Naabutan ko si Mama na kumukuha din ng kandila. Muntik pa nga akong masampal dahil sa biglaan kong pagsulpot sa likuran nya.
"Let Ophelia sleep in your room."
"Ma,you know I'm not comfortable when someone is going inside my room, right?"
"But she's not just someone anak. Ate sya ng crush mo."
"Ma! Ano ka ba, baka marinig ka nun."- saway ko dito.
Natatawang iniwan naman ako nito at pumasok na sa kwarto nila ni Papa.
Mali ka ma. Yung bisita natin ang crush ko hindi na si Felix.
Nang maalala ko na kailangan ko nga palang bumalik agad ay umakyat na ako pagkakuha ko ng kandila at posporo.
Pagkabukas ko ng guest room ay dilim ang bumungad sakin. Wala din akong maaninag na tao sa kama.
"Ate--I mean Veronica?"
Tumingin ako sa bintana at malakas padin ang pagbuhos ng ulan sa labas. Medyo kumukulog at kidlat padin.
Lumagabog ang tibok ng puso ko at nabitawan ko ang kandilang hawak ko nang maramdaman ko ang mga kamay na humawak sa magkabila kong balikat.
"Sabi ko diba bilisan mo?"- bulong nya dahilan para ilayo ko ang ulo ko sa kanya.
Her warm breath is sending foreign feelings to me. And I'm not dumb enough to not know what it is.
"I.. I need to light up the candles."- mahinang sabi ko at dahan dahan kinalas ang mga kamay nya sa balikat ko.
Pinatong ko na sa lagayan yung kandila at sinindihan iyon. Napatingin ako sa nag iingay na cell phone nya.
"He's calling you again. Hindi mo ba sasagutin?"- patay malisyang sabi ko.
"Do you want me to answer it?"
"That's your phone so why are you asking me?"
She shrugged her shoulders and grabbed her phone. She turned her back on me and walked on the far side of the room.
I just averted my gaze and sighed. I'm not jealous, okay?
I can understand him. Maybe he's worried sick without hearing anything from ate Veronica since earlier.
Matapos nilang mag usap ay bumalik na sya sa tapat ng kama. Nilapag nya sa bed side table ang phone nya at kinalas ang mga hikaw nya.
Kahit hindi ganoon kaliwanag ay kapansin pansin padin ang panginginig nya sa tuwing kukulog at kikidlat. Napapapikit pa nga ito na parang pinapagalitan ang sarili nya.
She combs her hair and licks her lips. Damn.
"Stop staring at me."
I cough. She caught me. Now I feel more embarrassed.
"It's okay if you don't want to sleep here. I think I can manage until morning comes."
Pumasok na sya sa loob ng duvet at tumalikod. Kunot noo naman akong lumapit at tumabi sa kanya.
"What's wrong?"
She ignored my first attempt. That's why I reached for her shoulder, but she just pulled it away from my grasp.
"Don't touch me."
"Hey what's wrong--"
Galit itong humarap sakin at mahigpit na hinawakan ang palapulsuhan ko.
"Nothing's wrong okay?! Please just.."
"What? What is it? Bakit nagagalit ka na naman?"- I asked, confused.
