngunit walang paki si Lash sa nararamdaman niya, all he care is for Riva's safety. Yun ang mahalaga at wala ng iba, kung ang tanging paglayu nitu sakaniya ang paraan. Ibibigay niya iyun, whether she likes it or not. Pasuk nitu sa parking lot, at maya-maya lang harurot ng sasakyan nitu at nagkataon pang maulan. Tila nakikisama ang langit sa sakit na nararamdam niyun, habang walang tigil sa pagbalung ang mga luhang kumakawala na sa mga mata nitu.
