(အရင်အပိုင်းမှာမေးပေမယ့် ဘာမှမပြောကြလို့လေ အဲတာ 'လင်းမန့်မန့်'လို့ပဲဆက်ရေးလိုက်တော့မယ်နော်)
(Unicode)
ယဥ်ပါးသောနဂါးနဲ့သူ့ရဲ့မျက်ရည်တွေ
လင်းခြံဝန်းက အသက်ဝင်လှုပ်ရှားနေသည်။ဖုရှင်းကအလုပ်ပြီးတော့ ဟက်ဟက်ပက်ပက်ရယ်သံတွေကိုကြားလိုက်သည်။သူတို့က မီတာအနည်းငယ်ကွာဝေးနေပေမယ့် လူတွေရဲ့ရယ်သံတွေကြားရတာ အတော်ပျော်စရာကောင်းနေသည်။သူသာအရေးကြီးပုဂ္ဂိုလ်တစ်ယောက်နဲ့ရှိမနေရင် သူလဲဝင်ပြီးအတူတူပျော်ရွှင်ဖို့ရာစိတ်လှုပ်ရှားနေသည်။သူမဲ့လိုက်သည် ၊ဒီအရေးကြီးပုဂ္ဂိုလ်ကို အဝေးသာကန်ထုတ်လိုက်ချင်တော့တာပဲ။ဒါပေမယ့် သူဘယ်လိုလုပ်အဲလိုလုပ်လို့ရနိုင်မှာလဲ? သူသေခြင်းနဲ့မညားဘဲ ဧကရာဇ်ကိုလင်းခြံဝန်းဆီကနေ ဘယ်လိုလုပ်ကန်ထုတ်ပစ်လို့ရနိုင်မှာတဲ့လဲ?ဖုရှင်းက ဧကရာဇ်ရောက်ကြောင်းကြေငြာမလို့လုပ်ချိန်မှာ သူ့ပါးစပ်ကရုတ်တရက်အပိတ်ခံလိုက်ရသည်။အသံပိတ်ဂါထာကိုအသက်သွင်းလိုက်တဲ့သူ့နောက်က တစ်ဦးတည်းသောသူကို ခေါင်းလှည့်ကြည့်လိုက်သည်။ဧကရာဇ်က စစ်သည်ငယ်လေးကိုလျစ်လျှူရှုလိုက်ပြီး အိမ်ဆီသို့တိတ်တဆိတ်လျှောက်သွားလိုက်သည်။
ယန်ကျင်းလုံ သူ့အချစ်လေးရဲ့ရယ်မောသံကို ရေးတေးတေးကြားလိုက်ရတာမို့ သူစိတ်လှုပ်ရှားစွာတံခါးရှေ့မှာရပ်လိုက်သည်။စိတ်ရှုပ်စရာကောင်းလှတဲ့ဒီအပါတ်အတွင်းမှာပထမဆုံးအကြိမ်အနေနဲ့ အေးစက်ပြီးအမူအရာကင်းမဲ့တဲ့ဧကရာဇ်ကြီးက လင်းမန့်မန့်ရဲ့အသံကိုကြားရုံနဲ့တင် အပြုံးကြီးတစ်ခုထွက်ပေါ်လာသည်။အဲဒါကမှော်စွမ်းအားတစ်ခုလိုမျိုး သူ့ရဲ့အေးစက်လှတဲ့နှလုံးသားကို အရည်ပျော်ကျသွားစေသည်။သူ့အသံလေးကိုနားထောင်ရုံနဲ့တင် မလုံလောက်တော့ပေ။
သူ သူ့ကိုမြင်ချင်တယ်...
ယန်ကျင်းလုံ သူ့ကိုမြင်ချင်တယ်....
ဒီအပါတ်ထဲမှာ သူသူ့ဇနီးလေးကိုမမြင်ရဘဲ ရှင်သန်နိုင်မည်ဟုထင်ခဲ့သည်။သူတစ်ယောက်ထဲလည်း ကိုင်တွယ်နိုင်မည်ဟုတွေးခဲ့သည်။လင်းမန့်မန့်ကို စစ်ရေးကိစ္စတွေထဲ မပါဝင်စေချင်ပေ။ယန်ကျင်းလုံအရမ်းလေးစားရတဲ့ သူ့(လင်းမန့်မန့်)အဖေကလည်း စစ်ပွဲထဲမှာသေဆုံးသွားခဲ့ရသည်။သူ လင်းမန့်မန့်ကိုသူ့ချစ်လှစွာသောဖခင်သေဆုံးထားတဲ့နေရာကိုခေါ်သွားဖို့ရာ သတ္တိမရှိပေ။
DU LIEST GERADE
ထွက်ပြေးမနေပါနဲ့တော့ ဇနီးလေးရေ(Translation)
Historische RomaneI don't own this novel,just translation All credits to original author