Train | Sope

Yaşayan ölüler

"S-sen yaşıyorsun..."

Gözyaşlarım düşerken ona yaklaştım.Titreyen fener tutan elimi aşağı indirdim.Diğer elimi yavaşça yüzüne yaklaştırdım.

"Sevgilim..."

Elimi yüzüne değecekken tuttu."Ne yapıyorsun sen?"

"Seni özledim-"

"Beni nereden tanıyorsun?"

"Hoseok sen iyi misin?"

"Sus Min Yoongi!"

Etrafa baktı."Burada ne işin var?"

Feneri elimden alıp baştan aşağı hareket ettirdi ve üzerimdekileri inceledi.Gözyaşlarımı silip güldüm.Sanırım sarhoşluktan hayal görüyorum.

Yürümeye başladığımda peşimden gelip beni durdurdu."Sana burada ne yaptığını sordum."

"İçtim ve buraya geldim."

Tek kaşını kaldırıp bana baktı."Neyse, şimdilik gitmene izin veriyorum."

Kahkaha atarak merdivenlere oturdum."Şu an hayal görüyorum değil mi?"

Kendime birkaç tane tokat attım."Sarhoşum ve hayal görüyorum,evet."

Gözlerimi kapatıp ovuşturdum."Şimdi bakacağım ve Hoseok gitmiş olacak."

Arkama dönüp baktığımda Hoseok hala oradaydı.Yavaşça kalkıp peşinden gittim.İstasyonun içinde elinde ışıkla ilerlerken ışığa doğru yürüdüm.Silahıyla bekleme salonuna girdiğinde yalpalayarak peşinden gittim.

Sarhoşluk zihnimi ele geçirdi ve bağırdım."Hoseok!"

Durup arkasını döndü.Ona doğru yürürken bir yandan sırıtıyordum.

"Hoseok seni özledim!"

Kollarımı açtım."Gel sana sarılayım!"

Hızlı ve sessiz adımlarla yanıma geldi.Sesi kısıktı.

"Kes sesini!Bağırma!"

Ona sarılmaya çalıştığımda kollarımdan tuttu."Siktiğimin herifi!Nereden çıktın tam da vaktinde."

"Ağzın bozulmuş.Sen böyle konuşmazdın."

Belinden kelepçesini çıkarıp birini bileğime taktı.Diğerini yere sabitlenmiş koltuğun kenarına geçirdi.

"Sessiz ol ve burada bekle.Seninle sonra ilgileneceğim."

Karanlığın içinde görüntüsü kaybolmaya başlayınca ayakta durmakta zorlandığımı hissettim.Koltuğa oturup kafamı geriye attım.Gözlerim yavaş yavaş kapanmaya başladığında kendi kendime söylendim.

"Hayal görüyorsun Yoongi,bu sadece hayal."

Elimi başıma götürerek yavaş yavaş gözlerimi açtım.Başım çatlıyor.Yatakta doğrulduğumda gözlerimin hemen açılması bir oldu.

Burası kimin evi?Ben neredeyim?

Odanın içindeki eşyalar hiçbir yerden tanıdık gelmedi.Sarhoşken saçma bir şeyler mi yaptım acaba?Kapı açılınca hayal olmadığını anladım.Yataktan kalkıp üzerine atladım.Beni itip kaşlarını çattı yine.

"Hoseok neden böyle davranıyorsun?"

"Bana dokunup durmaktan vazgeç."

"Ama-"

"Beni nereden tanıyorsun?Dün gece de cevap vermedin."

"Biz sevgiliyiz."

"Ne?"Kahkaha attı."Sen feci içmişsin hala ayılamamışsın belli."