KELEBEK ÖMRÜ MUTLULUK 🦋(TAMAMLANDI)

~20~

      Melike o anda başına gelecekleri tahmin etse de seçme şansı yoktu mecburen adamla yüzleşecekti. Arkasını dönüp baktığında Seyhan onunla ilgilenmiyor gözleri sadece Ada'yı görüyordu. Ada ikisinin daha fazla yan yana olmalarına dayanamadı hışımla Seyhan'ın elindeki valizini alıp arkasını döndü ve içeride gözden kayboldu. Odaya geçtiğinde vakit kaybetmeden üzerini değiştirmeye başladı gözleri dolmuş olsa da o yaşları tutmaya çabaladı. Ona inat akmaya çalışan yaşlara engel olmak için elinden geleni yaptı. Kalbi öyle bir kırılmıştı ki sanki bütün dünya bu sesi duymuştu. Kadının çakmak çakmak olmuş yeşil gözlerinin, öfke ve hiddet dolu sesinin bıraktığı hissi bir türlü aklından silemiyordu. İkisi beraber ne kadar güzel bir çift olmuşlardı en çok da bu canını yakıyordu. Gözlerini kapatmaya korkuyordu Ada. Daha önce katıldıkları davetlere ait fotoğraf görüntülerini yok etmeyi aklından silmeyi bir türlü başaramıyordu.

Seyhan'ın sesini duyunca kapıya yaklaştı Seyhan ise bambaşka hisler içerisindeydi bir kadına el kaldırmamak için kendisiyle mücadele ediyordu.

"Senin burada ne işi var Allah'ın cezası!" diye kükreyince Melike olduğu yerde sıçradı.

"Sana insan gibi derdimi anlattım! 'Aşık oldum. Aşık olduğum kadınla nişanlandım.' dedim. Ada benim hayatımın aşkı onu deliler gibi seviyorum! Senin veya bir başkasının aramıza girmesine izin verir miyim sanıyorsun? Bu çanta da neyin nesi?" diye bağırdı.

Melike masum masum "Evimdeki eşyalarını getirmiştim. İstersin diye düşündüm." diyerek kendini savundu.

Seyhan zeki bir adamdı elbette ki bu saçmalıkları yutmadı "O kıyafetleri istemiyorum! Al bu çantayı götür çöpe at! Yok yok sen en iyisi içindekilerle birlikte yak!" diye bağırdı. Kadın tam arkasını dönüp hareketlenince kolundan yakalayıp kendisine çevirdi.

"Bu ortaklık bitti Melike! Bu şartlarda seninle iş yapamam. Bugün Ada ile Adana'ya dönüyorum avukatlarımı göndereceğim bu iş bitti!" diye öfkesini kustu.

Melike güldü "Bunu yapamazsın bana dünya kadar tazminat ödemek zorunda kalırsın." dedi.

Gülme sırası Seyhan'a gelmişti. "Ben bir markayım adım yeter! Ya sen nesin? Benim şirketim olmadan sen bir hiçsin! Tazminatı öderim şirketimde kemer sıkar biraz küçülürüm iki sene sonra da gümbür gümbür geri dönerim. Sen ise o güne kadar çoktan silinip tarih olursun! Aptalca kadınlık gururun umarım karnını ve lüks içinde yaşama duyduğun açlığını doyurur güle güle Melike!" dedikten sonra içeri girdi ve kapıyı kadının allak bullak olmuş suratına çarptı. Derdinin kendisi olmadığını biliyordu Seyhan, Melike lüks ve bolluk içinde yaşamak istiyordu. Seyhan'ın onunla işi kalmadığı için artık kendisine başka bir adam bulmak zorundaydı.

Melike çantayı alıp asansörlere doğru ilerlerken Seyhan'ın sözlerini düşünüyordu. Adamın haklı olduğunu adı gibi biliyordu. Öfkeyle hareket ederken bunlar hiç aklına gelmemişti. Tazminat yarım kalan inşaatı tamamlardı ya ondan sonrası? Daireleri Seyhan'ın adı sattırıyordu adam dediği gibi bir markaydı. Desteğini çektiğini piyasa öğrenirse dairelerin kalitesinde bir sorun olduğunu düşünecekti. Daireleri maliyetine satmak zorunda kalacak kâr edemeyecek ve bir süre sonra yok olup gidecekti. Asansörle tek başına aşağı inerken "Allah kahretsin!" diye bağırdı. Melike artık hem maddi hem de manevi olarak bitmişti.

Seyhan Ada'yı diğer odada aradı ama bulamadı geceyi geçirdikleri odanın kapısını araladığında sevdiği kadının üzerini giydiğini gördü. Ağır adımlarla arkası dönük kadına yaklaşıp omzuna dokunduğunda Ada'nın kasıldığını fark etti. Omzundan önce koluna sonra da eline ulaştı en azından Ada elini tutmasına müsaade etmişti. Kadını kendisine çevirdi dolu dolu gözlerini görünce içinden Melike'yi bitireceğine bir kez daha yemin etti. Ada'nın bir damla gözyaşı için dünyayı yakardı. Elini bırakıp yüzünü avuçladı parmakları ile gözyaşlarını silerken onu bu halde görmekten nefret etti. Gece artık kadını olan Ada'nın anlattıkları ve çaresizliği öldürmüştü Seyhan'ı. Uyurken onu izlemiş bundan sonra hayatlarında gözyaşı olmayacağına sadece yüzünü güldüreceğine söz vermişti ama verdiği sözü tutamamıştı. Şu anda kendini yumruklamak istiyordu çünkü o yaşlardan dolaylı olarak sorumlu olduğunu biliyordu.