VİRANE +18

2.BÖLÜM

Merhabalar değerli Virane okuyucuları!

Kurgu yavaş yavaş oturmaya başlıyor, ne dersiniz?

Eğer Virane'yi okuyup, bir de beğendiysen Zalim usulü bi imza bırak tam buraya (🐾🐾🐾)

Emeğime karşılık en azından oy vermeyi unutmayın.

Sizleri çoook seviyorum❤️❤️❤️

Ve keyifli okumalar canistanlar❤❤❤

🐾🐾🐾

Aklımda bin bir türlü saçma düşünce kol geziyordi ve benim bu düşüncelerden sıyrılabilmem için konuşmam gerekiyordu.

Gözlerimi öfkeyle beni sürükleyen kadına diktim ve kendimi toparlamaya çalışarak, "Bırak!" diye çemkirdim. "Çabuk bırak beni yoksa çığlık atarım."

Boş tehditlerim onu korkutmamış aksine sinirlendirmişti. Kolumu sıkıca tutan elinin baskısı her geçen dakika artarken, "Sıkıysa dene." dedi bir dakika tereddüt etmeden.

'O kadın bir katil ve seni öldürmesi dakikalarını bile almaz.' diyen iç sesimin uyarısını dikkate alarak, susmayı tercih ettim.

Hissetiği korku nedeniyle onu sıkıca tutan tek elime pençelerini geçiren kedime bakıp, güven verircesine gülümsedim.

Adımlarımız aniden dururken, arabanın kapısını açan kadın bir dakika düşünmeden beni içeri doğru ittirdi.

Kısa bir süre sonra umursamazca sürücü koltuğuna bindi ve kapısını hızlı bir şekilde çarparak arabanın motorunu çalıştırdı.

Zalim'i sıkıca sarmalarken, depara koşan kalp atışlarımı dizginlemeye çalıştım.

Beni nereye götürdüğüne dair en ufak bir fikrim bile yoktu. Fakat biliyordum. Gideceğimiz yerde korkunç hissedeceğimi ve duygularımın bir zehir olup kanıma karışacağını hissedebiliyordum.

Sessizliğin büründüğü araba da tekerleklerin çıkardığı rahatsız edici ses düşüncelere dalmama engel oluyordu.

Sonunda uykuya dalan Zalim'den bakışlarımı çekip, konuşan kadını dikkatle dinlemeye koyuldum.

"Bugün orada olmaman gerekiyordu." dedi ve sıkıntıyla nefesini bıraktı. Canı oldukça sıkkın görünüyordu.

"Onu neden öldürdün." dedim merakla. Dilimden fütursüzca dökülen bu cümleden sonra nefesimi tutup vereceği tepkiyi korkuyla bekledim.

Direksiyonu tutan parmakları sıklaşırken, "Kes sesini!" diye tısladı. "Yoksa cehennemi boylarsın."

Gözlerim korkuyla büyürken, araba kulakları tırmalayan ani bir frenle durdu.

Kadın arabadan hızla inerken, tereddütle kapımı açıp Zalim'i uyandırmamaya çalışarak arabadan indim. Tabi Zalim'in tenime saplanan tırnaklarının bana pek de yardımcı olduğu söylenemezdi.

Bakışlarımı önünde durduğumuz villa da gezdirirken, dudaklarım şaşkınlıktan 'o' şeklini almıştı. Görmeyi beklediğim şey kesinlikle boş bir depo veya karanlık bir ormandı. Diğer bir deyişle ölüm...

"Neden buradayız?" dedim. Sessiz fısıltım katil kadına ulaşmadan havada buhar olurken, ne yapacağımı bilemez halde olduğum yerde dikilmeye devam ettim.