İSTEMESEN DE BENİMSİN!

♠14♠

Herkese yeniden merhaba efendim! Gününüz hoş ve güzel geçmiştir, geçmemişse bile umuyorum çok güzel haberler alırsınız. Gelelim bölümün bilgisine çalıştığım için genel olarak yoğun bir tempodayım bu yüzden de bölümler de aksamalar mevcut. Yine umuyorum ki bu durumu düzelteceğiz birlikte! Şimdi oy ve yorum sayısında bir değişme gördüğüm kadarıyla yok ki bu beni birazcık üzüyor açıkçası! Mixxi olan arkadaşımıza da teşekkür ediyorum yorumları genel olarak keyif verdi bana ona kocaman bir öpücük iletiyorum buradan! Hadi geçelim bakalım bölüme!

*** *** *** *** ***

Yalanla kendini kandırmaktansa gerçekle yüzleşmek iyidir.

Uçurtma Avcısı, Khaled Hosseini

*** *** *** *** ***

Hadi oylarınızı ve yorumlarınızı bekliyorum.

Keyifli okumalar!

*** *** *** *** ***

Melike kıpırdamadan ona bakarken Arel bir adım geri çekilmiş ve yeniden onu baştan aşağı süzmüştü. Daha sonra hızla yanına geçip tek elini avucunun içine hapsedip diğerlerine hadi gibisinden işaret çakmıştı. Herkes toparlanıp arabaya geçerken Arel ve Melike eniştesinin yanına gelmişlerdi.

"Abi, şimdi açık olacağım. Akraba falan dinlemem bize fiyatımız neyse söyle!"

"Arel, Melike, duymamış olayım çocuklar. Ne fiyatı ne parası?"

"Enişte olmaz öyle şey hem biz dün ne konuştuk?"

"Melike kızım-"

"Hayır, enişte, kabul etmiyorum. Fiyat neyse söyle lütfen! Yoksa kendimi mahcup hissederim."

"Teyzen gelsin ona söyle ben karışmam!"

Melike hızla teyzesini çağırırken Gülce gelmemek için ayak diretmişti ama çok geçmeden Melike onu zorla getirmişti.

"Teyze düz söyle beni uğraştırma ayaklarım şişiyor. Ve karnım acıktı!"

"Tamam peki sizinle sonra görüşeceğiz ama ona göre!"

Teyzesi minimum fiyatı söyleyince Arel, üzerinde biraz daha ekleyip eniştesine uzatmıştı. Melike Arel'e gülümseyip başparmağını kaldırırken Arel tek koluyla onu kendisine çekmiş ve akşam erken gelin diyerek arabaya geçmişlerdi. Herkes onları bekliyordu. Evren ve Melis'i görünce bir koşu Melis'e sarılmıştı.

"Hoş geldin!"

"Hoş buldum. Çok hoş buldum. Nasılda güzel olmuşsun Melike!"

"Teşekkür ederim canım!"

Konuşmalar uzun sürmeden Arel onu arabaya bindirmişti. Yaklaşık yine bir yedi araba asfalta çıkarken korna üstüne korna çalmışlardı. Melike üzerindeki elbiseyle oynarken derin nefesler alıp veriyordu. Doğuracak kadınları geçmişti bu konuda.

"Sakin ol Meli, Allah aşkına kes şunu!"

"Olamıyorum İdil. Heyecanlandım."

Ölüyorum. Kurban edilecek gibi hissediyorum. O yangınla bende ölmüşüm. Vücudumun içinde çürüyen bir ruh var kokusunu siz alamasanız ama benim sürekli burnumu sızlatıyor. Görmüyorsunuz ölüyorum.

Melike bakışlarını bu sefer cama yaslarken Arel elinden geldiğince yavaş kullanıyordu arabayı. En son bir restoranın önüne arabayı çekerken Melike hafif şaşkınlıkla ona bakmıştı.

"Neden geldik buraya?"

"Sen acıktım demedin mi? Bende acıktım sabahtan beri bir şey yemedim. Hadi biraz karnımızı doyuralım yakın zaten geçeriz hemen!"