ခ်န္မင္လည္း အဘြားႀကီးနဲ႔ စကားေျပာေနရင္း နားထဲမွာ bunnyေျပာတဲ့ hostအေဖလာေနပီဆိုတဲ့ စကားကုိၾကားရတာနဲ႔ သူလည္း ကုိယ့္ကိုကို္ယ္ျပန္ပီး ပါး႐ုိက္လု္ိက္္တယ္ ေၾကာင္ၾကည့္ေနတဲ့ အဘြားႀကီး ကိုေကာက္်စ္စြာျပံဳးျပရင္း
''ေတာင္းပန္ပါတယ္ အန္တီ ညီမေလး ကုိမ႐ိုက္ပါနဲ႔ ''
''ေျဖာင္း ေျဖာင္း အ့ ေတာင္းပန္ပါတယ္ တကယ္ေတာင္းပန္ပါတယ္''
''အဲ့တာဘာေတြဖစ္ေနတာလဲ ရႊမ္းေမ သားေလး လုလု''
''ဟင့္ ပါးပါး အန္တီ့ကိုေျပာေပးပါအံုး ညီမေလးကုိ မ႐ို္က္ဖုိ႔''
''ဘာေျပာတယ္ ရႊမ္းေမ မင္းဒါဘာလုပ္တာလဲ''
''မဟုတ္ဘူး ကို သူလိမ္ေနတာ ''
''အဟင့္ ပါးပါး သားမလိမ္ပါဘုး ညီမေလးမ်က္ႏွာလည္း ၾကည့္အံုး သားကတားေတာ့ သားကိုလည္း ႐ုိက္တယ္ပါးပါး ဒီမွာၾကည့္''
လင္းခ်န္ၾကည့္လုိက္ေတာ့ ေမာင္ႏွမႏွစ္ေယာက္လံုးရဲ႕ ပါးျပင္ႏုႏုေလးေတြမွာ လက္ဝါးရာေတြအထင္းသား
''ဟုန္ရႊမ္းေမ မင္းကိုငါသတိေပးထားတယ္မလား ငါ့သားသမီးေတြကုိ မထိဖို႔ မဟုတ္ရင္ ငါအရင္ကေျပာထားတာေတြကို ျပန္စဥး္စားရလိမ့္မယ္''
''မဟုတ္ဘူး အဲ့လိုလုပ္လို႔မရဘူး လင္းခ်န္''
''ဘာလုိ႔မရရမွာလဲ ငါ့ကေလးေတြ ႀကီးလာပီ ရႊမ္းေမ သူတုိ႔ကိုသူတုိ႔ကာကြယ္ႏိုင္ပီ ငါေသလည္းကိစၥမ႐ွိဘူး သူတို႔အရြယ္ေရာက္လာတဲ့အထိ ငါေနခဲ့ပီးပီ ငါေက်နပ္ပီ ရႊမ္းေမ''
''ဟင့္အင္း အဲ့လိုလုပ္လို႔မရဘူး ငါက အဲ့လုိဖစ္ခြင့္ေပးမွာမဟုတ္ဘူး ''လုိ႔ေျပာကာ ေျပးထြက္သြားေသာ သူမကုိ ၾကည့္ရင္း လင္းခ်န္ သက္ျပင္းသာခ်မိသည္
'မင္းအခုထိ ေလာဘေတြႀကီးတုန္းဘဲလား ရႊမ္းေမ မင္းအသိတရားရသင့္ပီ ငါအခုထိမင္းကို ခြင့္လႊတ္ခဲ့တာ ခ်စ္လို႔ဆုိတာ မသိေလေရာ့သလားကြယ္'
ခ်န္မင္လည္း ရႊမ္းလု ကို ေခၚပီး
''နင္ငါ့ကိုေျပာစမ္း ရႊမ္းလု နင့္အေမက နင့္ကို ဘာေတြအက်ပ္ကို္င္ထားတာလဲ''
''နင္ဘာလုိ႔ ငါ့ကိုကူညီတာလဲ''
''ငါ့ညီမမို႔လို႔ ငါ့အေဖကေမြးတဲ့ ငါ့ညီမမုိ႔လို႔ ငါနင့္ကိုကာကြယ္ေပးမယ္ လုလုနင့္ငါ့ကိုအကုန္ေျပာျပ''
''ဘလိုယံုရမွာလဲ နင့္ကို ငါ့ကိုေမြးထားတဲ့ ငါ့အေမကေတာင္ ငါ့ကိုခိုင္းစားခ်င္လို႔ ေမြးထားတာကို နင္လုိ ငါဒီအိမ္စေရာက္ကတည္းက မုနး္ေနတဲ့သူကို ဘလိုယံုရမွာလဲ ''
