Hayatımda birçok taraf vardı; Ramis, Canler Kandemir, elli bin liranın sahipleri, Barbaros Bey, Esin, Yavuz, Cemşir, Baha ve son olarak da Orhan eklenmişti. Tam ortalarında da ben. Etrafımda bir çember oluşturmuş, dört gözle bana bakıyorlardı. Hepsi...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
ISLAK YEŞİL 40 "BATIK"
III. KİTAP FİNALİ
Kıraç - Taş Duvarlar Kıraç - Bir Umuttu Sertap Erener - Söz Bitti Sertap Erener - Vur Yüreğim Feride Hilal Akın - Elimde Duran Fotoğrafın Sezen Aksu - Çocuklar Gibi Dolu Kadehi Ters Tut & Selin - Olabilirdik Haluk Levent - Çemberinde Gül Oya Cem Adrian - Ayrılık
BULGARİSTAN / SİLİSTRE
Üç yıl sonra...
Günün birinde, "Dileklerimin kabul olacağını bilseydim bir sevgili dilerdim," demişti bana. "Yeşil gözlü bir sevgili."
Ağır anlamlar taşıyan sözlerinin sahibinin ben olacağımı nereden bilebilirdim ki?
İçimde ölen biri, içimde kalan biri, içimde duran biri, içimde yaşayan biri, içimden çıkmayan biri, içimden gitmeyen biri, içimden ayrılmayan biri... Ona ne ad koyabileceğimi bilmiyordum, sadece bunları diyebiliyordum. Ve her anımda bir yalanının aklıma gelmesi de vardı.
"Babana ne olduğunu araştırmayacak mısın?"
"Siz bana söyleyin; Şehir dışına kimin yanına gönderdiniz ki cesedi kapı önüne atılmıştı? Polis soruşturmasında bile bir şey çıkmadı."
"Bilmiyorum. Ama onu yolladığım işle alakası yok. İstanbul'dan Ankara'ya geldiği gece öldürülmüş."
Ellerime sardığım halatın bir göğsümün üzerinden geçerek omzumdan aşağıya inmesinin sebebi sırtımda taşıdığım odunlardı. Ancak bu kışın ortasında ormandan eve olan yürüyüşüm sadece on beş dakika sürmüştü. Taş evimin beş basamaklı merdivenlerini çıkar çıkmaz odunları aşağıya bıraktım ve hem soğuktan hem de halat yüzünden kızaran ellerimin içini ovuşturdum.
Ta ki o sinir bozucu sesi duyana kadar. "Hey! Rana!"
Yirmi adım uzakta bana el sallayan Hakan'dı. Bulgaristan'da yaşayan Türk komşumun oğlu Hakan, üniversiteden atılmış Hakan. Serseri Hakan. Bir baltaya sap olamayan Hakan. Babasının fırınında çalışıyormuş gibi yapan Hakan. Kızların gözdesi Hakan. Çok konuşan Hakan. Gülmekten yorulmayan Hakan. Beni sinir eden Hakan! Dur durmak bilmeden burnumun dibinde biten Hakan!
