LAYANA (Gerçek Aile)

•on iki•

(Bol bol yorum yapar mısınız?👉👈)

🧕

(Layana'dan)

"Ne zaman gelecek bu yemekler." diye bıkkınlıkla konuşan Can'la hızla onu onaylarcasına başımı salladım. 10 dakikadır bir lahmacuncuda oturmuş lahmacunlarımızın gelmesini bekliyorduk.
Acıktım aq.

Mert abi ile yemek yeme kararı aldıktan sonra Doğu, Doruk, Can ve Barış'da bizimle gelmeye karar vermişti ve hep beraber bir lahmacuncuda oturmuş siparişlerimizi bekliyorduk. Aynı zamanda gevezelik etmeyi de ihmal etmiyorduk tabii.

"GARSONCUĞUM NEREDE BİZİM LAHMACUNCUKLARIMIZ? ACIKTIK BURADA, AÇ Mİ KALALIM BİZ?" diye bağıran Doğu ile lahmacuncudaki tüm gözler bizim masaya dönmüştü.

Doğu'yla dışarı çıktığımda asla rezil olmadan dönemeyecektim sanırım. Bir kere de şaşırt be Doğu!

Aradan geçen birkaç dakikanın ardından lahmacunlarımız sonunda gelebilmişti. Gelen garson kız Doğu'ya gülümsedi ve nazikçe cevap verdi.

"Üzgünüm, beyefendi. Yoğunluk vardı da ondan siparişlerinizde biraz gecikme oldu."

"Bir daha olmasın lütfen garsoncuğum. Ben ve mükemmel karnım acıktık da."

"Peki, efendim. Bu arada içecek ister miydiniz?" diyen garson gözlerini hepimizin üstünde gezdirdi.

"Ben bir ayran alayım." dememin ardından herkes sırayla istediği içecekleri söyledi. Sıra Doğu'ya geldiğinde ise Doğu özellikle Pınar marka ayran istemiş, olmadığını öğrenince de somurtmuş ve içecek almayacağını belirtmişti.

Gözlerim yan masaya kaydığında orayla ilgilenen garsonla göz göze gelmiştik. Orta boylarda, hafif kilolu, saçları neredeyse hiç yok denebilecek kadar az olan bir garsondu. Hadi ama! Bu adamı neden sürekli bana bakarken yakalıyorum ben? 

Hayırdır açıkta bir yerimizi mi gördün kardeş?

Geldiğimizden beri sürekli bana baktığını fark ediyordum. Umarım ona gerekli dersi vermeme gerek kalmadan kendine gelirdi.

"Ben bir lavaboya gidip geliyorum." diyerek masadan kalktım ve lavabo olduğunu düşündüğüm bölüme doğru ilerledim. Kapıdan içeriye giremeden az önce bana bakarken yakaladığım garsonun yanıma doğru geldiğini gördüm. Tam karşımda durduğunda kaşlarımı çatarak başımı "Ne var?" dercesine iki yana salladım.

"Merhaba, bayan."

Bayanına soktuğum, geri zekalı! Neden bu tür tipler hep beni buluyor aq?

"Ne istiyorsun?"

"İsminizi öğrenmem mümkün mü acaba?"

"Hayır."

"Ah, hadi ama! Bu kadar hızlı cevap vermeyin lütfen. Biraz düşünseydiniz."

Adamın yüzüne dik dik bakmaya başladım. Beyninde sorun mu vardı acaba? Evlenme teklifi etmişçesine "Düşün." diyordu birde. Evlenme teklifi etse de aynı şekilde kabul etmezdim ama olsundu. Yahu ismimi sormasının neyini düşünecektim ben?

"Durun, düşüneyim."

Bir süre bekledim ve gülümsedim.

"Yok, hâlâ aynı fikirdeyim. Şimdi rahat bırak beni."

Yüzünde sahte bir gülümseme belirdi. Başını iki yana salladı ve bana doğru bir adım daha attı.

"Ben tanışmamızda bir sakınca görmüyorum, Küçük Hanım."