Anne

2.1K 206 517
                                    

Notu okuduktan sonra tekrar adamın yakasını tuttum.

"Onun adamı mısın?"

"Ne?Hayır!"

Ağzındaki kanı tükürdü."Beni o buldu.Hoseok'un beni tutukladığını da biliyordu.Ona saldırmayı hiç düşünmedim çünkü hücre cezası alacağımı biliyordum.Tehdidiyle yaptım ve sonuç...Hücreye atıldım!"

Adamı yumruklamaya devam ettim.Bir süre sonra yakasından tutup kaldırdım.

"Bana bak!Gözlerime bak!"

Baygın bakışlarını bana çevirdi.

"Eğer bana yalan söylüyorsan seni öldürürüm!"

"Yalan söylemiyorum."

"Notu veren kişiyi tarif et!"

"Sarı uzun saçlı,genç bir çocuktu."

Biraz bekledi."Gözünün altında ben vardı.Sol gözüydü sanırım.Evet evet sol gözünün altında bir ben vardı."

Ellerimi yakasından çektiğimde yere düştü.Sinirle odanın içinde yürümeye başladım.

"Ona yaklaştığın her an zarar vereceğim de ne demek?"

Ben artık ondan uzak duramam.İstesem de yapamam.

Hoseok...Evde yalnız.Siktir!

Montumu kaptığım gibi koşmaya başladım.Arabama binip hemen çalıştırdığımda düşündüğüm tek şey oydu.Eğer ona bir şey daha yapmaya kalkarsa...

Hadi sikeyim.Daha hızlı gitmiyor mu bu araba?Ellerim titremeye başladı.Bir yandan Hoseok'u aradım.Çalıyor ama açmıyor.

Hayır,hayır,hayır...

Apartmanın önüne geldiğimde hızlıca arabadan çıkıp içeri girdim.Evimin önüne geldiğimde kapı aralıktı.Tireyen elerimle kapıyı açtım ve yavaş adımlarla içeri girdim.Her yer karanlıktı.

Hoseok en son uyuyordu.Direkt odama doğru yürüdüm.Yatakta yoktu.

"Hoseok?"

Koridorda yürürken tek tek diğer odalara baktım.

"Hoseok neredesin?"

Salonun kapısını açtığımda mumlarla aydınlatılmış bir oda beni karşıladı.Hoseok beni görünce oturduğu sandalyeden kalktı.

"Sevg-"

Hemen koşup ona sarıldım."Sana seslendim.Neden cevap vermedin?"

"Sürpriz yapmak istedim."

"Sikeyim Hoseok!Böyle sürprizler yapma!"

Sarılmamdan ayrılıp ellerimi tuttu."Neden bu kadar kızdın ki?"

"Ben...Özür dilerim."

Elimi saçlarıma götürüp geriye attığımda tekrar elimi tuttu.

"Eline ne oldu?Kavga mı ettin sen?"

"Önemli bir şey değil."

"Otur şuraya."

Beni sandalyeye oturtup ilk yardım çantasını getirdi.Pamuğa tentürdiyot döküp elimin üzerindeki kanları sildi.O kadar nazikti ki hissetmedim bile.Yine de üflemeyi ihmal etmedi.

"Kapı niye açıktı?"

"Ahh üzgünüm.Açık mı bırakmışım?"

"Dışarı mı çıktın?"

"Yemek için eksik malzemeler vardı onları almaya çıkmıştım."

Sargı beziyle elimi sardıktan sonra ayağa kalktı.Bir anda çekip dizime oturttum.Alnına düşen saçlarını parmaklarımla ayırdım.

Train | SopeHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin