Jungkook bu sabah gördüğü görüntü ile sırıttı. Jimin evine geldiğinde Jungkook Jimin'den önce çıkmıştı ve baykuşu ile konuşmalarını duymuştu.
Saatler geçmiş ve gece olmuştu. Jungkook yatağından kalkarak, dağılmış olan görüntüsünü bir süre izledi. Yeontan dolabın üzerine konmuş tüm asaleti ile odayı izliyordu.
"Oğlum gel buraya."
Jungkook dizine iki kere vurunca bir anda dizine konan yeontan ile gözlerini kapattı.
"Jimin ile sohbet etmişsin öyle mi?"
Sessizlik. Jungkook gülümseyerek Yeontan'ın başını okşadı ve sırtını yatak başlığına yasladı.
Ay kendini belli edercesine camdan ışığını odaya yayıyordu. Yeontan ay ışığına başını çevirirken, Jungkook çoktan kendini uykuya bırakmıştı.
...
Jimin fırçanın ucunu küçük bir hamle ile kıvırarak, resmini tamamladı. Tuvelin üzerindeki resim bu sefer Jungkook değildi. Gecenin sahibi bir kuştu. 'Yeontan'
Jimin tuvalini dikkatli bir şekilde şovale'nin üzerine bırakıp, lavaboya doğru ilerledi.
Abisi ile konuşmasının üzerinden tam olarak bir saat geçmişti ama devamlı arayıp duruyordu.
Jungkook'u hayatında ilk defa bu gün görmüştü ve ilk defa kalbinin bu denli hızlı attığını hissetmişti yarın bir daha yanına gitmek herne kadar istesede bir şeyler buna engel oluyordu. Telefonuna gelen üst üste bildirimler ile yatağının üzerindeki telefonuna yöneldim.
Abim: Hangi hakla Jungkook'un evine gidersin Jimin sen!
Abim: Bu konuyu gelince konuşacağız Jimin!
Abim: Ne konuştuğunuzu, sana bir şey yapıp, yapmadığını bana anlatacaksın!
Sıkıntılı bir şekilde telefonu yatağın üzerine geri bıraktığında;
Abim: Busan'a geri dönüyorum!
Vücuduma giren ani panik ile telefonu sımsıkı tuttum. Ne ara ayağımı sakladığımı bile bilmiyordum.
Jimin: Abi ben sadece bir şeyleri merak ettiğim için yanına gittim... Bana inan abi. Jungkook bana hiç bir şey yapmadı hatta hemen yanından gitmemi söyledi, onun bir suçu yok ben yanına gitmek istedim.
Abim: Bana onu savunamazsın Jimin! İlk uçakta orada olacağım.
Sıkıntılı bir nefes vererek yumruk yaptığım elimi hızlıca açarak, odadan dışarıya çıktım. Jungkook'un yanına gidecek ve ona tüm olanı anlatacaktım.
...
Gecenin bir yarısında, abimin düşmanının evinin önünde öylece duruyordum. Geri dönmelimiydim? Yoksa her şeyi boş vererek, Jungkook'un karşısına tekrardan çıkmalımıydım?
Telefonumun çalması ile düşüncelerimden sıyrılarak kendime geldim arayan kişi abimdi telefonu açmak istemiyordum ama açmazsam sonucunu merak ediyordum.
-"Alo. Abi neden aradın?"
-"NE İŞİN VAR SENİN ORADA!"
Başımı hızla evin çevresinde gezdirdim. Benim burada olduğumu nereden biliyordu? Peşime birisinin takdığına adım gibi emindim.
-"Abi ben sadece..."
-"O evdin bahçdsinden çık ve oradaki arabaya bin o seni eve geri getirecek Jimin! Geldiğimde bu yaptıkların- dediğimi yap ve çık oradan."
Bir şey dahi diyemeden telefon yüzüme kapanmıştı. Sıkıntılı bir nefes vererek bahçe kapısına doğru ilerledim. Bir mucize olmasını ve Jungkook'un beni görmesini istiyordum. 'olmadı. Öyle bir mucize olmadı!'
...
Odamda oturmuş son zamanda yaşadığım olayları düşünüyordum, abim geri döndüğünde uzun bir konuşma geçmişti aramızda.
Bir anda kapının açılması ile bakışlarımı elinde tepsi ile bana sakin bir şekilde yaklaşan abime baktım.
"Canım hadi bir şeyler ye lütfen."
Elindeki tepsiyi komidinin üzerine bırakarak yanıma oturdu. Gözlerimi kapatatak sıkıntılı bir nefes aldım.
"Abi ben gerçektende olanlar için özür dilerim ama Jungkook'un hiç bir suçu yok ben kendim gittim yanına."
Abimin vücudu kasılırken beni kendisine çekerek alnıma sıcak bir öpücük kondurdu.
"Jungkook'un adını ağızına almanı istemiyorum artık güzelim."
Bakışlarımı kucağımdaki ellerime çevirdiğimde abim yanımdan kalkarak tepsiyi bana doğru uzattı itiraz, etmedim.
"Bu yemek bitecek ve bu konu kapanacak Jimin, anlaştık mı?"
Tepsiyi yatağın üzerine bırakarak ayağa kalktım aramızda oldukça fazla boy farkı olduğu için başımı kaldırdığımda abim iri kemikli ellerini yanağıma yaslayarak sıktığınında dudaklarım büzülmüştü. Yüzümü ellerinin arasından çekerek sıkıca sarıldım abime.
"Jungkook ile ilgili konuşup sinirini bozmak istemiyorum ama anlamadığın bir şey var."
Başımı kaldırarak abimin koyu kahverengi gözlerine çevirdim bakışlarımı.
"Jungkook ile aranızdaki bu saçma kavga son bulsun. Jungkook'un bir suçu olduğunu sanmıyorum ben."
Abim alnıma küçük bir öpücük kondurup geri çekildi. Gözlerindeki o siniri görebiliyordum.
"Yemeğini ye ve uyu canım bu konuyu bir daha açma sakın!"
Abim kapıyı çarpıp çıkarken arkasından sinir ile baktım. Eskiden yaşanan sorunlar yüzünden şuan abim boşuna kendinide Jungkook'u da yoruyordu.
Buna bir son verecektim abimin intikam ateşini içinden söküp alması için her şeyi yapacaktım, nasıl olurdu bir fikrim yoktu ama yapacaktım.
...
Bölüm sonu.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
DARK / JİKOOK
Fiksyen Peminat(TAMAMLANDI) Benim bu hayatımda en sevdiğim şey beslediğim baykuşumdu. Sen geceme ay oldun. ---- /Kapak bana aittir. /Benden habersiz kopyalanmasına karşıyım.
