"ႏွင္း"
"ရွင္"
"ကြၽန္ေတာ္ေမးစရာတစ္ခုရိွေနလို႔"
"ဟုတ္ ေမးေလ"
"ဟိုေလ ႏွင္း ေျပာေတာ့ ႏွစ္နဲ႔ ႏွင္းနဲ႔က အမ်ိဳးဆိုတာထက္ကို ပိုတယ္ဆို"
ႏွစ္ အေၾကာင္းပါလာေတာ့ ႏွင္း မ်က္လံုးေလးေတြ အေရာင္လက္လာသည္။
"အင္းေလ"
"ႏွစ္ကို ကြၽန္ေတာ္ေမးၾကည့္ေတာ့ေလ ဟို ဟို ႏွင္းကို မသိဘူးတဲ့"
"ေၾသာ္"
ေငြ့ေငြ့ေလးထြက္သြားေသာ အာေမဋိတ္သံေလးသည္ရင့္ထဲမွနင့္ခနဲ ထြက္သြားေလသည္။ ႏွင္း ထင္ထားသလိုေပမယ့္ တကယ့္တကယ္ နားႏွင့္ၾကားရေတာ့လည္း ဝမ္းနည္းမိသား။ ႏွစ္မွာ သည္ေလာက္အမုန္းေတြမ်ားေနလိမ့္မယ္လို႔ ႏွင္းမထင္မိခဲ့။ ကိုယ့္ကိုခင္တဲ့စိတ္ေလး ျမဴမႈန္တစ္မႈန္စာေလာက္ေတာ့ က်န္လိမ့္ၪီးမယ္လို႔ ထင္ခဲ့တာ။
"ဘယ္ဟာအမွန္လဲ ႏွင္း"
"ကိုေနက ဘယ္လိုထင္လို႔လဲ"
"ကြၽန္ေတာ္ကေတာ့ ႏွင္း ေျပာတာအမွန္လို႔ထင္တယ္။ ေသခ်ာျပန္စဥ္းစားၾကည့္ေတာ့ ႏွစ္ပံုစံက တမင္မသိခ်င္ေယာင္ေဆာင္ထားသလိူႀကီး။ ႏွင္း အေၾကာင္းေျပာမိေတာ့ ေရွာင္ထြက္သြားတာ အေၾကာင္းရိွမယ္ထင္တယ္။ ႏွင္းတို႔ၾကားမွာ ဘာေတျြဖစ္ခဲ့ၾကလို႔လဲ။ ေျပာျပလို႔ရရင္ ေျပာျပပါလား"
ထိုအခါ ႏွင္းက ရီေဝေဝေလး ၾကည့္လာေလသည္။ စဥ္းစားရံုႏွင့္ ဝမ္းနည္းရဟန္၊ ေတြးမိရံုႏွင့္ ေဆြးေျမ့ရဟန္ရိွေသာ မ်က္လံုးေတြက အတိတ္ကိုအတိတ္မွာထားခဲ့ခ်င္ဟန္ သေဘာေတျြမင္ေနရသည္။ ေျပာျပခ်င္ေပမယ့္ ေျပာမထြက္ႏိုင္သည့္အရိပ္ေတြကိုလည္း ျမင္ေနရျပန္သည္။
သူေမးမိတာ မွားမ်ားသြားသလား။ သူမ်ားရဲ့ဒဏ္ရာေတြမ်ား ဆြမိသလိုျဖစ္သြားေလသလား။
ထို႔ေၾကာင့္ ကိုယ့္စကားကို ကိုယ္ျပန္ဘရိတ္အုပ္ရေလသည္။
"ဟို စပ္စုတယ္လို႔မထင္ပါနဲ႔ ႏွင္း ေျပာလို႔မရရင္ ေနပါ။ ကြၽန္ေတာ္မသိခ်င္ေတာ့ပါဘူး"
"မဟုတ္ပါဘူး ကိုေနရယ္။ ႏွင္း ေျပာျပမွာပါ။ ႏွင္း ရင္ေတြေပါ့သြားေအာင္ တစ္ေယာက္ေယာက္ကို ေျပာျပခ်င္ခဲ့တာပါ။ ဒါေၾကာင့္ ႏွင္းအားယူေနတာပါ"
