Hayatımızın gerçekten kötü olduğu bi dönemdeyiz biliyorum. Bende kötü şeyler yaşıyorum ve hiç bişey yazasım yok. O yüzden gerçekten finale bi kaç bölüm kaldı. Normalde bu bölüm final yapıcaktım fakat vazgeçtim. Şöyle bi otuz otuz beşi tamamlim yapıcam sanırım. İlerleyen zamanlarda görücez arkadaşlar. Ben dün aslında yazmak istiyodum fakat tam on iki saatir telefonu elime almıyorum ve hayatın en kötü dersinden iki buçuk saat çalıştım. Evet tam iki buçuk saat matematik çalıştım nasılım. Sonuçta düşük almak zor değil. O zaman çalışmakda zor değil. Evet çok boş yaptım. Bide uzun yapasım gelmiyo zaten yapamıyorumda. Neyse yani kısacası finale yaklaşıyoruz sizi seviyorum eyvallah kardess🤠🤠
Bol olaylı bi güne başlamıştık. Bi kız gelmişti ve Barlas'ın kardeşi olduğunu iddia ediyodu. Açıkcası pek inanmıyodum. Bildiğim kadarıyla Barlas'ın babası bitek annesiyle birlikteydi. "çıldırıcam abi ya" diyerek elini sertçe masaya vurdu. "Bak kızım nesin sen bilmiyorum ama ne olduğunu bulucam" dedi Barlas. Kızımmış öldürücem seni Barlas öldürücem. Evet kızım demesini bile kıskanmıştım. "Barlas sakin olur musun"dedim ve yanına doğru ilerledim. Sinirle geçip kahverengi deri koltuğa oturdu ve konuşmaya başladı." Gel otur şuraya ve bana nasıl olduğunu. Neyin ne olduğunu herşeyi anlat "dedi Barlas. Kız geçip karşısına oturdu." Sakin olur musun sevgili abicim. Annenle baban birlikteyken baban annem ile birlikte olmuş. Daha sonra annem hamile kalmış. Benim doğmamı istememiş. Ben doğduktan sonra ise sebebini bilmediğim bi şeyden dolayı baban annemi öldürmüş. Seni nasıl bulduğumuda sorucaksın. Bana teyzem anlattı. Teyzem herşeyi biliyormuş. Zaten teyzem büyütmüş beni. Ben her zaman teyzemi annem olarak biliyodum. Beni annemmiş gibi büyüttü. Bana da bu olayı daha yeni anlattı. Ona küsmedim tam tersi bana baktığı beni büyüttüğü için teşekkür ettim. Şuanda yanındayım "dedi kız.
Barlas azda olsa sakinleşmişti. Bi kadeh viski koyup eline verdim ve Barlas onu içmeye başladı. Şimdi Barlas'ın babası kendi kızının annesinin katili miydi? Nasıl yapabilirdi böyle bişeyi. Nasıl bu kadar cani, kötü biri olabilirdi. Hiçmi acıma duygusu yoktu bu adamın. Doğrusu şuanda hepsinin acısı sağlığından çıkıyo. Karma bi şekilde buluyo insanı gerçekten. Bide aptal gibi karma'nın ne olduğuna inanmayanlar var. "Bak tamam annen adına gerçekten üzüldüm. Babam nasıl böyle bişey yaptı bilmiyorum. Ama babamın ilk çocuğu benim babam seni hiçbir zaman kızı olarak görüp sevmicek sende bunu çok iyi biliyosun" dedi Barlas. "Babam kadar acımasız olma" dedi kız kibirle. Gözleri dolmuştu. Rol yapar gibi hali yoktu fakat bu işin içinden herşey çıkabilirdi. "Bidaha babama baba deme" dedi Barlas kafasını yukarı kaldırarak. Derin bi nefes çekti. "Benimde babam o Barlas" dedi kız. Neden abi dememişti? Buda ayrı bi soruydu açıkcası.
"Seni büyüten senin baban olan adam teyzenin kocası. Seni son kez uyarıyorum babama bidaha baba deme" dedi."Ne yaparsın babanın annemi öldürdüğü gibi sende benimi öldürürsün" dedi gülerek. "Bak aptal. Kendini bişey sanıp gelip bana burda laf yetiştirme. Ben eğer herkesi öldürüyo veya sadece sevmediğim kişileri öldürüyo olsaydım şuan karşımda olmazdın. Senin şuan burda olman bile şans. Senin yerinde olmak isteyen o kadar çok insan varki. Emin ol şuan bunlarla zaman kaybedemicem ama en kısa zamanda babalık testini yaptırıcaz" dedi Barlas. Kızı bi telaş almıştı. Bu kızda gerçekten bişey vardı. "Tamam yaptırırız" dedi kız. "Adını bile daha bilmiyorum amına koyayım" dedi Barlas. "Adım Zeynep" dedi kız. Barlas ayağa kalktı üstüne ceketini giyip odadan çıktı. "Ben kalkim artık" dedi zeynep.
