Chapter 7 : Treat

21 1 0
                                    


Erin's POV

"Ah! So pwede kang mag-trial and error?" Tanong ko sa aking tutor.

She nodded, "Yes! Also, you can use any of the suggested techniques discussed. It's actually up to you, basta you arrive at the same answer."

I nodded then glanced at my paper again.

"You know, mayroon akong worksheets sa bag. You can have them para ma-master mo," Rebecca suggested.

"Thank you," I genuinely said.

She smiled then jokingly hit me with the ruler she's holding, "Parang tanga, Erin," sabi niya sabay tayo para kunin ang sinasabi niyang worksheet.

Today's Monday at as usual schedule ng MMW namin ngayon. Wala si Sir dahil may pinuntahan siyang seminar sa Manila at sabi ng mga chismis na nakuha ni Chanel, matatagalan pa raw siya roon. Ano kayang seminar iyon at magtatagal ng halos isang buwan?

For the meantime, binigyan kami ng gagawin for the whole month ng Head ng Engineering and Mathematics Unit. Tangina, hindi biro, sobrang dami ng ibinigay! Feeling ko nga maiiyak ako nang ibigay isa't isa sa amin ang folder na may lamang answer sheets and lecture notes. Ang kapal beh!

Kahit wala si Sir, obligado kaming pumasok pa rin sa silid na 'to for attendance. Okay na raw ang mga 15-30 minutes na pamamalagi, walang hiya ginawang detention center.

It's already 9:00 AM and an hour and a half after will be the end of the time for this subject. Right now, konti lang kaming nasa room. Si Karli at Chanel nasa canteen. Siyempre, dahil hindi ako tamad, nagpasuyo nalang ako.

Nang iwan kami ng dalawa, yes, nagkakamabutihan na sina Chanel, Karli, at Rebecca. Hindi naman kasi mahirap pakisamahan ang bawat isa sa kanila.

So balik tayo, nang iwan kaming dalawa ni Rebecca sa room kasama ang iilang estudyante, naisipan kong guluhin siya. Wala eh, after the stunt she made noong Friday night, we became closer than expected. She sometimes call herself my 'caretaker.' Tangina naman kasi eh, wala akong choice na kahit nakakahiya ay siya ang tumutulong sa akin isuot ang tshirt ko.

Naaalala ko pa nga ang nangyari kinabukasan, Saturday Morning. Puta nakakahiya!




******

I opened my eyes feeling good. Feeling ko kailangan ko ilabas ang gustong kumalawang energy sa katawan ko. I have a smile plastered on my face as I left my bed. Dahil nga energetic ako ngayon, I played some music on my phone. Gusto kong sumayaw ng bongga!

"Tu tu tu tu!" I sang. Sinabayan ko pa ng kembot ang bawat beat, yes! Feeling dancer, amputa.

I kept on humming while getting a shirt from the cabinet. Medyo binilisan ko ang pagkuha ng susuotin dahil naaalala ko na naman kung paano bumubukas 'to mag-isa.

When the music is nearing the chorus, I immediately stopped from getting my clothes and gently swayed, "I love you! Please say you love me, too~"

"These three words!" I shouted while raising my left hand, showing three fingers.

I continued singing in that position then used the arm I raised as my microphone, "....and I promise you that we'll always be together. Ti---"

I don't careTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon