KELEBEK ÖMRÜ MUTLULUK 🦋(TAMAMLANDI)

~6~

      Ada odasından çıktığı sırada kapısının önünde bekleyen iki adam da hareketlendi. Onlara bakıp "Hayırdır Mustafa abi Ali kardeş bütün gece kapımda mı beklediniz? Kusura bakmayın size de zahmet verdim." dediğinde yıllardır konakta çalışan Mustafa "Yok bacım az önce geldik kapında bekleyenler dinlenmek için evlerine gittiler." diye cevap verdikten sonra tereddüt ederek devam etti "Helin hanımın emri bundan sonra kapında mutlaka iki adam bekleyecek. Sana yüzümüz yok ama büyüklük yap affet bizi." diyerek sözlerini tamamladı. Ada içine derin bir nefes çekip "Size kırgın değilim abi sizde ekmeğinizin derdindeydiniz. Unutalım lütfen bir daha açılmasın bu konu." dedi ve kestirip attı. Adamlara kızgın değildi ama yine de yaşadıklarına inanamıyordu. Konunun açılması demek o gecenin hatırlatılması demekti ve buna henüz gücü yoktu.

        Mutfağa girdiğinde kadınlar etrafına toplandı kimi yanağını okşuyor kimi saçını seviyor kimisi de sarılıp öpüyordu. Bu kadar sevildiğini ve özlendiğini bilmek içini mutlulukla doldurup iyi hissetmesine sebep oldu. Helin hanımı görmemişti bu saatlerde mutfakta olur günlük yapılacak işlerin ve yapılacak yemeklerin listesini verir iş taksimini yapardı. Etrafına bakınıp "Annem kalkmadı mı?" diye sordu. Kadınlar birbirine bakıp "Biz hiç görmedik." diye cevap verdiler. İçine bir sıkıntı çöreklendi sonra da kalbinin üzerine oturdu yanına Gülbeyaz ve Ayşenur'u alıp Helin hanımın odasına doğru ilerledi. Kapıyı çalıp "Anne." diye seslendi ama cevap alamadı belki hala uyuyor olabilir diye sessizce kapıyı açtı ve içeri girdiler ama annesi bildiği kadın görünürde yoktu.

       Banyonun kapısına yöneldiler bu sefer, tekrar kapıyı çaldı ama yanıt alamadı Ada. Kapıyı açıp içeri girince çığlık attı Helin hanım lavabonun önünde upuzun yatıyordu. Yanlış bir şey yapmamak için kıpırdatmadı yerde yatan kadını. İlk aklına gelen soruyu dillendirip "Kenan evde mi?" diye sordu ne olursa olsun sonuçta doktordu mutlaka faydası olurdu. Ayşegül "Yok Ada abla sabah çok erken saatlerde gitti." diye karşılık verdi. Hemen odasına koşup önce ambulansı sonra da el mahkum "Kenan'ı aradı ve haber verdi Kenan'ın sorusu üzerine geri dönüp nabzını kontrol etti neyse ki atıyordu.    

       Bir süre sonra ambulansın siren sesleri  duyuldu ve hızla iki paramedik sedye ile birlikte yukarı çıkıp odaya girdi. O sırada Ada'nın telefonu çaldı karşıdan gelen ses ile telefonu paramediklerden birisine uzattı. Kenan'ın sorularına anlamadığı kelimelerle cevap veren adama endişeli gözlerle bakıyordu. Yukarı gelen adamların da yardımıyla sedye merdivenlerden indirildi Helin hanım ambulansa konuldu. Ambulans hareket eder etmez Ada iki adam ile arabaya bindi hastaneye doğru yola çıktılar akan gözyaşlarını silerken  "Bizi merakta koyma." diyen kadınlara başını sallamakla yetindi.

        Yolda telefonu çalınca şaşırdı onu bir tek kişi arardı o da ambulansla bilinci kapalı bir şekilde hastaneye kaldırılmıştı. Ekrana baktığında tanımadığı yabancı bir numara olduğunu görünce sessize almayı tercih etti birde milletle uğraşacak hali yoktu. Hastaneye ulaştıklarında Kenan onları acil girişinde bekliyordu. Arabadan inen Ada'yı teselli etmek için kollarına almak istediğinde karısı ellerinden kurtulup "Dokunma bana!" diye bağırınca neye uğradığını şaşırdı. Böyle bir tepki beklemediği için "Sadece teselli etmek istemiştim." diye mırıldandı.

       Ada ona dokunmasını ne sebeple olursa olsun istemiyordu. Tiksiniyordu Kenan'dan yaşadıklarından sonra bu gayet anlaşılır bir şeydi. Onun dokunuşları ve sarılması teselli etmek şöyle dursun daha çok gerilmesine sebep olurdu. Kenan'ı Helin hanım annesi olduğu bir de doktor olduğu için aramıştı yoksa sesini dahi duymak istemiyordu. Acil gözlem odasına alınan Helin hanımı gözyaşlarıyla izledi odaya Kenan da girmişti. Dışarıda dört dönüyor her bir saniye yıl oluyordu, ona iki ömür gibi gelen süre sonunda odanın kapısı açıldı  "Bırakın beni iyiyim diyorum size! Düşün yakamdan!" diye söylenen Helin hanımı duyunca gözyaşları daha da şiddetlendi. O anda kimseyi görüp dinleyecek değildi davet beklemeden odaya daldı "Annem!" diyerek kendini anne bildiği kadının kucağına attı.