"Tamam zeynepçim gidebilirsin" dedim yapmacık bi ifadeyle. Gerçekten bu işin içinde bi iş vardı ve ben bu işin açıkcası peşini bırakmayı pek düşünmüyodum.
Aşağıya indiğimde Barlas'lar konuşuyolardı. "Hatır abi babamada bişey diyemiyorum adam konuşamıyo bile" dedi Barlas. Hala üstünde bi öfke vardı. Geçip karşısına oturdum. "Ben bu kızdan şüpheleniyorum" dedim. "Bende Barlas'ın anlattığı kadarıyla bi düşüncemi söylicem. Bence de bu kızda bişey var. Güvenilir bi kıza benzemiyo. Belkide adı zeynep bile değil" dedi Bartu. "Aslında Beril'de Bartu'da haklı Barlas. Bu işin içinde bişey var" dedi ege.
"Sıkıldım ama ya gerçekten sıkıldım. Hayatıma bi anda bi kız giriyo. 'Ben senin kardeşinim' diyo. Olaya bak anasını satim ve benim bundan haberim bile yok. Babamın bi katil olduğunuda öğreniyorum ve elimden hiçbişey gelmiyo ve bunların hepsinin acısı babamın sağlığından çıkıyo. Babam bana hiçbişey anlatamadı şuana kadar hiçbişey. Ben onun her zaman iyi biri olduğunu düşündüm. Ama bunun altında gerçekten bişey var bende sayenizde kızdan şüphelenmeye başladım. Ama eğer bunu kim yaptırıyosa size yemin ederim onu bitiricem. O kişinin bu saatten sonra hayatı falan kalamicak. Hiç yaşamadığı şeyleri yaşatıcam"dedi Barlas. "En iyisini yapıyosun sevgilim" dedim. "Beril sana bu durumda kötü davrandıysam özür dilerim" dedi Barlas. "Sorun yok bitanem ayrıca tersleyip kötü bişey yapmadın sonuçta bana" dedim. Barlas kolunu omzuma atıp kendine çekti ve sarıldı. "Hissediyorum herşey geçicek. Bundan hiç olmadığım kadar eminim. Zaten ne zaman herşey güzel gidiyo dediysem herşey boka sarıyo" dedim. "Evet biz her zaman birlikte olduğumuz sürede atlatamicağımız hiçbişey yok" dedi çınar. "Kendimi güvende hissediyorum. Teşekkür ederim bana bunu hissettirdiğiniz için" dedim. "Bizde sana teşekkür ederiz Beril. Sen bizim hassas noktamızsın bize anne şefkatini tattırdın. Bize mutluluğu öğrettin. Her duyguyu beraber yaşayabiliceğimizi öğrettin. Bizim minik ablamız oldun. Küçük güzel kızımız oldun" dedi Bartu.
Bazen ne olursa olsun mutlu olursunuz bazende çok çaresiz olursunuz. İnsanlar size çok iyi hissettirirler. Ne kadar kötü olsanız yada ne kadar güzel olsanız bile herşey bi şekilde iyiye gider. Çünkü yanlarınızda çok sevdiğiniz insanlar olur. Onlarla herşeyi yaşarsınız. Bu işin sonunda kötü bişeyin çıkıcağından adım kadar emindim. Bu işin sonunda biri etkilenicek ya ben yada onlar. Birimiz kötü etkilenicektik. Bunuda atlatırdık. Umarım sağlığımıza bu konuda bişey olmazdı. Hepimize zarar gelebilirdi. Bu benim isticeğim son şeydi. Şu hayatta kalmamın tek bi sebebi vardı. Oda bu evdekiler. Ailem dediğim herşeyim dediğim kişiler. Onlarsız bi hayat düşünmek bile o kadar kötüydüki. Onlara çok bağlanmıştım. Onlar benim için herşeydiler. İçimden bi parça gibiydiler. Onlardan vazgeçmek o kadar zordu ki. Onlar için elimden gelenin en iyisini yapabilirdim. Bundan adım kadar emindim. Bazen şey diyodum. Keşke küçükken tanışsaydık. Herşey o kadar güzel olurdu ki. Barlas belki ilk aşkım değildi fakat tüm aşklarımı sonsuz kılandı. Son aşkımdı. Herşeyimdi her zerremdi. Bana kıyamayan tek insandı. Beni öpmeye kıyamayan bakmaya kıyamayan ve doyamayan tek insandı. Onu görünce bile heyecanlanıyodum. Elim ayağım titriyodu. Beni öpünce her zerrem alev alev yanıyodu. Onu sevmek bile çok güzeldi benim için.
Bidahaki bölümde büyük olaylar olucak seviyorum sizi arkadaşlar muah😝🔥
