''နင္ နင္ ငါ့ကိုဘာလုိ႔႐ိုက္တာလဲ''
''႐ုိက္ခ်င္လို႔ေလ အျမင္ကပ္လို႔ phဆက္ပီး နင့္အေမကုိ အခုခ်က္ခ်င္းျပန္ခဲ့ဖုိ႔ ေျပာလုိက္''
''ဘာလုိ႔ ငါကနင့္စကားနားေထာင္ရမွာလဲ''
''ဘာလုိ႔လဲဆိုေတာ့ ငါက လင္းအိမ္ေတာ္ရဲ႕ တရားဝင္သားမုိ႔လုိ႔ဘဲ ငါကေခၚဆုိရင္ေခၚလုိက္ လ်ွာမ႐ွည္နဲ႔''
''ဟ ဟလုိ အေမ အိမ္ကုိ အခုျပန္လာခဲ့''
ခ်န္မင္ အဘြားႀကီး ျပန္လာမဲ့အခ်ိန္ကို ေစာင့္ေနလိုက္တယ္ သူဘာလုိ႔အခုလိုေတြလုပ္ေနလဲဆုိေတာ့ သူအခုလိုလုပ္မွဖစ္မွာ မဟုတ္ရင္ သူတုိ႔က ရသင့္တာထက္ ပိုလိုခ်င္ေနၾကမွာ ေလာဘႀကီးလြန္းရင္ ေသတတ္တယ္ဆုိတာျပခ်င္လို႔
''ျပန္လာပီလား အဘြားႀကီး ''
''မင္း မင္းလုိ မေလာက္ေလးမေလာက္စားေကာင္ကမ်ား ငါ့ကိုေျပာရဲတယ္ေပါ့ေလ ဘယ္မွာလဲ ငါ့သမီး''
''ထြက္ခဲ့စမ္း ရႊမ္းလု နင့္အေမေရာက္ေနပီ''
''မား ဟင့္ အဟင့္''
''ရႊမ္းလု သမီး ဘာဖစ္တာလဲ ေျပာစမ္း ငါ့ကို ဘသူလုပ္တာလဲဆိုတာ''
''ငါလုပ္တာေလ ဘာလုိ႔လုပ္တာလဲဆုိေတာ့ ကိုယ့္အကိုရဲ႕ေယာက်ာ္းကို ျဖတ္ခုတ္ဖို႔ႀကိဳးစားေနလုိ႔ ဆံုးမေပးတာ''
ခ်န္မင္ ေလာ္ရန္ ေျပာလုိ႔ သူ႔ညီမက သူ႔ကိုျဖားေယာင္းေနတယ္ဆုိတာ သိရတာ ဟက္ ေစ့စပ္တာေတာင္ မလုပ္ရေသးဘဲ ဖစ္ပ်က္ေနတာ အဲ့တာေၾကာင့္ သူလည္း ဆံုးမေပးလုိက္တယ္
''ဘာ ေယာက်ာ္း ဟုတ္လား ဘသူလဲ နင့္ေယာက်ာ္းက''
''ေလာ္ရန္ ေလ ဟန္ေလာ္ရန္ ကက်ေနာ့္ေယာက်ား္''
''ဟက္ နင့္လိုအ႐ူးေကာင္ကို သူကယူမွာတဲ့လား အိမ္မက္မက္မေနနဲ႔ ''
''ဘာဘဲဖစ္ဖစ္ သူနဲ႔ငါက ေစ့စပ္ေတာ့မွာဘဲ ပီးေတာ့ သူလည္း ေသခ်ာေပါက္ ငါ့ကိုယူမွာ ပီးေတာ့ လင္းcompanyကလည္း ငါ့ဟာဘဲဖစ္မွာ ဒီေတာ့ မင္းတုိ႔သားအမိအေမြလိုခ်င္တယ္ဆုိရင္ေတာ့ ျမဳိ့ျပင္က ငါဝယ္ထားတဲ့ အိမ္တစ္လံုးေတာ့႐ွိတယ္ လိုခ်င္ရင္ ငါေပးမယ္ ပီးရင္ ဒီအိမ္ကထြက္သြားေတာ့''
''အဟက္ အိမ္မက္မက္မေနနဲ႔ လင္းခ်န္မင္ နင္တခုမွရမွာမဟုတ္ဘူး ဘာလုိ႔ဆို လင္းသခင္ႀကီးက ငါ့ကိုဘဲေပးမွာမို႔ေလ ဘာလုိ႔လဲသိလား သူကငါနဲ႔လက္ထပ္ကတည္းက စာခ်ဳပ္မွာ အကုန္လက္မွတ္ထိုးပီးသား ဒါေၾကာင့္ အခ်ိန္တန္ရင္ အကုန္ငါဘဲရမွာ နင္ကေတာ့ အင္း နင္ေျပာတဲ့ျမဳိ့ျပင္မွာ တစ္ေယာက္တည္းသြားေနေပါ့ မဟုတ္ဘူး သြားေသလုိ႔ေျပာရင္ ပုိမွန္မယ္ ဟားဟား''
