Dahi, hayırsever, milyoner, zampara olan Tony Stark'ın kızı.
Durun, çok klişe oldu değil mi? Peki, şöyle desem;
Bir mutant, kendinden, güçlerinden kaçan, hayatı kaoslarla dolu Tony Stark'ın kızı; Ellie Anastasia Stark.
Hayat ona acımasız olmayı öğ...
"Babaya göz devirilmez. Gözlerin öyle kalır sonra, görürsün" Bayhın gözlerle ona bakarken babam tepsiyi eline alıp ayaklandı.
"Güzelce dinlen birtanem. İstersen akşam yemeğine kadar uyuyabilirsin. Daha sonra seni kontrol etmeye geleceğim. Bir şey olursa Jarvis'e seslen hemen."
"Tamam baba."
Eğilerek alnıma bir öpücük kondurdu ve geri çekildi. "Seni seviyorum tatlım." Gülümsedim. "Bende seni seviyorum baba."
Göz kırparak odadan çıktığında nefesimi verdim. Vurulduğum günün üzerinden on gün geçmişti. Hastaneden çıktığımdan beri babam ve diğerleri sürekli başımdaydı.
O gün orada en son hatırladığım şey David'in bana tekrardan silah doğrultmasıydı. Sonrası bende yoktu.
Baygın olduğum sırada neler yaşandı bilmiyorum ama uyandığımda babam ve ekip berbat haldeydi. Özellikle babam..
O günden beri bana çok dikkat ediyorlardı. Babam beni kısıtlıyordu. Her ne kadar beni düşünsede bir çok şeyi yapmamı kısıtlamıştı.
Aşağıya inmeme izin yoktu mesela hatta onu bile geçtim yürümeme izin yoktu. Babama bu konuda kızdığımda bana 'yaranacıyabilir, açılabilir veya kanayabilir yürürken. Ya bir yere çarparsan?' demişti.
