မိုးေရေတြထဲမွာ အသဲအသန္ေမာင္းႏွင္ေနတဲ့ ကားတစ္စီး ေျပာရမယ္ဆိုရင္ ambulance ကားေလး အဲ့ဒီကားေလးေပၚမွာ လိုက္ပါလာသူကေတာ့ အင္းေ႐ွာင္းေ႐ွာင္က်န္႔
သူက မိဘမဲ့တစ္ေယာက္ ႐ွင္း႐ွင္းေျပာရရင္ ဂ႐ုစုိက္ျခင္းမခံရ ေႏြးေထြးမူမ႐ွိ ပုိက္ဆံ႐ွိမွလူထင္တဲ့ လူေတြၾကားထဲက ေျမစာပင္ေလးေပါ့
အခ်ိန္အပိုင္းအလုပ္မ်ိဳးစံုလုပ္ပီး ေက်ာင္းတစ္ဖက္နဲ႔ ကိုယ့္ဘဝကိုေက်ာင္းေနတဲ့သူ ပီးေတာ့မဟုတ္မခံစိတ္နဲ႔ ေလာကႀကီးကိုအရြဲ႔တုိက္ပီး လူဆိုးလုပ္ေနတဲ့သူဆိုလည္းမမွားဘူး
ေက်ာင္းကလူေဘာ့ေၾကာ့ ဆန္ကုန္ေျမေလးေတြနဲ႔ ရန္ဖစ္ရင္း ဓားထိုးခံရလို႔ ေဆးရံုေရာက္ေနတယ္ဘဲထားပါေတာ့
(အမေလး ဇာတ္ေၾကာင္းေျပာရတာေမာထာ)
ေ႐ွာင္က်န္႔ သူသတိရလာေတာ့ သူ႔ကုိျပဴးျပဴးေလးၾကည့္ေနတဲ့ လူပုပုေသးေသးေလး
''မာလကာပင္ ပါhost''
''wtf သရဲလားမင္းက''
''စကားေျပာ ဆင္ျခင္ပါhost''☹☹
''ေဆာတီးပါကြာ မင္းကလည္း စိတ္ဘဲ''
''ဒါနဲ႔ ငါဘယ္ေရာက္ေနတာလည္း''
''ဟုတ္သားဘဲ က်ေတာ္ေျပာဖုိ႔ ေမ့ေနလို႔ host ကအခုေဆးရံုေပၚမာ သတိေမ႔ေနတုန္း က်ေနာ္တုိ႔ system 831 နဲ႔ခ်ိတ္ဆက္မိတာပါ misson ေတြထမ္းေဆာင္ပီး ေအာင္ျမင္ရင္ လူ႔ဘဝကိုျပန္ရမာပါ''
''ငါက ေသသြားပီလား''
''မေသေသးပါဘူး ဒါမဲ့ေသေတာ့မွာပါ''
''ခ်ီးထဲမွ ႐ွင္း႐ွင္းေျပာစမ္းကြာ''
''ေျပာပ့မယ္ host ကလည္းစိတ္ဘဲ''
''က်ေနာ္တုိ႔ system နဲ႔အတူ mission ေတြထမ္းေဆာင္ပီး ေအာင္ျမင္ရင္ လူ႔ဘဝကုိျပန္သြားလုိ႔ရပါတယ္ ဒါမဲ့ misson မလုပ္ခ်င္ဘူးဆိုရင္ေတာ့ host ေသမွာပါ က်ေနာ္တုိ႔က host ကိုအခြင့္အေရးေပးတာပါ''
''ေဘာကို အခြင့္အေရး ေသခုိင္းပီးေနတာကို ဘာsystem ဘာ misson လည္းလူ႔ျပည္ျပန္သြားလည္း လြမ္းစရာလူမွမ႐ွိဘဲ အေသဘဲခံတာေကာငး္တယ္''
''အဲ့လိုမေျပာပါနဲ႔ host ကိုခ်စ္တဲ့သူ႐ွိပါတယ္ host မသိတာပါ''
''ဘာရီး ငါ့ကိုခ်စ္တဲ့သူ ဟက္ ခ်မ္းသာမွလူထင္ႀကီးတဲ့ ေလာကႀကီးမွာ ဘသူကငါ့ကိုခ်စ္မွာလဲ မင္းဘဲေျပာၾကည့္''
