Herşey çok zevksiz ve tatsız geliyodu. Hayattan gerçekten zevk alamadığımı hissettiğim dönemlerdeydim. Doğmamış bebeğimin cinsiyetini bile bilmiyodum. Kafam çok karışıktı. Gerçekten tam bi aptaldım. Tanıdığım kimse hayattan zevk alamıyodu açıkcası.
Benim için tek önemli şey vardı. Oda Buse'ydi. Buse mutluysa bende mutluydum. O üzgünse bende üzgündüm ona olan sevgim kat kat dahada büyüyodu her gün. Kimse yokken yanımda Buse vardı. Hayata tutunamıyodum. Hiçbi zaman sanki dünyanın bi parçası değilmişim gibi hissediyodum. Bi fazlalık gibiydim dünya'da.
Barlas beni istiyodu. Bende onu istiyodum ancak onla olamazdım. Bunu bidaha hem ona hemde kendime yapamazdım. Barlas ölürse ne yapardım? Ya onuda kaybedersem düşüncesi kafamdan asla çıkmıyodu. Her gece kabus görüyodum. Sabahlarıda o kabuslar sayesinde erkek uyanıyodum.
İyice delirmiştim sanırım. Psikoloğa da gitmek istemiyodum.. Çünkü bi kaç kere gitmiştim ve hiç iyi gelmemişti. Tam tersi bazı şeyleri anlatırken dahada kötü oluyodum. Gözyaşlarımı asla tutamıyodum o zaman.
Barlas'ı unutmak için hayatıma başka birini almalıydım. Başka birine aşık olmalıydım. Tabi Barlas hayatımdayken bunu yapamazdım. Ne kendime nede ona yapamazdım. Onun canını daha fazla yakamazdım, böyle bi hakka sahip değildim.
Onur'u bitirmek istiyodum. Onun herşeyini elinden almak istiyodum. Yada sevdiği birine zarar verebilirdim. Evet aynen öyle. O beni vurucaktı fakat vuramamıştı. Ben ise onun en değerli varlığını yani Begüm'e zarar vericektim. Begüm onun kardeşiydi. Begüm'e zarar vermek istemezdim fakat yapmak zorundaydım. Onur Barlas'ın canını yakmıştı ve bende Onun canını yakıcaktım.
Ne kadar doğru'ydu bilmiyorum ama bunu yapmak zorundaydım. Bunu Onur'un gözü önünde yapıcaktım. Bugun Onur'un evinin yan tarafındaki alana gidicektim orman'ın içindeydi. Görüntülü arayıp gelmesini söylicektim ve kardeşini tamda orada vurucaktım. Acımasız biri değildim ancak bunu yapmak zorundaydım. İntika'mımı almak zorundaydım.
Evden çıkıp arabama bindim ve Begüm'ü aradım. "Ne var" diyerek söze girdi. "Abinin evinin yan tarafındaki yere gel" dedim ve telefonu yüzüne kapattım. Geliceğinden emin olduğum için bişey söylemeden kapatmıştım. Oraya vardığımda Begüm oradaydı.
Arabadan indiğimde silahımı arkama koymuştum. "Naber" diyerek söze girdim. Konuşmaya hızlıca başladım. "Diz çök yere ve kes sesini yoksa istemediğim şeyler olur" dedim ve arabadan kısa halat'ı aldım. Korkmuştu. Ahh keşke biraz abisine çekseydi. Ellerini bağladım fakat ağzına bişey koymadım veya yapıştırmadım. "Abim seni mahvedicek küçük orospu" dediği sırada elimin tersiyle ağzının ortasına geçirdim. "Bi kadına karşı orospu demen çok mu doğru" dedimin yüksek bi ses tonuyla.
"Şimdi ağzını açmicaksın ve ben abini arayacağım" dedim. Telefonu çıkarıp onuru görüntülü aradım ve silahımı çıkardım.
Onur telefonu açtığında kardeşini gördü ve konuşmaya başladı. "Napıyosun amına koyayım kardeşime" dedi telaşlı sesiyle. "Çabuk kapat geliyorum" diyerek telefonu yüzüme kapattı.
Silahı Begüm'e doğrulttum"Özür dilerim ama sana bunu yapmak zorundayım Begüm" dedim. "Yapma yalvarırım yapma bak konuşalım lütfen. Ayrıca ben sana ne yaptım" dedi. Gözleri dolmuştu.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
O sırada Onur geldi. Ve sonra silah sesi.. Vurmuştum nasıl yapmıştım bilmiyorum ama vurmuştum. Tamda karnından vurmuştum. Yere yıkıldığında Onur'un sesi gelmişti. "Begüm" demişti bağırarak. Hemen begüm'ün yanına gelip diz çökmüştü ve nabzına bakmıştı."Uyan Begüm. Hadi güzelim uyan. Hadi bitanem. Bak sen bana annemlerin tek emanetisin" dedi gözlerinden yaşlar geliyodu. Hiçbişey söyleyememiştim. Silah elimden düşmüştü. Hiçbişey yapamıyodum.
