KELEBEK ÖMRÜ MUTLULUK 🦋(TAMAMLANDI)

~ 28 ~

Ada kapının gözetleme deliğinden baktığında karşısında bir adet sarhoş Tahir buldu. Kapıyı açarken seslere uyanan Ceylan da yanına gelmişti. Biraz arkalarında da annesi meraklı gözlerle sarhoş, gözleri ve burnu aldığı alkol sebebiyle kızarmış adama bakıyordu. Ceylan'ın öfkeli bakışlarından gelen adamın onun kocası olduğunu çabucak anlamıştı. Tahir sallanarak kapıdan içeri girdiğinde bakışlarını Ceylan'a yöneltti ayakta neredeyse zor duruyordu parmağını karısına doğru sallayarak "Çabuk söyle! Sen o stripci... sipiritçi... stipiritiçipi..."

Ada daha fazla dayanamayıp gözlerini devirdi "Striptizci" diyerek onu düzeltti. Tahir o kelimeyi söylemeye çalıştıkça batıyor, gittikçe doğru söyleme ihtimalinden uzaklaşıyordu.

"Hah! İşte Ada yengemin dediğinden! Ona baktın mı, elin çıplak adamını izledin mi? Çabuk söyle!" diye sorduğunda Ceylan "He baktım, ne yapacaksın?" dedi öfkeyle.

Tahir parmağını daha hızlı sallamaya başladı "Ben Adana erkeğiyim! Öyle şeylere gelemem! Kanıma dokunur!"

"Hoşt! Hadi oradan. Sen İsveç'te doğup büyümedin mi, nereden Adana erkeği oldun?"

"O zaman Adana damadıyım. Hadi buna da cevap ver bakalım. Hadi hadi... Ben onu bunu bilmem kadın! Bize bu tür şeyler ters!"

Ceylan en sonunda patladı "Çok konuşma alırım seni ayağımın altına! Yapamayacağımı sanma! Sen bara giderken iyiydi de, ben striptizci çağırınca mı kötü oldum?"

Ada, olayların çığrından çıktığını görünce çaktırmadan Seyhan'ı aradı. Bu gidişle Tahir Ceylan'dan dayak yiyecekti. Gidişat onu gösteriyordu. Neden bu adamı tek başına evi basması için yollamışlardı ki? Ayakta bile durmakta zorlanıyordu ve Ada az buçuk neler olacağını biliyordu. Ceylan onu ham yapar, kemiklerini de kürdan niyetine kullanırdı. Aklına gelen görüntüler yüzünden neredeyse gülecekti ama kendisini tuttu. Zavallı adam gerçekten Ceylan gibi bir kadınla uğraşabileceğini düşünecek kadar saftı. Aklına gelen başka bir düşünce kaşlarını çatmasına sebep oldu. Daha da önemlisi Seyhan, sarhoş arkadaşına göz kulak olmak yerine ne yapıyordu?

"Sakin ol Ada, Seyhan kötü bir şey yapmaz. Seni seviyor." diyerek kendi kendisine telkin verdi. Üstelik bu sözleri kendisini rahatlatmak için söylemediğini, gerçeğin ta kendisi olduğunu tüm kalbiyle biliyordu.

Tahir baktı ki Ceylan ile baş edemiyor hemen geri vitese taktı. Yalvaran bir ses tonuyla "Bari az baksaydın karıcığım." dedi.

Ceylan hala çok öfkeliydi "Çok baktım Tahir! Hatta o kadar çok baktım ki bohçamı alıp ona kaçmaya karar verdim. Bana gül gibi bakacakmış. Bir de kaslıydı ki görmen lazımdı."

Hazır kocasını sarhoş bulmuşken işletiyor ve bundan feci şekilde keyif alıyordu. Onunla işi bittiğinde "Bara gidelim." sözünü duyduğu anda kaçmaya başlayacak ve bir daha o tür yerlere adım dahi atmayacaktı. Ceylan'ın sözlerini duyan kocaman adam birden çocuk gibi ağlamaya başladı.

"Ben seni kimselere vermeeemm! O sitipcinin de şeyini keser bacaklarını kırarım. Delirtmeye mi çalışıyorsun beni? Hem bizim oğlumuz var karıcığım nereye gidiyorsun?"

Ada ağlasa mı, gülse mi, karar veremiyordu. Annesinin ayrılmış ağzı ve şok olmuş yüzü kahkahalarla gülmek istemesine sebep oluyordu.

Tahir "Vallahi de billahi de bara gitmedik. Selim'in evinde usturuplu bir şekilde içtik. Seyhan zaten hiç gitmek istemiyordu. Hem içlerinde en çok ben gitmek istemedim. Ne olur affet beni karıcığım." dediğinde Ceylan daha fazla dayanamadı kocasının salya sümük ağlayan haline. Bir de utanmadan "En çok ben gitmek istemedim." diyerek yalan söylediğinin farkındaydı ama olsundu. Dersini almıştı ve bundan sonra karısından izinsiz bir adım bile atmayacaktı.