Kontrol'

52.Bölüm(5 Yıl Sonra)

Selam arkadaşlar. On günlük bi ara verdim fakat tekrar geri geldim. Hatta belkide daha fazla olmuştur bilmiyorum. Bundan sonra bölümler daha güzel halde gelicek. İlerleyen bölümlerde Görücez. Evet beş yıl sonrasına gittik çünkü neden olmasın.

Çok uzun bi süre tekrar yeni bi hayata başlama kararı almıştım. Tam beş yıldır hiçbişeyden kimseye bahsetmemiş hiçbişey yaşanmamış gibi hayatıma devam etmiştim. Barlas'ın yüzünü şu koskoca beş yıl içerisinde bi kere görmemekle beraber bi kere sesini bile duymamıştım. Bartu ve Barlas eski hale gelmişti fakat ben asla konuşmuyodum. Bebeğimiz büyümüştü. Altı yaşına basmıştı. Barlas'la Alev haftada iki kez görüşüyodu. Alev haftasonları babasında hafta içide benimle beraber kalıyordu. Şu beş yıl boyunca hayatımızda kötü bişey olmamıştı. Bugün bi davet vardı ve o davete gitmeyi planlıyodum.

Davet deniz kenarında bir yalıda olucaktı. Bunun için üstüme bi elbise almam gerekiyodu. Odama doğru ilerledim ve kıyafet odasına girdim. Bir kutu vardı. Bu kutunun içinde benim için anlamı büyük olan bi elbise vardı. Barlas'a bi söz vermiştim. Ayrılsakta beraber olsakta onunda olduğu bi ortamda güzel bi davet varsa bu elbiseyi giyicektim. Sonunda o gün gelmişti. O gün bugündü. Bugün aslında günün ayrı ve çok farklı bi anlamı daha vardı. Bugün Barlas'a ilk aşık olduğum gündü. Bugün 23 Mayıs'tı. Ben ilk defa bugün gerçekten aşık olmuştum. Aşkım bitmişmiydi?Hayır asla.

Barlas'a olan aşkım bitemezdi. Üstüme elbiseyi giydim. Akşam olmuştu ve hava kararmıştı. Barlas bugün nedensizce spor giymişti. Benim giydiğim elbise Barlas'la ilk davete gittiğimiz elbiseydi. Odadan çıktığımda Alev bana doğru hızlıca geldi. "Çok güzel olmuşsun annecim" dedi. "Teşekkür ederim güzel kızım" diyerek yanaklarına bi öpücük kondurdum. Ardından elimi tuttu ve beraber aşağıya  indik. Alev tabiki bu davete gelemiyodu. Alkol olucağı için gelmesi yasaktı.
"Giymişsin elbiseyi" dedi Bartu. "Evet" dedim.

Ardından kısa süre sonra arabaya binip uzaklaştık. Davete geldiğimizde fazlasıyla kalabalıktı. İçeri geçtiğimde hızlıca dışarıya doğru ilerledim. Deniz kenarının olduğu tarafa gelmiştim ve şirketteki bi çok çalışan ve iş adamı buradaydı. Hepsine hızlıca selam verip kendime beyaz şarap aldım. Elbisem beyaz uzun ve yırtmaçlı bi elbiseydi. Ardından bi kaç iş adamı yanıma geldi. Bartu ve onlar biraz konuştu ve ardından iş adamları gitti. Tam karşımdan gelen birini gördüm. Barlas'tı bu. Ne kadar değişmişti böyle.

Saçlarını uzatmıştı ve saçları kıvırcık hale gelmişti. Yaşlanmış gibi değilde tam tersi gençleşmişti. Sırt kası arkasına döndüğünde daha fazla belli olmaya başlamıştı. Yanıma doğru geldiğini gördüm. "Beril" dedi. "Barlas" dedim. Ses tonu bile o kadar garip geliyoduki. Yıllardır bu ses tonuna hasret kaldığımı hissetmiştim. "Konuşalımmı biraz, yanlız başımıza" dedi. Olur anlamında kafamı salladım ve ilerledik. Tam deniz kenarına gelmiştik. Burası fazlasıyla sakin ve güzel bi ortamdı. "Neden bıraktın beni Beril. Neden çekip gittin benden ben sana hala aşığım Beril. Sesine, kokuna, tenine en çokta sevgine muhtaç'ım" dedi. O an yağmur başladı. İçeriye gitmek istemiyodum. O an bu yağmurda kalıp ona sarılmak kokusunu içime çekmek istiyodum. "Bırak tekrar herşeyin olayım Beril" dedi. "Hiçbirşeyi olmadığın birinin herşeyi olamazsın" dedim.
Ardından hızlıca ordan uzaklaştım. Dışarı çıkarken ardımdan Bartu'nun baktığını ve peşimden gelmeye başladığını gördüm. Barlas Bartu'yu durdurmuştu ve kendi geliyodu.

Peşimden geldiğinde sahile doğru koşmaya başlamıştım. Çimenlik alana geldiğimde kimse yoktu.
Barlas'ın tam karşımda durduğunu gördüm. Sıkıca sarıldı bana bianda. İşte bu fazlasıyla acı veren ama bi o kadarda güzel bi histi.
Geri çekildiğimde "Bu kalbim sadece senin için atıyo" dedi Barlas. Alnını alnıma yasladı.

"Barlas yapma bunu hem bana hem kendine yalvarırım yapma" dedim. Ağlamaya başlamıştım ve asla duramıyodum. Dudakları dudaklarıma kapandı fakat karşılık bile vermedim. Dudaklarını geri çekti ve gözyaşlarımı elleriyle sildi. Kafamı sıkıca boynuna gömdü. Herşey bu kadar basit miydi.

Dudaklarım ve burun ucum kıpkırmızı olmuştu. Bartu'nun bizi izlediğini görebiliyodum. "Barlas ben evime dönmek istiyorum. Evimize dönmek istiyorum artık" dedim. "Dönücez güzelim evimize. Hemde bu gece dönücez. Hemde kızımızla beraber dönücez" dedi Barlas. Bartu sırılsıklam haldeydi.

"Ben eve gidiyorum Beril sonra Barlas'lara geçeriz" dedi Bartu. Ardından arabaya bindik ve evimize geçtik. Bu gece Alev'in ve bizim en güzel gecemizdi. Beş yıldır bi erkeğe dokunmamıştım bile ve bu beş yıl sonra eski kocama karşı bi ilk olucaktı. Eski kocam yeni kocam olucaktı. Ben Barlas'a çok aşıktım ve oda bana aşıktı. Artık evimdeydim. Gerçek evim Barlas'ın kalbiydi aslında herşey bu kadar basit olamazdı belki evet ama biz olmuştuk. Barışmıştık ve birbirmize çok aşıktık..

Evet arkadaşlar bölüm bu kadardı yazarken ağladım duygusal bi şarkıyla okuyun daha iyi olur seviyorum sizi hoşçakalınn.