Train | Sope

Çıkmaz

Jungkook yavaşça yerinden kalkıp yanıma geldi.Bileğimden tuttu.

"O Hoseok hyung farkındasın değil mi?"

"Jungkook..."

Sinirli bakışlarımı ona çevirdim."Elini çek!"

"Çekmem!Nasıl onun olduğunu düşünürsün?"

Cebimden Hoseok'un evinin anahtarını çıkarıp Yugyeom'a uzattım."Yugyeom,Ryujin'a al ve Hoseok'un evine gidin.Odasındaki dolabı açın.Aşağıda kıyafetlerin arasında siyah bir kutu var.Bütün deliller onun içinde."

Yugyeom güldü."Oldu olacak omzuna da bakalım komiserim."

"Çok iyi fikir."

Hoseok'u önüne çevirip tekrar Yugyeom'a döndüm."Sen bakmak ister misin?"

Yugyeom yanımıza yaklaştı.Jungkook ve Taehyung merakla onu izliyordu.Hoseok'a baktığımda yüzünde bir ifadesizlik gördüm.Hiç telaşlı ya da korkmuş gibi değildi.

Yugyeom Hoseok'un ceketini biraz aşağı indirdi.Derin bir nefes alarak kazağının boynunu tuttu ve yavaşça omzunu açtı.Herkes gördüğü şeyle şok olurken bileğindeki kelepçesini kapattım.

Jungkook elini kalbine götürüp sendelediğinde Taehyung hemen onu tuttu.

"Jungkook!"

Yugyeom'la ikisi onu yavaşça yatağına yatırdılar.Jungkook'un gözleri doldu.Derin nefesler aldı ve Hoseok'a baktı.

"Hyung...B-bunlar doğru mu?"

Hoseok sadece boş boş baktı ona.Hiçbir şey söylemedi.Yugyeom şoktan çıktığında konuştu.

"Komiserim.Gerçekten bütün bunları yaptınız mı?Peşinde olduğumuz seri katil siz misiniz?"

Hoseok bana döndü.Herkese boş bakan gözlerinin bana anlamla baktığına yemin edebilirim.Şimdilik mantığımı ve sinirimi bir kenara bıraktım.

"Hoseok."

Elimi kelepçeden çektim.İki elimle kafamı tutup ovaladım.Derin bir nefes alıp sakinleşmeye çalıştım.

"Sen ne dersen ona inanacağız tamam mı?Eğer bize nasıl bu durumda olduğunu açıklarsan halledebiliriz."

"Evet komiserim.Bize her şeyi anlatabilirsiniz."

Merakla ne diyeceğini beklerken güldü."Anlatacak bir şey yok.Bendim işte.Ben yaptım."

Tekrar bana baktığında gözleri söylediklerinin aksini söyler gibiydi.Saçmalama Yoongi.Onu içeri tıkmak istemiyorsun o yüzden bahaneler uyduruyorsun.

Jungkook yerinde doğruldu."Beni vurdun..."

"Bu kadar aptal olmasaydın vurulmazdın."

Yakasından tutup sertçe duvara yasladım."Bana bak!"

Direkt gözlerime baktı."Onunla böyle konuşamazsın!"

Ellerimi daha da sıktım."Bu duruma nasıl düştün Hoseok?"

"Düştüğüm bir durum yok."

Ellerimi yakasından indirdi."Sizi bunca zaman kandırıp işimi halletmem zorunuza gitti değil mi?"

Güldüm.O da gülünce sağ gözünün altına sağlam bir yumruk geçirdim.Taehyung beni tutarken Yugyeom yere düşen Hoseok'u kaldırdı.

"Yugyeom götür şunu gözüm görmesin!"

Kahkaha attığında öylece bakakaldım.O Hoseok mu gerçekten?Başından beri böyle miydi?Hep bizi kandırdı mı?

Hızlı bir şekilde ayağa kalktı."Sıkıldım artık.Beni emniyete götürün.Şu ifade zırvalığını falan halledelim."