Yaşıyo muydu. Yoksa katil miydim? Hayır ben katil miydim. Hayır olamazdım. Katil falan olamazdım. Hızlıca Barlas'ın evine doğru yol aldım. Vardığımda içeri hızlıca girip Barlas'a sarıldım. "Heyy noldu anlat" dedi. "Birine zarar verdim" dedim. "Ne diyorsun güzelim ştt ağlama sakin ol" dediğinde elleriyle yüzümü ellerinin arasına aldı ve gözyaşlarımı sildi. "Begümü vurdum. Özür dilerim nasıl yaptım bilmiyorum ama vurdum" dedim. "Ne diyorsun Beril bizim Begüm'ümü vurdun" dedi. Evet anlamında kafamı salladım. "Of Beril ne yaptın sen öyle. Yaşıyo mu peki" dediğinde ses tonlaması kızmış gibiydi. Baya kızmıştı bu belliydi fakat belli etmemeye çalışıyodu. Beni üzmek istemiyodu. "Özür dilerim gerçekten özür dilerim" dedim. "Bak tamam sakin ol güzelim bişey olmicak sana ve Begüm'de iyi olucak tamam mı" dedi ve saçlarımın arasına bi öpücük kondurdu.
Bartular sanırım evde yoktular çünkü sesleri çıkmıyodu. "Hadi gel kahve içelim" dedi ve elimden tuttu. Beni mutfağa doğru götürdü. Tezgaha oturdum ve onu izlemeye başladım. Bu havada nasıl kısa kollu giyebiliyodu. Ev sıcacıktı fakat dışarısı buz gibiydi. Nasıl üşümüyodu. Kahveleri makine ile kısa bi sürede yapmıştı. "Makine ile neden yapıyosun cezvede daha güzel oluyo" dedim. "Bidahakine öyle yaparız güzelim" dedi ve yanağıma bi öpücük kondurdu. Kahvemi aldım ve içmeye başladım. Oda karşıma geçti ve arkasına yaslanıp beni izlemeye başladı. Sigarasını alıp yaktı. Gözlerimin içine bakarak içiyodu fakat ben içmemiştim. Elinden sigarayı alıp bi kez dumanı içime çektim ve tekrar geri verdim. Sigarası bittiğinde tam önüme geldi ve ellerini Tezgaha koydu. Şuan ondan uzun duruyodum tezgahın üstünde durduğum için. "Sana sigara yasak"
Dedi gülerek. "Niyeymiş o" dedi. Alnımı alnına yapıştırdım. "Beril benim ol" dedi ve dudaklarıma bi öpücük kondurdu
Boynuna öpücükler kondurmaya başlamıştım,konuşmaya başladım. "Olurum Barlas" dedim. O sırada bianda içeri Bartu'lar geldi. "Hassiktir" dedi Ozan. İkimizde onlara baktık ve Barlas elleriyle vücudumu sardı. Onların görmesini istemiyodu. "Odadan çıkmak için beş saniyeniz var" dedi Barlas ve ikiside odadan çıktı. Barlas konuşmaya başladı. "Üstünü giyip gel güzelim" diyip saçlarıma öpücük kondurdu. Bartu'lara söylenerek onların yanına gitti. Bende saçlarımı dağınık bi topuz yapıp üstümü giyip onların yanına doğru ilerledim.
"Bartu bidaha aramadan gelmeyin bu eve amına koyayım ya" dedi. Beni istemsizce bi gülme aldı ve gülmeye başladım. Bartu ve Ozan'da gülmeye başladıklarında Barlas ciddiyetini asla bozmuyodu. "Tamam sevgilim kızma onlara bizde bidahakine otele gideriz" dediğimde hepimizi birden gülme aldı. "Onlar otelide basarlar amına koyayım" dedi. "Abi sende abartma ama ya" dedi Bartu. "Bu arada abi Ege'ler üç aya dönerlermiş haberin olsun" dedi Ozan. "Biliyorum söyledi bana Burak" dedi Barlas.
"Onlar gitti olmayan şey kalmadı amına koyayım" dediğimde Barlas üstüme yürüdü. "Sus Beril Bidaha küfür etme" dedi Barlas. Bartu'lar bizi izliyolardı. "Sustur o zaman" dedim hoş bi ses tonuyla. "Susturursam iyi şeyler olmaz Beril beni delirtme" dedi. "Baya iddialısın" dedi Bartu gülerek. "Biz gidelim mi" dedi Ozan. "Abartmayın sizde kardeşm ya" dedi Barlas. "Bencede ya" dedim.
