Hayatımda birçok taraf vardı; Ramis, Canler Kandemir, elli bin liranın sahipleri, Barbaros Bey, Esin, Yavuz, Cemşir, Baha ve son olarak da Orhan eklenmişti. Tam ortalarında da ben. Etrafımda bir çember oluşturmuş, dört gözle bana bakıyorlardı. Hepsi...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Rana Seymen
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
7. BÖLÜM
"KADER"
Birileri tarafından avlanacaktım. Ama kim tarafından? Ramis ortada yoktu, elli bin liranın sahiplerini tanımıyordum, Barbaros Bey dostumdu sanırım. Şu anlık meydan Canler Kandemir'in gibi görünüyordu. Fakat o da bizi bulamıyordu, ya da göremiyordu.
Dakikalardır Barbaros Bey'le arabada oturmuş, Esin'in dışarıya çıkmasını bekliyorduk. Ve benim dışarıya çıkmamam için Barbaros Bey kapıları kilitlemişti. Mahalledekilerin dikkatini çekmemek için de ışıkları kapatmış, karanlıkta oturuyorduk. Camlar film olduğu için dışarıdan kimse de bizi göremiyordu. Karşıdan arabanın içine vuran aydınlatma direği sayesinde içerideki karanlık biraz da olsa kırılmıştı; en azından göz gözü görebiliyordu. Yağmur da iyice bastırmış, camlara gürültülü bir şekilde çarparak dağılıp yok oluyorlardı.
"Cidden böyle bekleyecek miyiz?" diye dayanamayarak sordum. "Kaç dakika oldu?"
Barbaros Bey bakışlarını ışıkları yanan evimin üzerinden alıp bana baktı ve ciddi bir ifadeyle, "Evet," dedi. Sırtını koltuğa yaslamışken bir eli kucağında, diğeri direksiyonun üzerindeydi ve arabayı park ettikten sonra da şapkasını çıkarmıştı. "Birazdan Yavuz Esin'le konuşmak için gelecek ve sen de o arada kardeşini görürsün. Biraz sabırlı ol."
"Nereden biliyorsunuz bunu?" diye şaşırarak sordum.
Gözleri hâlâ üzerimdeyken, "Bilirim ben," dedim. "Hatta Yavuz şu an kahvede Baha'nın yanında senin mahalledekilere yaşattığın kovalamacayı konuşuyorlar." Yolda gelirken telefonuna bildirimler geliyordu sanırım mahalledeki adamları haber veriyordu. "Birkaç dakika içinde Esin'in yanına gelecektir."
"İki dakika eve gidip geleceğim," dedim ısrar eder gibi. "Hemen dönmüş olurum. Lütfen."
"Hayır dedim," dedi aynı inatçılıkla. "Herkes seni kayıp biliyor ve başka kimseye görünemezsin, özellikle de Canler'in adamları seni ararken..."
