Unspoken Murder Thing | BOOK 1 | COMPLETED

Chapter 21: Interrupted

    Chapter 21: Interrupted

    Havey's POV

    INILIGAY ko ang bitbit kung libro sa locker at marahan iyon isinirado. It's already 8AM when I decided to drove here in the campus. The last time na pumasok ako nang maaga inutusan pa ako. Naiinis pa ako kapag naalalala ko 'yon.

    Matapos kung mailagay ang libro na aking hawak sa locker agad akong napaalis at pumasok sa classroom. As I expected, nandito na sina Maia at Ambrose na nakaupo sa sarili nilang mga upuan.

    "Hi!" Bati ni Maia na nakangiti nang mapansin ako. I smiled back at her saka ako umupo sa kanilang gitna. Nasa gitna kasi ang upuan ko dahil bet kung maging reyna. "Did you notice what happened outside?" Pambungad na tanong ni Maia rason na mapalingon ako sa kanya at mapangunot ang noo.

    "Yes." Pansin ko nga na may nagtitipong mga studyante sa hallway sa nadaanan ko. Well, hindi naman ako nagki-usyo doon. Hindi ako interesado pero ngayong itinanong iyon ni Maia, parang napukaw ang atensiyon ko.

    Nakita ko ang pagsandal ni Maia sa kanyang upuan at sinulyapan ako, "well, dahil sa nangyari nakaraang miyerkules, may mga studyante na bumuo ng grupo para hunting-in 'yong serial killer na nandito sa loob ng school." wika niya saka napailing-iling.

    "Are they serious?" Gulat kung komento. "How can they find that bitch?"

    "'Yon nga ang goal nila. Sabi pa nila more exciting and more challenging pa. Infact, marami ngang gustong sumali 'e."

    "They don't have any idea what they are doing." Ani ni Ambrose at sumang-ayon naman ako sa kanya. Hindi naman talaga biro ang pinaggagawa ng mga bobong–sorry for the term-ang mga studyanteng 'yon. Parang nilalagay lang nila ang sarili nila sa kapahamakan. Ano gusto nilang palabasin, gusto nilang matulad sa mga babaeng 'yon?

    "Speaking of it, I have 100 percent na mukhang sasali doon si Lenn." Napalingon ako sa sinabi ni Maia. "Remember last Wednesday? Even we tried to stop her and told it was dangerous she didn't even listened to us. Gusto niyang hanapin ang serial killer na 'yon. Kaya hindi na ako magugulat pa kung sasali siya," Dagdag ni Maia na hindi agad ako makaimik.

    "Well, let's see for ourselves." Iyon lang ang nasabi ko at napahigit nang hininga. Minsan naiinis din ako kay Lenn, siya rin ang humahanap ng butas para pahamakin at ilagay ang sarili niya sa peligro. Hindi na kagulat-gulat para sa 'min na maisipan ng kanyang parents na ilipat siya sa ibang school dahil sa pangalawang beses siyang na involved sa crime scenes na palaging to the rescue kami para sa kanya.

    Ang resulta? Para tuloy kami ang naging masama sa mata ng mga magulang niya. Well, I can't blamed them if they thought we are the one behind why their daughter Lenn is acting like "anak na pasaway" in eyes of Lenn's parents.

    Nakagawa na kami ng mali noon at alam kung hindi na nila iyon makakalimutan even we called it as an accident. Malaki ang naidulot namin na kapahamakan kay Lenn at alam namin na hanggang ngayon they would never forgive us. Tuloy, hindi ko mapigilan na mapaisip ang pinag-usapan namin ng parents ni Lenn doon sa ospital...

    "Didiretsuhin ko na kayo. Layuan niyo si Lenn," Seryosong utos ni Tito Bernando sa 'ming tatlo habang nasa pintuan kami sa room ni Lenn. Hindi ko alam kung papaano namin siya patutunguhan. This the first time we meet him after we moved from Winston City. We couldn't even forgot that he was behind why we left Lenn.

    "But we didn't do anything wrong for Lenn para layuan namin siya, Tito." Kalmadong sagot ni Ambrose na nakangiti dito.

    Sa 'ming tatlo mukhang siya lamang ang may lakas na loob na harapin ito. Kahit ako hindi ko maibuka ang bibig ko at mabilis parin ang pagkabog ng dibdib ko sa kaba.