@Beaufort University
Blood
-------
"Gwen saan ka pupunta?"
"May kailangan lang akong kausapin."
"Sino?"
I halted and glance at Felix. "Basta. Mauna kana umuwi."
"Pero gabi na——"
"I can manage Felix!"- madiin saway ko sa kanya.
Natahimik naman ito. Nakaramdam tuloy ako ng pagka guilty. Bakit ba kasi ang sungit ko this past few days? , e tapos naman na ako sa red days ko.
"Sorry. Just text me when you get home."
Napaawang nalang ang labi ko nang makita ko na tumalikod na ito at nagsimula nang maglakad palayo.
"Felix!"- I called.
Sinundan ko ito at hinawakan sa braso.
"I'm sorry."
He heave a deep sigh and shakes his head. "I just don't understand why. Bakit nagbabago kana Gwen?"
"H-ha?"- napabitaw ako sa kanya dahil sa sinabi nya.
Seryoso nya akong tinignan na para bang binabasa kung ano man ang tumatakbo sa utak ko.
"You're drifting away from me. I no longer see my best friend in you."
"What are you talking about?"
Napahilamos sya sa mukha nya at mahinang napamura. Halatang nagpipigil ng inis dahil namumula na ang mukha nya.
"I like you so damn much Gwen! And you're hurting me whenever you're like this to me!"- hingal na sabi nya at umiwas kaagad ng tingin.
"F-felix.. "
"Tell me! Bakit ka ba nagkakaganyan? Why all of a sudden you're acting like I'm just a no one to you."
"That's not true!"- sigaw ko dito.
Namumuo na din ang luha sa mga mata nya. Bagay na ngayon ko nalang ulit nakita.
"Naiinis ako dahil kahit ganyan ka, gustong gusto ko padin na intindihin ka."
Nanatili akong tahimik. Rinig na rinig ko ang malalalim nyang paghinga. Kita ko din ang mga nakakuyom nyang kamao.
"I can't afford to lose you. I told myself that I would tell you all these things in a nice place, but I think I can no longer wait for it. "
"Anong——"
"Iniintindi kita dahil mahal kita."
Napaubo ako at awkward na tumawa. "You love me as a friend, right?"
Napalunok ako nang humakbang sya palapit sakin at seryoso akong tinignan sa mga mata.
"More than friends."- he said seriously.
Fudge! Am I dreaming?!
Did he just confess to me?!
My breath hitched when he placed his hand on my cheek. He leaned closer to me.
Gusto kong umiwas pero bakit hindi ako makagalaw? Nalanghap ko na ang mabango nyang amoy at doble nadin ang kabog ng dibdib ko.
Pero bago pa nya ako mahalikan ay bigla nalang nag brownout.
Napabitaw sya sakin. Napahawak naman ako sa dibdib ko at pinakalma ang sarili ko.
Nagbukas ulit ang ilaw at sabay pa kaming nagkatinginan.
"I'm sorry Gwen, I didn't mean to do that. But I'm serious when I tell you that I love you. Text me when you get home. Good night."- mabilis na sabi nya at nahihiyang tumalikod sa akin.
