Selam nasılsınız. Bugün ellinci bölüme özel bi bölüm yazmayı düşünüyorum. Beril ve Barlas'ın geçmişleri ile ilgili. Bakalım nasıl olucak seviyorum sizi.
10 yıl önce(Barlas Karatan)
"Nasıl yaparsın bana bunu" demişti babam. Yüzüme açık açık demişti bunu. İlk başlarda takmamıştım ama şuan canım çok yanıyodu. Bartu yanımdaydı ve sadece izliyodu. Babam en yakın arkadaşımın önünde sinirini benden çıkarıyodu. Evet tamda öyle yapıyordu. Bartu'nun içinin acıdığını görebiliyodum. Bu çok belliydi. "Bartu bak yaklaşma" dedi babam. Babama dogru yaklaştığımda ağzından tek kelime çıktı. "Senin gibi bi oğlum yok artık".
Ne demişti. Okyanus kadar derin bi cümle söylemişti. Canımın yandığını tüm hücrelerim hissetmişti sanki. Bartu'nun tam o an gözünden bi yaş geldiğini anlamıştım. Babam nasıl bana böyle bişey diyebilirdi. Ona doğru yaklaştım tekrardan. Acımasızca gözlerine bakarak "Senin gibi bi babam olduğu için o kadar şanssızım ki" dedim. Hızlıca ceketimi alıp evden çıktım. Bartu'nun arkamdan geldiğini göz ucuyla gördüm.
Arabama bindim ve Bartu'nun gelmesini bekledim. Arabaya bindiğinde radyoyu açtım ve şarkı sesini yükselttim. Arabayı sahile dogru sürmeye başladım. Saat gecenin körüydü ve evden ayrılmıştım. Bu saatten sonra istesede dönmezdim o eve. Bitmişti artık herşey benim için. Öylebi babam yoktu bidaha onlada barışmazdim zaten. Tüm duygularım hislerim ona karşı gerçekten bitmişti gram bişey hissetmiyodum.
Sahile vardığımızda karşıdaki tekele gittim. Dört tane bira aldım ve sahil kenarına geldim. Taşların üstüne doğru ilerleyip oturdum ve açtım. İki tanesini Bartu'ya verdim. Telefonumdan şarkı açtığımda gözlerimden yaş geldiğini hissettim. Bergen açmıştım ve dinlemeye başlamıştım. Gözlerimden yaşlar geldiğinde hayatı sorgulamaya başlamıştım. Hayat nasıl bu kadar acımasız ve kötü olabilirdiki gram düşüncen yada fikrim falan yoktu yani bilmiyorum.
Babam artık yoktu. Benim için öyle biri artık yoktu ve bidaha asla olmazdı. Babasının onu yaparken yaptığı hataya yazıktı gerçekten. Annem nasıl böyle Bi adamla evlenmişti. Bundan sonra asla affetmeyi düşünmüyodum beni çocuğu olarak reddetöişmiydi etmişti. Tamda öyle olmuştu artık babam yoktu. Bitmişti.
Beril Aktan(10 yıl önce)
"Bana neler vadettin?" dedim bağırarak. "Koca bi hiç" dedim ardından. "Bana sesini yükseltme" dedi. "Yükseltirsem ne olur. Döver misin yoksa" dedim. "Lan perişan ettin beni lan perişan" dedim. Ardından yüzüne tükürdüm. "Seni sevenin ben beynini sikim" dedim. "Karşında büyüğün var saygılı ol bakim sen" dedi. "Ne büyük ama. Şerefsizin teki" dedim. "Bak kızım çok boş yapıyosun pişman ettirme öldürürüm seni" dedim.
"Senin gibi bi dayım olduğu için utanıyorum" dedim. "Mahşerde olsanda ellerim yakanda bu saatten sonra. Bana o elini sürdünya. O elini cayır cayır yakıcam. Bitiricem deni. Rezil edicem seni herkese" dedim. Anneannem nasıl böyle Bi hata yapabilmişti gram fikrim yoktu fakat herşey ciddi anlamda boka sarıyodu. Odasına hızlıca koştuğumda peşimden geldi ve çekmecesinden silahını aldım. Bana doğru adım attığında tam alnından vurdum. Evet tam alnından. Ölmüştü. Evet ben dayımı öldürmüştüm. Dünya için çok iyi bi sevap yapmistim aslında..
