(COMPLETED) The Beki Siren and The Mafia Lord Son (Boyxgay Fantasy Story)

Chapter 37 Ang Sikretong Silid

Paroo't paritong naglalakad si Jacob sa kuwarto ng kanyang suite. Hindi siya mapakali matapos ang muntikang pagkalunod ni Billy sa pool. Hindi na siya nagbalik sa mga tropa niya matapos dalhin ni Yuri si Billy sa kung saan.

"Damn it! Yayakapen ko na sana si Billy kasu naghesitate pa ko kanina. Naunahan tuloy ako ni Yuri."

"Grrr!!! What would I gonna do? Everyday I notice Yuri and Billy are getting closer and closer each day! Hindi pupuwedi 'to. fuck!"

Naalala niya yun tagpong umiiyak s harap niya si Billy nang bigla itong yakapin ni Yuri. Sobrang panibugho ang nararamdaman niya nun mga oras na iyon. Nais man niyang agawin si Billy mula

Naupo si Jacob sa kama sabay sapo nito sa kanyang sentido at buhok. Naguguluhan na ang isip ni Jacob sa kung anong gagawin niya. Gusto niyang mag effort kay Billy pero hinihila siya ng kanyang isipan, paano nga naman gagawin niya yun samantalang mahigpit siyang pinagbabawalan ng kanyang di nakikilalang amang si Lord Sean at pangalawa nariyan si Cherrie na nobya.

Ngayon lang niya naramdaman na may blangko sa pagkatao, sa nakalipas na tatlong taon ay hindi naman siya nagkakaganito. Hindi niya pinupush anf sarili niya na alalahanin ang nakalipas sa pagkawala ng kanyang alaala. Simula nang sabihin ni Billy na minsan ay nagmahalan sila, para ngayong sumisigaw sa utak niya si Billy at sinasabing alalahanin mo ang lahat ng sa atin. Inabot ng isang oras si Jacob sa pagkukulong sa kanyang kuwarto. At nang wala na siyang mapigang alaala sa utak niya tungkol sa nakaraan nila ni Billy, napagpasyahan niyang tawagan ang isang taong may malaking maitutulong sa kanya.

"Hello, Yes Master?" Sagot ng lalaki sa kabilang linya.

"Please help me, I know your the one that can really help me. I beg of you hirap na hirap na ku." Basag ang boses ni Jacob nang marinig siya ng kanyang kausap.

"Umuwi po kayo dito sa mansyon nandito po yun kasagutan sa hinihiling ninyong tulong. Susunduin ko po kayo."

Wala pang isang oras ay dumating na si Mr. Roger upang sunduin si Jacob, kaagad silang nagpunta sa mansyon. Idinala ni Mr. Roger si Jacob sa tapat ng isang pintuan nakakandado at hindi pinahihintulutan buksan ni Lord Sean kahit kanino.

"I remember Mang Roger I ask you you what was in that room and you answered me that I often spend my time drawing and painting in this room. So ano kinaleman ng kuwartong itu sa hininingi kong tulong sayu." Pilipit na dilang sabi ni Jacob.

"Here is the key and you will the answer."

Bago abutin ni Jacob ang susi ay pinagmasdan muna niya iyon. Huminga muna nang malalim si Jacob bago tuluyan kunin ang susi.

"You know Master Jacob, itinuring na kitang parang anak ko. Sa akin ka na nga lumaki at mas ginugol ko naman ang buhay kong kasama ka kaysa sa tunay kong mga anak. Pero nagpapasalamat naman ako ng malaki sa malaking naitulong niyo saking pamilya. Nagsipag graduate na ang mga anak ko at ganap ng duktor at abogado. Patawarin mo ko iho kung naging sunud sunuran ako sa Kuya mo pero nang tawagan mo ko kanina at narinig ko ang boses mo. Naramdaman kong nahihirapan ka na, kaya manganib man ang buhay ko sa pagsuway sa utos ni Lord Sean. Hindi ko naman maatim na habang buhay kang nahihirapan. Mahal na mahal kita anak."

Niyakap ni Jacob ang matanda na halos tumayong tatay sa kanya ng napakahabang panahon. Halos hindi makakibo si Jacob sa tuwa at lubos lubos na pasasalamat sa kanyang butler na kahit na tumanda na ito ay hindi pa rin siya iniiwan. Kung tutuusin nga ay dapat nagretiro na ito sa kanyang katandaan.

"Sige na anak buksan mo na yun pinto."

Nagpahid muna ng nangigngilid na mga luha sa mata niya bago kumilos siya kumilos. Pagkabukas niya ng pinto ay natulala siya sa nakita niya sa loob ng kuwarto.