STRIPPING THE TRUTHS [COMPLETED]

Kabanata 30

Kabanata 30

Nang mabalitaan ko na wala ng tao sa bahay na iyon ay naglakas loob na ako maghanap ng buyer. Mabuti na lang at may naging interesadong foreigner at si Rome ang nag-aayos ng lahat. Alam ni Ally na nagtatago ako kasi gusto ko muna mapag-isa. Hindi na ako nag-open pa ng mga social media accounts ko maliban lang sa isang account ko sa messenger. Ayoko na masyado maengage sa public. Tama na yung apology video para magpaliwanag ng lahat.

Nagpagupit ako ng gupit panglalaki. At talagang bumagay naman sa akin. Not totally pang-lalaki kasi yun talaga yung gusto ko noon ni sadyang ngayon ko lang natupad.

Trabaho ko? Well wala. Nagrereview lang ako para sa susunod na LET ay makakapagtake na ako since hindi kaya ngayon. Lagi rin ako nagpapractice mag-bake at talagang gumawa na ako ng plano para pagkapanganak ko may gagawin na ako sa labas. I made an business plan halos lahat pinag-aaralan ko. Some people I know also give an advice to me kaya tiwala ako.

Nang malaman ko na umalis na ng bansa si Zyle para sa isang travel vlog ay parang nakahinga na ako. Kaagad ko tinawagan si Ally at sinabi kong nasaan ako. Limang buwan na rin akong buntis at walang may ibang alam kundi ako at si Rome.

"Ano yan?" gulat na gulat na tanong ni Ally habang nakaturo sa tiyan ko. "Seriously? Akala ko ba nagtatago ka? Bakit lumubo yan?"

Tawang-tawa ako sa reaksyon niya. Sayang at hindi ko nakuhanan for remembrance lang din sana.

"I had a twin but you know I lost one of them noon."

"Nevermind." Inilapag niya sa baba ang mga dala niyang groceries at lumapit sa akin. "Grabe ang laki na ng tiyan mo."

Hindu ko pinagsasabay na makasama sina Alky at Rome dahil parati na lang sila may nasasabi sa isa't-isa. Hindi talaga sila nagkakasundo-sundo sa bahay kapag magkasama sila.

Wala pa akong ibang sinasabihan maliban sa kanila. Kapag nakapanganak na ako ay saka ko na lang iisipin ang tungkol doon.

Kahit na hindi nagkakasundo sina Ally at Rome tanging sila ang naging sandalan ko. Sobrang thankful ako kay Rome na hindi ako iniwan at talagang laging nasa tabi ko.

****

Nang nasa ikawalong buwan na ako ng pagbubuntis ay talagang nahihirapan na ako. Sobrang sakit ng mga kasu-kasuan ko pero ayos lang para sa anak ko. Ang hirap mag-isa pero alam ko na kaya ko. Ako pa ba?

Nang may magdoorbell ay nakita ko na may dalang mga groceries si Ally pero hindi ko siya matyansa. Iniwan ko muna siya sa living room at kumuha muna ako ng juice para sa kaniya.

"Anong nangyari sayo? Kumuha lang ako ng ng juice naiiyak ka na diyan." Mukha siyang naiiyak na may saya sa mata. Hindi ko gets pero parang ganoon. "Hoy!"

"Ang mga bebe ko." Kinunutan ko siya ng noo. "They are happy. Seeing them happy means happiness for me rin. Like I don't want them to have a girlfriend because sure na mahihurt ako pero hindi naman sa point na basher na ako pero seeing my bebe boy happy with my other bebe boy is feeling ko pati ako lumulutang sa langit."

Joanne already know my situation right now. Sabi ko na ako na bahala magsabi sa iba and hanggang ngayon wala pa rin talagang kaalam-alam ang iba since tinatamad pa ako sabihin.

[Yeah. Grabe ang kabog ng puso ko habang pinapanood ko sila. Like I'm proud of my boys. They are now free to love each other even if my heart will ache a bit. Just a bit because I'm so happy for them.]

"I know na magkakaintindihan tayong dalawa, Jho."

"Ayaw niyo magka-girlfriend pero okay lang sa inyo na magka-boyfriend?" Ally nodded while smiling with a tears in her eyes. She's definitely look like crazy. "Wala na ako masasabi sayo."