My Not So Innocent Girl

CHAPTER 18

Chapter 18

"Apo, binabangungot ka ba?"

Tumigil ako sa pagsusulat ng essay na assignment namin para lingunin si Lolo.

"Anong binabangungot, Lo? Hindi naman ako tulog ah."

Umangat ang gilid ng labi niya bago naupo sa tabi ko. "Parang simula noong nagpaalam ka sa akin na may pupuntahan kasama ang mga kaklase mo ay naging energetic kana ah."

Ay shit! Ipinaalala pa ni Lolo. Kahit nagpapakwento siya sa akin sa mga ginawa daw namin do'n sa Fantasy Sky ay wala akong sinabi sa kanya. Damn. Remembering the words of that japanese jerk, aish! Ang sarap niyang dalhin sa heaven! Ay mali! Sa hell nalang. Tawagin ba naman akong sleeping dracula, at hindi lang iyon, tinawag niya pa akong mami. Watdapak.

Endearment 'yon ng mga mag-asawa diba? Mami and Dadi other terms for Mommy and daddy.

"Ew! Yucky yucky!"

"Hoy Cessiana!" napatigil ako sa pag-irap nang mapansin ang seryosong tingin ni Lolo. "Kailangan na ba kitang ipa-albularyo? Parang na-engkanto ka sa pinuntahan niyong iyon ah." iiling-iling na sabi ni Lolo. "Kasama mo ba doon iyong singkiting binata?"

Hindi ko na kailangang isipin pa kung sino ang singkiting binata na tinutukoy niya. Si Ishigara lang naman ang singkit na nakita na ni Lolo sa mga kaklase ko eh. And besides, si Ishi naman palagi ang tinutukoy niya kapag may itinatanong sa akin about sa classmate ko. Hayst, itong si Lolo naman oh, ayaw papahingahin ang bongga kong isipan sa pag-iisip sa hapon na iyon.

"Si Lolo naman, mukha bang na-engkanto ang ganitong kagandang dyosa? Jusmiyo marekeyks, takot lang ng engkanto na lumapit sa akin. Baka hahakbang palang sila, talsik agad sila sa lakas ng kagandahan ko."

"Lakas ng hangin ikamo." natatawa siyang tumayo sa upuan at nagtungo na sa kusina.

Napanguso ako. Si Lolo talaga, kahit kailan napakalakas tama rin. Feeling ko ay may hinuhuli siyang sabihin ko about sa hapones na iyon. Ano naman kaya 'yon? Na jowa ko ang lalaking 'yon?

Hayst. Sabi ko nga magsusulat nalang ako ng essay.

Kinabukasan ay araw ng lunes kaya maaga akong pumasok sa school. Nasa may gate palang ako ay sinalubong kaagad ako ng nakangiting si Ishi. May kung ano na naman akong naramdaman nang makita ang puzzle keychain na nakapalawit sa bag niya.

"Good morning." he greeted me with his shining brightly like a diamond smile. Nang mas lumapit pa siya ay matik akong napaatras. "Hey, is there something wrong?"

Napalunok ako at napakagat nalang sa labi. "Ah wala, ano, nagpapractice lang ako ng sayaw. Oo! Sayaw. Alam mo 'yon? Cha cha cha!" sumayaw pa ako sa harap niya para mawala ang kakaiba kong nararamdaman.

Awkwardness. Nakaawang ang labi niya habang nakatitig sa akin at nakacross arm. Ano ba naman 'tong ginagawa ko. Hayst.

Nauna akong maglakad sa kanya papasok at nang makita ko naman si Aria ay bumalik ulit ako para sumabay sa kanya. Wala na talaga akong kawala sa actingan na ito. Shit, paano ko kaya maiiwasan na hindi maapektuhan sa lalaking ito kung palagi ko naman siyang kasama? And not just kasama, sinasamahan pa ng sweet acts.

Ramdam ko ang pagtibok ng puso ko t'wing hinahalikan niya ako sa sintido at hinahagpos ang aking buhok. My heart beats more than its normal pace. Nagagawa ko namang sabayan ang aktingan niya pero unlike before, parang medyo naiilang ako. I don't know, maybe because of this feelings I can't name.

Kingina mo Hapones. Feeling ko ginayoma na niya ako. Oh my G!

Kapag nasa paligid si Aria ay sobrang sweet niya sa akin, to the point na pati langgam mapapasabi ng 'sana all may jowa'.