Tükeniş

888 119 176
                                    

Jungkook

Bugün Yugyeom'la görüşmek biraz da olsa iyi geldi.Onun iyileştiğini görmek beni çok mutlu etti.

Hyunjin'in yaşıyor olması da sevindiğim başka şeydi.Beni ayakta bunlar tutuyordu.

Biraz da olsa...

Geceye kadar evde vakit geçirmek için Yeontan'la ve başka şeylerle ilgilendim.

Kendimi yatağa atıp günlerdir bunu düşünmenin yorgunluğunu üstümden atmaya çalıştım.Taehyung odaya girdiğinde arkamı dönüp uyuyor gibi yaptım.

Onu bu suratsız halimle daha fazla üzmek istemiyorum ama gerçekten gülüp mutlu olamıyorum.

Çok yoruldum.

Yatağa girdiğinde ellerini belimin etrafına sardı.Kolları benim her zaman güvenli alanımdı.

Bir süre öyle kaldığında ellerini tutmak istedim ama ona daha fazla haksızlık edemezdim.Kollarının arasında döndüm.Yorgun olduğunu biliyorum.Gözleri yarı açıktı.

Burnuma bir öpücük kondurdu."Seni özledim."

"Taehyung."

"Hm."

"Ayrılmak istiyorum."

Gözlerini açtı."Ne?"

"Yapamıyorum artık."

"Jungkook sen ne saçmalıyorsun?"

"Seni artık mutsuz ettiğimi biliyorum.Neden bana katlanıyorsun?"

Gözyaşlarım düştüğünde onun da gözlerinin dolduğunu gördüm.

"Özür dilerim ama artık yapamıyorum.O kadar tükendim ki..."

Ağlamamı durduramadım.

"Sen benim bu dünyadaki en sevdiğim kişisin.Bana hep en güzel duyguları hissettirip en özel anları yaşattın ama ben aptal gibi seni mutsuz ediyorum.Kendimden tiksiniyorum."

"Sen beni mutsuz etmiyorsun ki."

"Yalan söyleme.Üzüyorum seni biliyorum."

"Ben sen üzüldüğün için üzülüyorum."

Gözyaşlarımı sildi."Ben sensiz ne yaparım?Sana alışmışken sen olmadan nasıl yaşarım?"

"Taehyung..."

Ona sarılıp yüzümü göğsüne yasladım.Kollarını etrafıma sıkı sıkı sardı.Bir süre ağlayıp rahatladım.Onun da burnunu çekmesinden ağladığını anladım.

"Özür dilerim.Çok özür dilerim Taehyung."

Saçlarımı öptü."Sana mutsuz olduğumu düşündürdüğüm için ben özür dilerim."

Sesi ağlamaklıydı.

"Bir daha böyle bir şey duymayacağım senden tamam mı?"

Kafamı kaldırıp yüzüne baktım.Ellerimi yüzüne koyduğumda gözlerini kapattı.

"Seni seviyorum."

"Ben de Jungkook.Ben de seni seviyorum."

Dudaklarına kısa bir öpücük bıraktım.Geri çekileceğim sırada yüzüme yaklaştı.

"Mmm.Sevişsek mi?"

Gözyaşlarımı silip güldüm.

"Bana bunun için mi yaklaştın?"

Güldü."Tabii ki."

Koluna vurdum."Pis fırsatçı.Demek duygusal anımdan faydalanacaksın."

"Faydalanmak demeyel-"

Train | SopeHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin