Unspoken Murder Thing | BOOK 1 | COMPLETED

Chapter 9: things you never know

Chapter 9: things you never know

Lenn's POV

"GLAD that you're here, Lenn!" I didn't react when Havey hugging me tightly when she saw me wearing a casual dress. Right there, I saw Ambrose and Maia looking with us surprisly and I can't help it but to smiled at them.

"I know, hindi mo kami matitiis 'e." Nakangiting ani ni Havey nang humiwalay ito sa akin. Napangiti ako ng pilit dito habang hindi niya inalis ang tingin sa 'kin. She was wearing a half-shoulder dress and I admit she's looking beautiful.

"Yeah, I know."  I replied back at her with a glimpse smiled of my lips. "Nasurpresa ba kita, Havey? Sorry kung late ako dumating," dagdag ko na nakatitig lalo.

Narinig ko ang pagtawa niya, "No, it's okay Lenn. You're not late. Tamang-tama nga, 'e. We're just about to start,"

Napatango ako at hindi na sumagot bagkos nagtungo kami kung saan nakaupo sina Maia na hindi parin inaalis ang tingin sa akin. Umupo ako sa tabi ni Maia at gayundin si Havey na nasa harapan ko. 

The surroundings are dazzling because of all kinds of lights, plus the noise around because of the students who are scattered and one of them I didn't recognize their faces. Siguro dahil sa mga ilaw kaya hindi ko maaninag ang mga pagmumukha nila at kung meron man wala naman akong pake. Sila Havey ang  nag-set ng party na ito at tiyak na kilala nila ang narito saka alam kung pili lang ang mga nandito.

"Bakit ka pa pumunta, Lenn?" Usisa ni Maia, naramdaman ko ang pag-alala at takot sa kanyang boses dahilan na ikangingiti ko ng pilit.

"Bawal na ba akong pumunta?" Tanong ko pabalik.

"Hindi naman pero si Havey...." mahina niyang sagot pero nadinig ko naman sa kabila ng ingay ng musikang pinatugtog. 

"That's why I am here." Alam kung si Havey ang pakana nang lahat ng ito. Nang tignan ko siya ngayon, malaki ang kanyang ngiti habang kausap si Ambrose. Kung sa tingin niya mananalo siya, mali ang iniisip niya 

"Nag-alala ako sa posible niyang gawin sa 'yo, Lenn. Alam mo namang—"

"Let's be party, Maia." Pigil ko sa kanya na napasinghap. Ayaw kung marinig ang susunod niyang sasabihin. Nakita ko ang paglaki ng kanyang mata dahilan na ikabubuntong-hininga ko.

She nodded at me and she tried her best to calm herself. Kung tutuusin ako dapat ang mag-alala ngayon pero heto siya sa tabi ko hindi mapakali.

Fortunately, Maia didn't speak so I immediately relaxed secretly. Nang ilibot ko ang tingin, agad nanlaki ang aking mata ng kasama namin ang pinsan ni Ambrose na kanina pa nakatingin sa akin habang mag-isang tumutungga ng alak.  

Mabilis akong napaiwas nang tingin at iniisip kung bakit ito nandito. Okay sana kung wala ito ngayon pero dinagdagan lang niya ang problema ko ngayon.

"Good evening, ladies and gentlemen." Naagaw ang aking atensiyon ng marinig ko ang boses ni Havey na hindi ko namalayan nandoon na ito sa stage. Nandito kami sa bahay nila. Mayaman sila Havey, hindi na nakapagtataka na dito ginanap ang venue ng party.

"Thank you guys for coming this night. We are so glad you joining with us as part of our celebration." Nakangiting ani ni Havey na agad namang pinalakpakan ng lahat ng nandito bukod sa akin. "To all my elementary schoolmates and relatives one who are here, we really miss you guys! I hope you will enjoy this night! Thank you again and have fun!"

Naghiyawan ang lahat kasabay ang pagpatuloy ng pagtugtog ng musika sa paligid. Napailing-iling ako at bahagyang napatawa. Kakaiba din itong si Havey. Mahilig parin sa party and social gatherings.